Kripto-Jevreji Balkana

Jevreji su mali pustinjski narod nastao okrupnjivanjem semitskih (arapskih) beduinskih plemena u Kraljevinu Izrael oko 3200 p.n.e. Kulturu, pismo i civilizacijske vrijednosti poput državnog uređenja i obrade metala, primili su od Ilira čija protocivilizacija je bila na vrhuncu oko 4000-2000 p.n.e. Mapa prikazuje optimalnu tj. najsigurniju rutu (uvijek se držeći morskih obala - Crnog, Kaspijskog, Aralskog pa sve do Indijskog) širenja slavenskog (ilirskog) jezika, sistema uprave, metalurgije bronze i dr. u Yamnaya bronzanu kulturu (koja je opšteprihvaćena kao ruska protokultura i jezgra ruske protodržavnosti). Istom rutom su zatim, suočeni sa Himalajskim vijencem, zavinuli prateći Kaspijsko more dalje ka jugoistoku i tako izbili u Mohenjo-daro u dolini rijeke Ind gdje su stvorili Harappa kulturu - indijsku protokulturu kao i jezgru indijske protodržavnosti pod ilirskom dinastijom Kuru. Ovo širenje Ilira "od mora do mora" je postalo osnov svih kasnijih mitoloških motiva "putovanja na kraj svijeta". Mapa prikazuje i pravce širenja imperijalnih prodora u ostale dijelove predantičkog svijeta gdje su Iliri prenijeli tehnologiju Bronzanog tj. Metalnog (civilizovanog) doba i postavili svoje dinastije, uključujući Egipat, Grčku, Izrael, Sumer-Asiriju-Mesopotamiju te Libiju, čime su tamošnje civilizacije otpočele postojanje. Ovaj koncept postavljanja dinastija će pod maskom istovjetnog širenja civilizacije (ali već jednom civiliziranim narodima - pa se radi(lo) tek o izgovoru za eksploatatorski imperijalizam tj. kolonijalizam) plagirati Rimljani (Vatikan), V. Britanija, i dr.

Zastupljenost Sefarda u zemljama u koje su ih njihova velikojevrejska elita i Vatikan pod Kripto-sefardskim papama strateški rasporedili u periodu između XV-XVII v. Za približan broj Kripto-Sefarda u tim zemljama (osim Izraela), prikazane brojeve Sefarda pomnožite sa 10.

Jevreji su mali pustinjski narod nastao okrupnjivanjem semitskih (arapskih) beduinskih plemena u Kraljevinu Izrael ca. 3200 p.n.e. kao jednu od prvobitnih država koje su postavljanjem svojih dinastija osnovali Iliri - protocivilizacija koja je na svom vrhuncu 4000-2000 p.n.e. ostvarila imperijalni prodor u ostale dijelove predantičkog svijeta i prenijela im tehnologiju Bronzanog tj. Metalnog (civilizovanog) doba. Kako je klima u Africi i na Bliskom Istoku tada bila ugodna a pustinje mnogo manje nego danas i samo u priobalju Mediterana, Iliri su svoje dinastije postavili praktično istovremeno i u Egipat, Grčku, Sumer, Mesopotamiju te Libiju, čime su i tamošnje civilizacije otpočele postojanje.

Glavna plemena Jevreja u svijetu danas su: Aškenazi ili Londonska struja (11 miliona) i Sefardi ili Papina struja (2,3 miliona), dok se Mizrahi (4,5 miliona) i dr. plemena nalaze samo u Izraelu ili su malobrojna. Prema legendi, Sefardi su bili najbrojnije jevrejsko pleme do VIII v. kad brojnije hunsko nomadsko pleme Hazara (današnja Gruzija) kolektivno prima Judaizam i nazivaju se Aškenazima. U stvarnosti, Hazari su tek germanizovani i dobrim dijelom asimilovani Sefardi Njemačke (Aškenazi na hebrejskom znači Nijemac). Sefardi ne priznaju Aškenazije i nastoje ih uništiti: animozitet elita Aškenazija (u daljem: Aškenazi) i Sefarda (u daljem: Sefardi) je intenzivniji i strašniji od mržnje nejevreja prema bilo kojim Jevrejima u istoriji, pa su se zadnjih 1000 godina ta plemena često istrebljivala - npr. Sefardi su bili kapoi u konc-logorima u II svj. ratu gdje su pomagali u identifikovanju/istrebljivanju Aškenazija da bi biološki smanjili uticaj Aškenazija. Animozitet se ogleda i u Izraelu gdje su vodeće političke partije zapravo etničko-plemenske, a Aškenazi koji su Izrael osnovali samostalno (uticajem londonske Aškenazi elite), drže apsolutnu kontrolu sa jedva 30% zastupljenosti (pad sa 45% 1970-ih) - na opšte nezadovoljstvo ostalih plemena koja natalitetom i doseljavanjem nastoje preuzeti Izrael.

Jevreji svoj globalni geopolitički uticaj ostvaruju preko Kripto-Jevreja kao nosilaca nadvlasti u brojnim zemljama (Jevreji koji lažno prime vjeru novog okruženja dok u tajnosti i dalje praktikuju Judaizam). Do moći su došli tako što bi prvo postavili članove svojih konvertitskih porodica za rimske pape, koji bi onda postavljali druge pripadnike iste porodice na uticajne pozicije, ovi opet druge, itd. Kripto-Jevreji svoj politički uticaj dalje (na terenu) ostvaruju putem Masonerije, koju su velikojevrejske elite kreirale na osnovu podataka o antičkim sektama, i koju i finansiraju. Najuticajnije pleme Jevreja danas u Evropi i SAD su Aškenazi/Kripto-Aškenazi, dok su najbrojniji i najuticajniji evropski Sefardi/Kripto-Sefardi oni u Francuskoj, a globalno oni u J. Americi te Aziji (zahvaljujući prodoru Jezuitskog reda Katoličke Crkve).

Sam projekat globalne dominacije Jevreja je nastao u doba Antike iz frustracije usljed gubitka domovine i progona iz zemalja u kojima bi se pokušali nastaniti, a tu frustraciju je do neslućenih razmjera dovela snažna kultura predanja. Isprva možda i opravdan kao način biološke zaštite naroda, projekat jevrejske globalne dominacije je ubrzo izobličen. Npr., nema mjesta tvrdnjama da je jevrejski globalizam bio od velike opšte koristi za čovječanstvo kroz finansiranje liberalnih umjetnosti i nauke što je navodno omogućilo Renesansu i progres, pošto je ta podrška skoro isključivo bila i ostala usmjerena na lojaliste jevrejskom globalnom projektu (Kripto-Jevreje i Masoneriju - ukupno svega 5 miliona ljudi), dok su velika većina čovječanstva i njegovi najkreativniji pojedinci planski gurani u zaborav, a isto se pokušava i danas - npr. kad su u pitanju fundamentalna otkrića u fizici koja poništavaju status Aškenazi cioniste (velikojevrejskog šoviniste) Alberta Einsteina kao "Sveca Nauke" u šovinističkom mitu o Jevrejima kao "genetskim genijima" a kog otvoreno širi velikojevrejska elita. Šovinizam te elite najbolje se vidi iz (zaključanog) članka o Jevrejima na engleskoj Wikipediji u kom se bezočno laže da su Jevreji autori Biblije i tvorci kršćanstva, islama i civilizacije. U stvarnosti, mnogi nezavisni izvori označavaju jevrejsku državu tj. elitu kao sponzora terorizma te kao teroriste. Cionizam jest velikojevrejski pokret kog je osnovao genetski mentalni bolesnik, vjerovatno na osnovu ekstremističkih ideja koje je širio rabin u Zemunu.

Istoričari su dokumentovali da su tokom proteklih milenija jevreji izbačeni 1030 puta iz (skoro svih) zemalja i teritorija svijeta, jer su podrivali društvenu zajednicu što čine opet danas.

Raspoređivanje Kripto-Jevreja na Balkan

Zloglasni Rodrigo Bordžija (papa Alexander VI, 1492–1503), Kripto-Sefard iz južne Francuske koji je kao papa na najuticajnije pozicije tog doba postavio niz rođaka, te još hiljade Sefarda na ključne pozicije u Turskom carstvu kojim je vladala dinastija Otoman a koju su zapadnoevropski Kripto-Jevreji željeli iskoristiti kao Trojanskog konja za pokoravanje Evrope. Za kardinala ga je postavio ujak Alfonso Bordžija (papa Callixtus III, 1455-1458).

Alfonso Bordžija (papa Callixtus III, 1455-1458), Kripto-Sefard iz južne Francuske koji je kao papa na najuticajnije pozicije tog doba postavio niz rođaka uključujući dvojicu bratanaca za kardinale, jedan od kojih će postati zloglasni papa Bordžija (Alexander VI, 1492–1503).

Jevreji postaju globalni faktor u XVI-XVII v. kad Sefardi stiču kontrolu nad finansijskim tržištem Engleske i njenih kolonijalnih kampanja pod maskom East India Co. (danas NATO pakt), sa sjedištem u City of London - autonomnom gradu-državi u srcu Engleske gdje su u početku dominirali Sefardi/Kripto-Sefardi a danas je skoro u cijelosti u privatnom vlasništvu Aškenazi/Kripto-Aškenazi porodica koje su na finansijsko tržište Londona prodrle pred Napoleonske ratove krajem XVIII v. Istovremeno je sefardska elita uspjela postaviti Kripto-Sefarda s juga Francuske (konvertita na katoličanstvo) Rodriga Bordžiju za zloglasnog papu Alexandera VI (1492–1503), kojeg je za kardinala imenovao njegov ujak Alfonso Bordžija (papa Callixtus III, 1455-1458) ali koji je papa postao u poznim godinama i kratko je vladao pa se velikojevrejske elite nisu stigle okoristiti njegovim položajem.

Stoga, kao u partiji globalnog šaha u kojoj su šahovsku ploču tako stavili pod svoju apsolutnu kontrolu, preko Rodriga Bordžije odmah po njegovom postavljenju iskoriste "progon španskih Sefarda" koji se desio ranije iste godine pa ih, kao za to doba rijetko pismenu elitu, u dogovoru s turskim sultanom (a umjesto domaćeg plemstva pobijenog u elitocidu) postavljaju na čelo brojnih zemalja širom Carstva uključujući provinciju Rumeliju (Balkan) gdje su dobili dozvole za nastanjenje u gradovima: Istanbul, Sarajevo, Solun, Edirne i Preveza; u zapadnoj i sjevernoj Anatoliji u gradovima: Bursa, Aydın, Tokat, Amasya, kao i duž jadranske obale: Jerusalem, Safed, Damask, kao i u Egiptu i dr. U periodu 1520-1550 u Istanbul se doseljavaju portugalski Sefardi (iz pirinejske Galicije nakon što je potpala pod uticaj Portugala), među kojima preko 300 porodica koje, nakon što su stekle ogromnu finansijsku moć u Istanbulu, javno uzmu islam 1666 dok u tajnosti nastave praktikovati judaizam, time postavši Dohnme (tur. lažni) tj. Kripto-Sefardi. Tako se u potrazi za novim izvorom velikog profita, kao (lažni) muslimani puno lakše šire u Solun. Tu pod pokroviteljstvom predmasonskih loža iz Italije osnivaju "Balkanski komitet" preko kog prave nova uporišta u Beogradu (i u manjem broju u Zagrebu) odakle počinju ugrožavati poziciju španskih Sefarda/Kripto-Sefarda ranije dovedenih u Sarajevo (između 1492-1500) a koji su u međuvemenu uspostavili čvrstu nadvlast u Bosni. Veći dio Dohnme Sefarda (lažno) prime pravoslavlje. Većina pređe u Beograd, a manji broj ostane u Crnoj Gori gdje novopravoslavne porodice postanu nova crnogorska bratstva, dio kojih kasnije takođe migrira u Beograd.

Iako se Kripto-Judaizam istražuje i naučno analizira na Zapadu i svagdje gdje vladaju čisti računi, na Balkanu je to i danas zabranjena tema - u školstvu i na univerzitetima, u medijima te javnom životu uopšte - što je dokaz da Balkanom još uvijek vladaju Kripto-jevrejske porodice preko obavještajnih službi i sinagoga koje im vode porodična stabla. Kripto-Jevreja na Balkanu i danas najviše ima u Beogradu, Zagrebu te Sarajevu. U prosjeku 10% Sefarda nije pristajalo na naredbe svojih rabina da promijene vjeru, pa da biste dobili približan broj Kripto-Jevreja u zemljama u koje su ih strateški rasporedili Bordžija i druge Kripto-jevrejske pape, potrebno je da sa 10 pomnožite zvanične brojeve Sefarda u zemljama u kojima su prisutni tj. gdje "vladaju iz sjenke" (ostvaruju nadvlast). Prema arhivi otomanskog Šerijatskog suda u ‎Sarajevu, najraniji pomen Jevreja u Bosni je iz 1565 - u bilješci o izvjesnom Rafaelu odnosno Avramu sinu Isaka, pa su svi Sefardi koji su u Sarajevo došli između 1492-1565 postali Kripto-Sefardi.

Kripto-Jevreji - apsolutistički vladari Balkana

Göke, sultanov luksuzni 3-palubni (trospratni) admiralski brod i prva galija Otomanske imperije, pod komandom admirala Kemala Reisa (1451–1511) sa 32 topa i posadom od 700 mornara. I ovaj brod, među ostalim, je po španske Sefarde slao lično sultan Bajazit II, što je radio za rodbinu ili kadrove od vrhunske važnosti (inače bi, kao izbjeglice tog doba, putovali sa zavežljajem i to drumom). Dakle nije se radilo ni o kakvim izbjeglicama niti ugroženim ljudima već o novoj eliti koja je dovedena od strane okupatora, tj. nepozvana od strane domaćih suverena. Raspoređivanje Sefarda po Otomanskoj imperiji je sultanu čak bilo toliko važno da je za zalaganje u toj višegodišnjoj misiji unaprijedio Kemala Reisa u Kapudan Pashu (Admirala flote) - najviši čin Ratne mornarice.

Raspoređivanje Jevreja/Kripto-Jevreja na Balkan kao nove elite umjesto većinom pobijenog domaćeg plemstva u elitocidu. Sefardi/Kripto-Sefardi upadali su uglavnom iz pirinejske Galicije sa Turcima: iz Španije u Sarajevo (1492-1500), iz Portugala u Istanbul (1520-1550), te iz Istanbula u Beograd (1566-1650). Aškenazi/Kripto-Aškenazi upadali su uglavnom sa Austrijancima iz Poljsko-ukrajinske Galicije (ali i iz Litvanije te Bjelorusije) u Srbiju i Bosnu (XVIII-XIX v.), a onda i iz Austrije/Mađarske i Njemačke u Hrvatsku i Bosnu (XIX-XX v.). Portugalski Kripto-Sefardi (Dohnme Sefardi) će iz Beograda i Zagreba potpirivati srpski nacionalistički pokret radi preotimanja Bosne od španskih Kripto-Sefarda. Borbe za prevlast nad Balkanom će se komplikovati pristizanjem Aškenazija i Kripto-Aškenazija u velikom broju sa Austrijom te potom i Austro-ugarskom, a koji će pomoću ideologije ("ljevice"; "komunizma") nastojati preoteti Balkan od obje struje Kripto-Sefarda. Kad bi Sefardi ili Aškenazi preko svjetske velikojevrejske elite stavili balkansku Masoneriju pod svoju kontrolu, tad su na Balkanu nastajale velike promjene, a lože koje bi odbile novu unutarjevrejsku preraspodjelu moći kao refleksiju one svjetske bivale su proglašene za "nepriznate". Glavni motiv globalne velikojevrejske elite na Balkanu je skrivanje istine o Ilirskoj protocivilizaciji, koja istina poništava mit o Jevrejima kao "nebeskom narodu" te o katoličanstvu (najisplativijoj investiciji velikojevrejske elite ikad) kao izvoru sve civilizacije, i dokazuje da Jevreji nemaju istorijsko pravo na Balkan niti globalnu i regionalne vladavine osim možda istorijskog prava na Izrael.

Sefardi su na (okupirani) Balkan dovedeni sa zadatkom održavanja rimske podjele Balkana (Illyricum), gdje kao novi najobrazovaniji sloj postaju elita umjesto domaćeg većinom pobijenog plemstva (npr. na prevaru na Krvavom saboru u Sarajevu 1500). Brojni Sefardi su sa sobom donijeli veliko bogatstvo, pa su se čak doselile i čitave Kripto-sefardske bankarske dinastije poput porodice Mendes koji su, uvjerivši se da preko Otomanske imperije mogu kao njena nova elita prosperirati puno brže negoli u papističkim zemljama, 1552 godine prenijeli u Istanbul čak 85.000 zlatnih dukata, a nedugo zatim postali i najuticajnija bankarska porodica Istanbula i cijele Imperije u kojoj su praktično samostalno kontrolirali cjelokupni uvoz-izvoz. Toliko su bili moćni da su u ime Otomanske imperije uvodili trgovinske sankcije papističkim zemljama kao odmazdu za tamošnji povremeni progon Kripto-Sefarda. Očito je onda da se kod preseljavanja (dovođenja) Sefarda i Kripto-Sefarda u Otomansku imperiju (pa time i na Balkan) radilo isključivo o ekonomskoj migraciji sa geopolitičkim i ekonomskim motivom već moćnih "prognanika" vođenih željom za ličnim bogaćenjem i sticanjem još veće moći - a što se vidi i iz gornjeg primjera portugalskih Dohnme Kripto-Sefarda koji su se 1666 iz Istanbula naselili u Beograd gdje su preuzeli kontrolu nad prijestolnicom i cijelom Srbijom.

Tokom turske vladavine na Balkanu, ponajviše zahvaljujući dugotrajnosti te okupacije, najveći uticaj Kripto-Sefardi su ostvarili u Bosni i Srbiji, putem Janjičara kao predmasonske sekte Bektašija. Kasnije će (XVIII-XIX v.) i Aškenazi/Kripto-Aškenazi iz Londona izvršiti snažan prodor na Balkan, pa u sklopu svog geostrateškog naleta izrežirati Prvi srpski ustanak 1804-1813 kojim je na vlast doveden Kripto-Aškenazi mason Karađorđe i njegova dinastija, pa ohrabreni uspjehom još i Ustanak Huseina Gradaščevića u Bosni 1831, koji je bio član turske predmasonske sekte Bektašija koju su u međuvremenu engleski Aškenazi stavili pod svoju kontrolu kao i Janjičare koje je nakon toga sultan raspustio a Bektašije zabranio. Ti ustanci su bili pokušaj Aškenazija/Kripto-Aškenazija da, po preuzimanju Bektašija i Janjičara, preotmu i Balkan od Kripto-Sefarda koji su se kroz istoriju držali rimskih papa i turskih sultana kao najbolje im investicije ikad.

Vladarski monogrami Đorđa Petrovića "Karađorđa" osnivača dinastije Karađorđević (lijevo) i Miloša Obrenovića osnivača dinastije Obrenović (desno). Oba monograma su kaligrafske izvedenice iz čestih simbola hebrejske heraldike: Chai - simbola života prvi put upotrijebljenog "u XVIII v. Istočnoj Evropi koji potiče od iberijskih Sefarda", i Hamsa - drevnog simbola "božije ruke koja je Jevreje izvela iz Egipta". (Primjetite da je na monogramu Karađorđa stilizovano samo (navodno ćirilično) slovo "Đ" - ali ne i "P" jer on uopšte nije imao prezime - koje su mu istoričari nakon njegove smrti dodijelili po ocu Petru). O porijeklu Karađorđa tj. loze Karađorđevićâ postoje mnogobrojne teorije, pa prema tome njihovo porijeklo zvanično nije poznato. O porijeklu Miloša Obrenovića tj. loze Obrenovićâ jedini izvor je iz 1900 i izdat je u povodu njegovog samoproglašenja za kralja (radi čega Aškenazi 1901 formiraju organizaciju "Crna ruka" koja će ga 1903 i ubiti), a u kom se tvrdi da je loza porijeklom od migranata iz Crne Gore 14 generacija unazad što porijeklo Obrenovićâ smješta u prvu polovinu XVII v. tj. u vrijeme dolaska Kripto-Sefarda u Srbiju iz Turske preko Soluna 1566-1650. Takođe, učestalost karcinoma kod Karađorđevića je visoka i u ravni je sa prosjekom opšte jevrejske populacije, npr. princ Tomislav Karađorđević (1928–2000), kralj Aleksandar Karađorđević (1888–1934), i dr. S druge strane, niz Obrenovića je patilo od teških genetskih oboljenja kakva srećemo uglavnom kod Jevreja, npr. princeza Jelisaveta Obrenović (1814–1848), princ Milan Obrenović II (1819—1839), princ Jevrem Obrenović (1790—1856), i dr. Inače, Miloš Obrenović je u svoje doba bio najbogatiji čovjek Srbije i jedan od najbogatijih na Balkanu pa je skoro sigurno bio pripadnik pomenute portugalske sefardske bankarske dinastije Mendes koja se iz Istanbula preko Soluna proširila u Beograd i Zagreb. (Inače, od njihovih upada na Balkan prvo sa Turcima pa potom i sa Austrijancima, Kripto-Jevreji će tokom raznih istorijskih perioda uvijek bivati najbogatijom kastom, npr. nakon Obrenovića najbogatijim će uvijek biti Jevreji i Kripto-Jevreji kao što je krajem XIX v. to bio veletrgovac Lazar Dunđerski (Lazar Dunajer), početkom XX v. Miloš Savčić (Miloch Savchik), a danas Miroslav Mišković (Mirosch Mischkowitz), Nijaz Hastor (Neiaus Hast), Ivica Todorić (Jawitz Todris), Davor Lukšić (Dawer Luks) i dr.) Kao i kad bi Kripto-Jevreji postajali pape ili premijeri V. Britanije, i Miloš Obrenović odmah po dolasku na čelo Srbije počinje masovno dovoditi bogate Jevreje iz cijelog Otomanskog carstva, poput porodica Davičo, Pijade i dr. kojima daje prominentne državne funkcije uključujući Kraljevskog rizničara, a one kasnije daju najviše funkcionere njegovog kao i svih narednih režima u Srbiji, te kasnije u obje Jugoslavije uključujući i kvislinšku vlast tokom okupacije 1941-1945.

Nedugo nakon ustoličenja dinastije Karađorđević, desio se Drugi srpski ustanak 1815, koji je ustvari bio puč Kripto-Sefarda u kom su ovi ubili Karađorđa da bi doveli svoju dinastiju Obrenovića. Njen osnivač Miloš Obrenović, inače najbogatiji Srbin (kao član pomenute sefardske bankarske dinastije Mendes) u privatnom sporazumu sa Beogradskim vezirom Marašli Ali-pašom a u duhu porodične tradicije Mendesovih kao veletrgovaca koji su se vezali za sultane, kupuje status ekskluzivnog trgovca pamukom za cijelo Carstvo a sebi formalni status vazalnog kneza-namjesnika tj. vicekralja (sa apsolutističkim ovlaštenjima poput onih "Visokog predstavnika u BiH"), postavši diktator de facto koji je lično naredio brojna ubistva i pokolje. Kasnije će Aškenazi istrijebiti Obrenoviće u masakru u kom su, nedugo po atentatu u kom su zvjerski likvidirali kralja i kraljicu Obrenović ljeta 1903, u nepunih 48h po Srbiji uhvatili i likvidirali 123 člana loze Obrenovića čime je ona i ugašena. Pošto su i Karađorđevići i Obrenovići Kripto-Jevreji pristigli u XVI v., ni jedni ni drugi ne vuku porijeklo od osnivača kasnosrednjovjekovne Srbije Nemanjića a pogotovo ne od osnivača ranosrednjovjekovne Srbije, što je bilo vrlo neobično za evropske dinastije koje sve vuku porijeklo iz Srednjeg vijeka. Tako su te dvije navodno srpske dinastije ustvari jedine jevrejske dinastije u postantičkom svijetu, dok sjednice Narodne skupštine Srbije danas podsjećaju na sjednice izraelskog Knesseta (Parlamenta) kojima takođe dominiraju borbe između Sefarda i Aškenazija, odnosno između lažne vlasti i njoj lažne opozicije u slučaju Srbije.

Međusobna razračunavanja tih dvaju struja (Karađorđevića i Obrenovića) od kraja XVIII v. su ustvari i oblikovala Srbiju kakvu danas poznajemo, a projekat Velike Srbije kojim su te elite huškale Srbe na druge balkanske narode, je dugo nailazio na otpor kod većine naroda u Srbiji koji je bio duboko sumnjičav prema tim dvjema elitama jer one nisu ni po čemu nalikovale srpskim. Nijedna od dinastija nije imala aristokratsko porijeklo, pa su kredibilitet gradile na obećanjima o Velikoj Srbiji tj. proizvodnji šovinističkog sentimenta putem kičavih pamfleta, organizovanja pseudoviteških turnira, itd. Dok su dvije elite bile čvrsto opredijeljene za aneksiju Bosne i razlikovale se tek u detaljima kako i kada to ostvariti, seljačke mase Srbije su pokazale vrlo malo naklonosti za nacionalistički projekat širenja na Bosnu - u kojoj je i sama muslimanska elita većinom vodila direktno porijeklo od srednjovjekovnog bosanskog plemstva. Pored seljaka (praktično cijele Srbije), nasuprot elitama je stajao i intelektualni sloj Srbije koji je tvrdio da su svi stanovnici Balkana isti narod koji je prije otomanske agresije govorio starosrpskim (staroslavenskim) i da su Srbi (Slaveni) prvi i najstariji narod Evrope. I u samoj Bosni, ni za vrijeme Otomana niti Austro-Ugarske, nije bilo nikakvih međureligijskih niti međuetničkih sukoba i oni će početi sa raspirivanjima od strane elita Srbije i Hrvatske. Tako npr. iako su elite Srbije uložile ogromna sredstva u šovinistički pokret "Ujedinjenje ili smrt", on će u cijeloj Bosni okupiti jedva 30.000 pristalica, ali ni većina njih nisu bili za sukobe. I engleski klasičari tog doba (prije Berlinskog kongresa 1878 čije je rezultate oblikovao britanski premijer i sefardski ekstremista Benjamin Disraeli te između ostalog proglasio balkanske Slavene doseljenicima iz VI/VII v., tako falsifikujući istorijsko pravo svojim Kripto-Sefardima na Balkan) smatrali su da su Panonci (današnji Hrvati/Slavonci i Srbi) porijeklom iz Uže Ilirije tj. Bosne

Tako su Kripto-sefardske pape strateški rasporedili po 10-ak sefardskih porodica u Srbiju, Hrvatsku te Bosnu, kao i brojne druge zemlje od Albanije do Azerbejdžana i Bjelorusije, gdje i danas vrše nadvlast putem lijevih i desnih stranaka (tj. uvijek putem ekstremnih stavova jer je to najjače kad ste izrazita manjina), te obavještajnog sektora koji je osmišljen za kontrolu oružanih snaga (u kojima starosjedioci nužno čine većinu) tj. stalno sprečavanje bilo kakve mogućnosti oružane pobune. U održavanju podjele Balkana na lažne narode po matrici Rima iz XI v. (Velika šizma tj. raskol kršćanstva na Drini kao granici Zapadnog i Istočnog Rimskog carstva), Masonerija je u XVIII-XIX v. oživjela nacionalističke projekte preko istaknutih masona Ilije Garašanina i Vuka Karadžića (koji će, kao plaćenik stranih Vlada, pod izgovorom "reforme jezika/pisma" izbaciti originalna slova i riječi tj. udaljiti starosjedioce od predantičkih istorijskih korijena) s jedne, te masonâ Stjepana Radića i Ante Starčevića s druge strane. Tako su, kako je rečeno, londonski Aškenazi na vlast u Srbiji postavili Kripto-aškenašku dinastiju Karađorđević koju će Kripto-Sefardi i Vatikan zamijeniti svojom Kripto-sefardskom dinastijom Obrenović a čije će istrebljenje potom organizovati londonski Aškenazi. Slično će londonski Aškenazi kasnije u svojoj Oktobarskoj revoluciji 1917 organizovati i istrebljenje Ruske dinastije Romanov radi uspostave masonske (jevrejske sovjetske) republike koju će moći kontrolisati po želji, a nedavno i istrebljenje nepalske kraljevske dinastije Shah 2001 iz istog razloga.

Kad se republikanizam pokazao kao isplativiji za velikojevrejsku elitu, npr. porobljavanje na taj način Francuske, i na Balkanu je sa II svjetskim ratom doveden Josip Broz koji je bio okružen Jevrejima te koji je po vlastitim riječima, iako nije bio mason, "često slušao savjete masona-ljevičara". Ali Broz sa svojom slavenskom dobrotom/naivnošću nije shvatao da je krajnji cilj velikojevrejske elite da na krvavom primjeru "neuspjelih alternativa kapitalizmu" čovječanstvo uvjere da je kapitalizam jedini ispravan (jer oni i mogu biti apolutni gospodari jedino u kapitalizmu), a da su sve ideologije pa i ljevičarska bile tek jedna od metoda za postizanje tog krajnjeg cilja. Npr., ta elita je vješto iskoristila sindikate - prvo da se dovođenjem radničkog pokreta na vlast riješe feudalaca, a potom i da razvlaste radništvo - nakon čega su feudalizam munjevito zamijenili svojim kapitalističkim kvazifeudalizmom kog su označili tek kao nepotizam i protiv kog se navodno bore sistemski tj. tako da se nikad ne izbore jer se svaki feudalizam zasniva na pojedincima sa imenom i prezimenom. Tako pored obavještajnog sektora i religije, ključ za masovnu kontrolu nad starosjediocima leži i u kontroli sindikata. Radi ostvarenja krajnjeg cilja grandiozno je izvedena i Oktobarska revolucija - tj. da bi se na scenu dovelo "komunizam" (u stvarnosti: državnu diktaturu ofarbanu u crveno), i onda ga nakon što su svijet uvjerili da je "komunizam zlo" - na još grandiozniji način "srušili". Mentalne igre koje velikojevrejska elita izvodi globalno jesu za ogromnu većinu ljudi bez ikakve koristi i predstavljaju najobičnije kolektivno iživljavanje nad čovječanstvom, što traje već vijekovima. Iz rezultata ovih viševjekovnih aktivnosti proističe zaključak da su elite Aškenazija i Sefarda ujedinjene u zajedničkom interesu, a da su sama plemena svo vrijeme bila kompartmentalizovana tj. nisu imala predodžbu o aktivnostima onog drugog plemena.

Na Balkanu, kontrola podjele geoprostora se vrši preko Beograda i Zagreba - gdje su istorijski najbrojnije porodice Kripto-Sefarda konvertita na pravoslavlje i katoličanstvo i gdje imaju nadvlast (apsolutnu), dok se u Bosni konvertitske porodice nisu nikad uspjele sasvim nametnuti pošto je islam otvoreno konfliktan prema judaizmu pa, od potiskivanja Otomana, u Bosni i inače zemljama sa muslimanskom većinom poput Irana moraju raditi vrlo konspirativno tj. bez veće pomoći Masonerije i preko nje Jevreja iz inostranstva. Masonerija je kvislinška organizacija koja na Balkanu okuplja uglavnom najlošije đake i studente tj. poluinteligenciju koja je dovoljno rječita da ostavlja utisak inteligencije dok se nikad ne trudi da procese definira i nazove pravim imenom, tj. dovoljno priglupa da je se može kontrolisati nadsistemski. Na Balkanu, šefovi "loža" (izraz koji daje utisak otmenosti) su ljekari.

Istaknuti balkanski Kripto-Sefard i "ljevičar" Zlatko Lagumdžija (Zlotko Lachondz ili Legum), u obavljanju hodočašća (za sve Jevreje obaveznog najmanje jednom u životu) na Zidu plača u Jerusalemu, Izrael. Hodočašće u Jerusalem su izvršili i članovi drugih uticajnih Kripto-jevrejskih porodica na Balkanu, npr. djed Kripto-Aškenazija Aleksandra Vučića, Anđelko Vučić, kog su zbog toga bosanski muslimani Bugojna u svojoj naivnosti prozvali "Adžija".

Kripto-Jevreji su na Balkanu uspostavili kvazifeudalni sistem u kom su uvijek članovi jednih te istih krvnih loza na najvišim funkcijama bez obzira na režim. Klasičan primjer je porodica Gavrankapetanović čiji su članovi "ugledni" ljekari, predsjednici sudova itd. - u upravama Otomana, Austro-Ugarske, Kraljevine Jugoslavije, nacističkoj upravi, SFRJ, kao i u Protektoratu BiH. Drugi karakteristični primjeri su porodica Lagumdžija (vodeći političari u četiri uzastopna režima), zatim porodica javnosti poznatog Semira Osmanagića koji je stekao svjetsku slavu kad su mu globalistički tj. masonski mediji prenosili njegov projekat o brdima kao piramidama - a čiji je otac bio ministar u SFRJ, djed u Kraljevini Jugoslaviji, pradjed gradonačelnik u Austro-Ugarskoj, itd. Očito je onda koji je motiv tih podlih ljudi da varaju cijele narode tako dugo i uporno i na svim nivoima: da bi ukidanjem meritokratije spriječili starosjedilački narod da ostvari svoj puni potencijal, te tako zagarantovali život blagostanja i luksuza svom potomstvu bez mnogo muke ili učenja i bez obzira na količinu stradanja starosjedilačkog stanovništva čiju zemlju ne osjećaju niti mogu osjećati svojom (antrolopologija poučava da jedan narod mora provesti najmanje 50 generacija (oko 1000 godina) na nekom području da bi to područje počeo smatrati svojim i "osjećajem" tj. emotivnim dijelom svijesti a ne samo racionalnim).

Još jedna karakteristika po kojoj se Kripto-jevrejske loze prepoznaju je veća učestalost teških genetskih oboljenja u odnosu na starosjedilačke populacije, a što je kod Jevreja inače utvrđeno naučno za najteže vrste karcinoma. Pri tom Aškenazi oboljevaju od karcinoma češće nego Sefardi, ali je kod Sefarda smrtnost od karcinoma veća. Pored povišene učestalosti najtežih oblika karcinoma u odnosu na opštu populaciju, Jevreji i Kripto-Jevreji oboljevaju često i od mnoštva inače vrlo rijetkih genetskih bolesti i poremećaja, a što je sve posljedica prakticiranja endogamije tj. upražnjavanja polnih odnosa i sklapanja brakova među srodnicima.

Kripto-Jevreji u vlasti i društvu Balkana danas: rasističko kadroviranje

Najuticajniji političari i dr. javne ličnosti Balkana postavljaju se po krvnom porijeklu tj. u rasnoj politici "čiste krvi" (apartheidu čistoće rasne manjine za vlast nad rasnom većinom, gdje je apartheid zaostatak turske i austrijske okupacije kad sa okupatorima na Balkan radi pljačke upadaju i Jevreji/Kripto-Jevreji). Sljedećih preko 500 osoba su Kripto-Jevreji kadrovirani pred i nakon projektovanog raspada Jugoslavije. Sva prezimena su nastala u ranom Srednjem vijeku i to daleko od Balkana pa to nisu starosjedilačke već neasimilirane jevrejske porodice (koje su zadržale hebrejsko prezime i u tajnosti vjeru), tek donekle prilagodivši prezime govoru novog okruženja - npr. germanizmi u prezimenima porodica koje su na Balkan ušle sa austro-ugarskom upravom. Aškenazi su "apsorbovani" od strane Sefarda notornih po brutalnosti kad god im se za to ukaže globalna prilika poput svjetskih ratova i kriza. Ovdje izlistane su i praktično cijele vlade, npr. pored trenutnih kao što su cijela Vlada Fadila Novalića 2018- (pravo ime: Fadim Neuwald) i cijela Vlada Radovana Viškovića 2018- (Radwan Weisskopf), tu su još i cijela bivša Vlada Mladena Ivanića 2001-2003 (Młodek Iwan) te cijela bivša Vlada Dragana Mikerevića 2003-2005 (Dragon Mick). Tu je i cijeli sastav Vijeća ministara BiH Zorana Tegeltije 2018- (Zoren Teger) i cijeli bivši saziv Vijeća ministara BiH Denisa Zvizdića 2014-2018 (Denister Swist), zatim cijeli sastav Ustavnog suda BiH (uključujući sve strane sudije), kao i cijeli sastav Centralne izborne komisije (CIK) BiH - pa nije riječ o slučajnosti već o rasističkom kadroviranju. Još važnije, tu je i cijeli saziv oba doma Parlamentarne skupštine (PS) BiH, čiji članovi tj. "zastupnici" onda očito svi samo predstavljaju jednu manjinu i to neizabranu (pošto ni glasači nisu mogli znati ko na listama je Kripto-Jevrej pa su izbori očito i u cijelosti lažirani od strane CIK BiH kod konačnog brojanja). To znači i da je PS BiH nelegalna i nelegitimna tj. nije mogla i ne može odlučivati u ime države odnosno naroda (starosjedilačke većine). Kako se vidi, i svi Visoki predstavnici u BiH su Kripto-Jevreji (pa je čak i sama skraćenica sjedišta njihove funkcije, OHR - jevrejsko prezime iz Galicije), osim Paddyja Ashdowna koji je, kao protestant, smijenio brojne Kripto-Jevreje u tadašnjem vrhu politike kao što su Dragan Čović (Dragon Chowis), Dragan Kalinić (Dragon Kalin), Mirko Šarović (Meierkop Schar) i dr. - što mu Kripto-Jevreji kao Milorad Dodik (Milrad Dodik) i Vojislav Šešelj (Weisler Sessel) nisu nikad oprostili, dok su drugi Kripto-Jevreji u ulozi "ljutih srbomrzaca" likovali kao npr. Bakir Izetbegović / Izet-bega Jahića (Bäker Jahwetz).

S druge strane, starosjedioci čine apsolutnu većinu u vlasti na opštinskom i nivou kantona što dodatno razotkriva apartheid i malobrojnost tlačitelja od svega 0,2% (tj. jedva 40 hiljada Kripto-Jevreja - naspram 20 miliona starosjedilaca Balkana), ali i njihovu odličnu raspoređenost u društvu - pošto putem obavještajnih službi praktično isključivo čine (sva) lica u javnom životu, te rukovodioce u medijima, akademiji, privredi, kulturi/umjetnosti, sportu, itd. Ovdje treba napomenuti da je udruživanje po osnovu Kripto-jevrejskog porijekla u političke i dr. interesne svrhe zapravo lažno predstavljanje radi ostvarenja materijalne i dr. koristi - što je Krivičnim zakonima u praktično svim jurisdikcijama svijeta označeno kao teško krivično djelo. Iz tog serijskog kriminala udruživanjem proistekla je i rasna segregacija koja pojačava utisak brojnosti manjine koja vlada, kao npr. u Južnoj Africi vijekovima sve do 1994. Ova rasna segregacija na Balkanu danas znači da je na svakog uspješnog (ili "uspješnog") pojedinca postojalo najmanje 500 jednako kvalifikovanih ili talentovanih starosjedilaca - ali koji nisu nikada dobili svoju šansu i za koje niko nikada nije ni čuo. I dok su optuživali čitave religije i druge narode za divljaštvo i politiku čiste rase, kao npr. muslimane i protestante a naročito Amerikance, Engleze i Nijemce, cijelo to vrijeme tj. vijekovima unazad najveći rasisti su zapravo Jevreji, npr. na Balkanu. Velikojevrejska elita pokušava nametnuti i globalno ovaj svoj rasistički poredak u kom - kako se vidi na primjeru Balkana, Hollywooda i dr. - samo osobe jevrejskog porijekla mogu biti uspješni u politici, umjetnosti, biznisu, sportu, nauci itd. To im ide teško u protestantskim zemljama (gdje je većinski starosjedilački narod osviješten na problem jevrejskog rasizma) i zemljama koje imaju suverene vladare, a tamo gdje uspiju - režimi su im redovno omraženi. Tako npr. u najomraženijoj državi arapskog svijeta - emiratu Katar - vlast imaju Kripto-Jevreji a trenutno je to emir Tamim bin Hamad Al Thania (Taumim Chamades Than) - pa je čak i sam naziv Katar ustvari jevrejsko prezime. Katar je najveći lobist i sponzor Kripto-Jevreja u Bosni, preko kojih ostvaruje prodor na Balkan tj. Evropu, te je i okosnica velikojevrejskog imperijalizma u islamskom svijetu, npr. dezinformacijama putem Al Jazeera-e. Ovdje se radi o nepobitnom dokazu budući da se za veliku većinu osoba i njihovo ime i prezime nalaze u AVOT Imeniku jevrejskih prezimena. Jevrejska prezimena su data u zagradi, pri čemu germanizovana imena pripadaju uglavnom Aškenazima, a negermanizovana uglavnom Sefardima. Prikazana su jevrejska prezimena iz pirinejske (uglavnom sefardska) i poljske Galicije (uglavnom aškenaška prezimena), a gdje postoji nedoumica naveden je dodatni izvor na prezime bliži izvedenom obliku. Većina nesefardskih imena/prezimena su fonetski najbliži odgovarajućem obliku u bjeloruskom jeziku a transkriptno u litvanskom, pa je iz tih zemalja (uz Poljsku) i najveći broj nesefardskih jevrejskih došljaka (npr. Kripto-Aškenazi Vuk Karadžić (Byk Karach) je u "reformi jezika" (kulturocidu) starosjedilaca izbacio znatan broj izvornih slova i pravila, a uveo karakteristična slova iz litvanskog kao svog maternjeg jezika). Ovdje treba razlikovati špansku (do XVI v. portugalsku) pokrajinu Galiciju iz koje su na Balkan upadali Sefardi sa Turcima (od XV-XVII v.), od poljske pokrajine Galicije iz koje su upadali Aškenazi sa Austrijancima (od XVIII-XX v.):

• B O S N A: Dževad Adžem (Gewand Ascheim), Sadik Ahmetović (sefardski Cadique Amato, slavenizirano Sadik Ahment), Anis Ajdinović (Anis Eiden), Dragan Andan (Dragon Andermann), Dušan Antelj (Deuch Antel), Damir Arnaut (Damir Arnaut), Suad Arnautović (Sward ili Sud Arnautov), Avdo Avdić (sefardski Avigdor Avigdor, slavenizirano Avid Avdic), Boro Babić (Bor Babicz), Zaim Backović (sefardski Zeimer Backoffen, slavenizirano Zajm Bachowicz), Esad Bajtal (sefardski Asad Baitel, slavenizirano Esod Bajtel), Jasna Bajraktarević r. nepoznato (Jasne Beirach r. nepoznato), Anis Bajrektarević (Anis Beirech), Reuf Bajrović (sefardski Rauf Bayer, slavenizirano Reuf Barowicz), Željko Bakalar (Zehl Bakalarz), Ante Baković (Ante Bakowski), Milorad Balaban (Milrad Bałaban), Irma Baralija r. nepoznato (Irm Baral r. nepoznato), Sergej Barbarez (Sergej Barbar, sefardski Barbarias), Aida Baručija r. nepoznato (sefardski Eidam Baruch, slavenizirano Ajda Baruch r. nepoznato), Denis i Zijad Bećirović (sefardski Denister & Zeider Becher, slavenizirano Denis & Zyd Bachrowicz), Senaid i Zlatan Begić (Sendik & Złate Berg), Asmir Begović (Axmeier Berger, slavenizirano Asmer), Omer Behmen (Behm, slavenizirano Omer Behman), Ivan Bender (Iwan Bender), Marijan Beneš (Marin Benesch), Ljubica Berak (Lubcze Berak), Mersad Berber (Mersand Berber), Ljubomir Berberović (Laubmann Berber), Enis Selim i Šefik Bešlagić (Enis Selmen & Schefrig Beschläger, sefardski Selim, slavenizirano Beshlag), Halid i Ljubo Bešlić (Hald & Laub Besslich), Vjekoslav Bevanda (Wieksler Bleiwand, sefardski Ben Vanda, slavenizirano Vekslev Bevent), Hasan i Edhem Biber (Hasan & Edelheim Biber), Edhem Bičakčić (sefardski Edelheim Bichachi ili aškenaški Biczaczer), Enver Bijedić (Ehrnwerth Biedermann, slavenizirano Enber Biedach), Nermin Bjelak (Niedermann Bielan, slavenizirano Nerman Bielak), Vanja i Milovan Bjelica (Weiner & Mil Belicer, slavenizirano Vanya i Malowany Bielica), Ivan Boban (Iwan Bob), Dragan Bogdanić (Dragon Bogad, slavenizirano Dragan Bogdanik), Bogić Bogićević (Bogacz Bogacz, sefardski Bagaco Bagaco, slavenizirano Bogeicz Bochkevich), Branislav Borenović (Branis Borenstein, slavenizirano Bronislaw Bornowicz), Muhamed Borogovac (Mamet Borochowicz, slavenizirano Mukhamed Borochowicz), Semiha Borovac (Semis Borowski, sefardski Semha Barrow, slavenizirano Semik Borowec), Mladen Bosić (Młodek Bosyk, slavenizirano Mlodin Bosik), Mladen Bošković (Młodek Boskowitz, slavenizirano Mlodin Boskovich), Lidija Bradara (Lida Brader, slavenizirano Lydia Brodrer), Aleksa Buha (Aleksander Buch, slavenizirano Aleksa Bucha), Pero Bukejlović (Per Bucheister, sefardski Pero Bouchkila, slavenizirano Pero Bukiel), Salko Bukvarević (Salkind Buchwald, slavenizirano Salko Bochevar), Perica Bundalo (Peritz Bunda, slavenizirano Perca Beundel), Dragan Bursać (Dragon Bursch, slavenizirano Dragan Bursa), Dalida Burzić r. nepoznato (Dalet Burzynka, slavenizirano Dalid Burzic), Mustafa Busuladžić (Muster Burschlag, slavenizirano Mustafa Buslak), Svetlana Cenić (Swetsch Zehn, slavenizirano Swiatla Cennik), Mustafa Cerić (Muster Czercz, slavenizirano Mustafa Zerich), Muharem Cero (Muhrer Caro, sefardski Marom Zer, slavenizirano Mahram Czer), Selmo Cikotić (Selmann Zucht, sefardski Saalom Chiquito, slavenizirano Selme Cikot), Igor Crnadak (Iger Zinader, slavenizirano Egor Zarna), Željka Cvijanović r. Grabovac (Zehl Cwitowski r. Grabowski, sefardski Zelkha Civita r. Garboua, slavenizirano Zelka Chwojanowska r. Grabowecka), Ilija Cvitanović (Elias Cwitowski, sefardski Eliya Civita, slavenizirano Ilie Zvyatin), Aljoša Čampara (Aloch Schampanski, sefardski Allush Camp, slavenizirano Aliozs Czomber), Asim Mirsad i Sulejman Čamdžić (Agisim Mersand & Sulem Chamadis, sefardski Acim Mercado & Suleiman Chame de, slavenizirano Ausiam Mersaud i Suleman Chamajdis), Semra Čavaljuga (Semis Chawales, sefardski Semaria Cavallio, slavenizirano Semrau Chapalyga), Marinko Čavara (sefardski Marinho Chwara, slavenizirano Marianko Chawer), Oleg Čavka (Ollech Chawkin, sefardski O Uelho Chouka, slavenizirano Oleg Cewka), Salih Čavkić (Salisch Chawkin, sefardski Salih Chouka, slavenizirano Sali Cewka), Šefkija Čekić (Schafkopf Czeczyk, sefardski Safik Cachiche, slavenizirano Szyfkie Chekhchik), Hasan Irfan Muhamed i Rubina Čengić (Chasan Irfeld Mamet & Rubin Chenkus), Goran Čerkez (Gorn Tscherkus, sefardski Goren Corcoz, slavenizirano Goran Cherkez), Branko Češljić (Bran Czesz, slavenizirano Bran Cieslik), Bariša Čolak (Barisch Czołek, sefardski Barrish Colaco, slavenizirano Barissa Cholak), Alma Čolo (sefardski Alam Colaco, slavenizirano Alma Chol), Nihad Čolpa (Nicht Kolp, sefardski Nieto Colpo), Eldar Čomor (Eld Chomer, sefardski Elder Chamorro, slavenizirano Eldar Chomer), Dragan Čović (Dragon Chowis, sefardski Drahan Covo-zade, slavenizirano Dragan Covich), Sabina Čudić r. nepoznato (Sabner Czudak, sefardski Sabin Cadique, slavenizirano Sabina Chudik), Osman Ćatić (Osmann Chatiner), Nermina Ćemalović r. nepoznato (Niedermann Chmielowicz r. nepoznato), Mirsad Ćeman (Mersand Zemann), Predrag Ćeranić (Prediger Tscherner), Šaćir Ćerimagić (Schacher Czeremche), Petar Ćorluka (Peter Choril, slavenizirano Peter Czerlucha), Nerzuk Ćurak (Nezach Zuri(c)k, sefardski Chouraki, slavenizirano Narczyk Churach), Sonja Davidović (Sonne Dawidowicz), Ranko Debevec (Rank Dębówker, slavenizirano Ranko Dubovec), Rasim Delić (Ras Delmann, slavenizirano Rasin Delik), Šemsudin Dedić (Schames Deich, sefardski Shamah-Sutton Deddouche, slavenizirano Shamshtein Dedyuk), Elvira Dilberović r. Ćemalović (Elwer Diler r. Chmielowicz), Luftija Raif i Zijo Dizdarević (Luft Reif & Zion Diesendorf), Milorad Dodik (Milrad Dodik), Branko Dokić (Bran Deuch), Azra Kolaković alias Donna Ares (Esra Kołaczkowski - i njen alias doslovno je sastavljen od dva jevrejska prezimena Donn Agres iz Galicije), Krunoslav Draganović (Krynicer Dragon), Ramiz Dreković (Ram Drecker), Vesko Drljača (Weisch Drilech), Ednan Drljević (Edelmann Drehlich, slavenizirano Edna Drylewicz), Atif Dudaković (Tif Dudaków), Zora Dujmović (Zoref Daumann, Dymonitz), Milan Dunović (Mil Dynowicer), Enes Esad Ferida Ćamil & Nijaz Duraković (Enes Eisbard Friede Kamil & Neiaus Dorschowitz, slavenizirano Enes Esod Ferda Czmil i Nyas Durakov ili Dorkhovich), Ferid Džanić (Ferd Gans), Šefik Džaferović (Schefrig Jaff), Senad Džambić (Sen Dambic), Edin Džeko (sefardski Eden Chico, slavenizirano Ejdyn Dziecko), Nermin Džindić (Niedermann Jing), Aleksandar Džombić (Aleksander Gombin), Ahmed Džubur (Ahment Judenburg), Mato Đaković (Mat Jadkowicz - i njegova TV emisija doslovno je jevrejsko prezime Telering iz Galicije), Vahidin Đaltur (Weiden Galet), Edita Đapo (Edit Gapel), Zoran Đerić (Zoren Jerich, slavenizirano Zoran Jerich), Osman Đikić (Osmann Dieck, Dzik), Risto Đogo (sefardski Richty Diogo, slavenizirano Rist), Petar Đokić (Peter Joczes), Dženan Đonlagić (Genendel Göngel), Abid Đozić (Abinder Gózik), Neđo Đurić (Neigut Gure), Jasmin Emrić (Jasmin Emrech), Amir Fazlić (Amer Fasslich), Šaćir Filandra (Schacher Filender), Darijana i Muhamed Filipović (Dar & Mamet Filip, slavenizirano Mukhamed), Salih Fočo (Salik Focher), Edin Forto (Eden Fort, sefardski Eden Forte, slavenizirano Ejdyn Forta), Alen Fukelj (Alemann Fuchtel), Nurudin Gackić (Nordwind Gaszka), Rahim Gadžić (Rahm Gajer), Jakov Petar Valerija & Zoran Galić (Jakob Peter Waler & Zoren Gal, slavenizirano Jakow Peter Valer i Zoran Galich), Dževad i Miralem Galijašević (Gewand & Mirem Gilyashevich), Ejup i Mirza Ganić (Ejup i Mirza Ganich), Halid Genjac (Halit Genau), Vlatko Glavaš (Włodek Glavach), Gradimir Gojer (Grad Gajer ili Geuer, slavenizirano Gradzimier), Teufik Goletić (Teufel Gole), Srebrenka Golić r. Krivokuća (Srebrny Golik r. Kriwerutschka), Mirko Grbešić (Meierkop Grabscheich or Gerobeysik), Zdravko Grebo (Zdorovak Grabo, sefardski Zederbaum Greub), Josip Grubeša (Josiper Grubstein), Ankica Gudeljević (Anker Gutheil), Irena Hadžiabdić r. nepoznato (Eren r. nepoznato), Senad Hadžifejzović (Sen Khejfetsovich), Hadžem Hajdarević (Hajem Heider), Nijaz Hastor (Neiaus Hast), Nijaz i Zukan Helez (Neiaus & Zuchman Helzel, slavenizirano Helz ili Heles), Arminka Helić (sefardski Armany Halac, slavenizirano Armencha Helich), Fikret Hodžić (Fichert Hotsch) - i naziv njegove kompanije doslovno je sastavljen od dva sefardska prezimena Srebrny Malina, Svevlad Hoffmann (Sewald Hoffmann), Mustafa Hrvić (Muster Horwitz), Mirsada Hukić r. nepoznato (sefardski Mersand Huk, slavenizirano Mirza Huchik), Zlatko Hurtić (Zlotko Hurtik), Nedžad Ibrišimović (Nachtsatz Ebrisch), Ramo i Arnel Isak (Ramo i Arnel Isak), Mladen Ivanić (Młodek Iwan), Željko Ivanković (Zehl Iwanowcer), Alija i Bakir Izetbegović/Izet-bega Jahića (Al i Bäker Jahwetz) i po majci Halidi Repovac (Halit Repan), Milan Jelić (Mil Jelin), Josip Jerković (Josiper Jerchower), Mato Jozić (Józef, Joczes), Senka Jujić r. nepoznato (Sencer Jewitz r. nepoznato), Enver Jukanović (Ehrnwerth Jochanowicz, slavenizirano Enber), Duška Jurišić r. nepoznato (Deuch Jurisch r. nepoznato), Ismir Jusko (Juskowicz), Diana Kajmaković r. nepoznato (Dien Keim, sefardski Diana Keim, slavenizirano Diana Heimukowicz), Halid Kajtaz (Halit Keitz), Jovan Kalaba (Jofe Kahlberg), Dragan Kalinić (Dragon Kalin), Husnija Kamberović (Hausner Gamber, sefardski Husni Combier, slavenizirano Kuznya Kamber, Cemberowicz), Nives Kanevčev (Niwes Kanowicz), Salmir Kaplan (Salaman Kapłan), Radovan Karadžić (Radwan Karach), Elvir Karajbić (Elwer Charab), Siniša Karan (Sinicer Charan), Fahrija Karkin (Fahrer Kark), Anton Kasipović (Antmann Chasin), Fuad Kasumović (Fouad Kassmann, slavenizirano Kasmaevich), Enver Kazaz (Ehrnwerth Kaz, slavenizirano Enber Kazesz), Elvir Kazazović (Elwer Kaz, slavenizirano Elver/Elvira Kazesz), Safet Kešo (Saft Chess), Marijan Klaić (Marin Kleis), Predrag Kojović (Prediger Kewicz), Zlatan Klokić (Złate Clawke), Đemal Kolonić (Gems Cholonei), Nikola Koljević (Nik Kolawitz), Snježana Komar (Snieg Komar), Ivo i Željko Komšić (Ivah & Zehl Kamche), Dino Konaković (Dino Chonakowicz), Boro Kontić (Bor Kontusch), Nedžad Korajlić (Nachtsatz Koralik), Dario i Ivan Kordić (Kordisch), Staša Košarac (Steisler Koscher), Delvin Kovač (Delfin Kwacz), Muhamed Kozadra (Mamet Kozner, slavenizirano Mukhamed), Kemal Kozarić (Kemel Koz), Predrag Kožul (Prediger Koziel), Momčilo Krajišnik (Mome Kreiss), Zlatko Kravić (Zlotko Krawicz), Enver Kreso (Ehrnwerth Kres, slavenizirano Enber), Mijo i Ružica Krešić (Miehl & Rozycki Kresch), Borjana Krišto r. Krželj (Krisch r. Kriegel), Anis Krivić (Anis Kriwes), Zijad Krnjić (Zyd Czrnicki), Zdravko Krsmanović (Zederbaum Kesmann), Bojan Ljubiša i Slaviša Krunić (Boin Lubasch & Slaf Krynic), Osman Krupalija (Osmann Krupel), Asmir Kujović (Eismeier Kujawski), Mirsad i Slavo Kukić (Mersand & Schlau Kuchcik), Sifet Kukuruz (Cheifetz Kukuruz), Emir Kusturica (Emer Kustin, slavenizirano Emir Kustura), Rajko Kuzmanović (Reich Kunzmann, slavenizirano Rajko Kochmanowicz), Zlatko Lagumdžija (Zlotko Lachondz ili Legum), Denis Lasić (Denister Las), Džemaludin i Nedžad Latić (Jam & Nachtsatz Lat), Senadin Lavić (Sendzen Lawitz), Miro Lazović (Miro Lazowitz), Boško Lemez (Bosko Lem), Refik Lendo (slavenizirano Rofeika ili Revich Lendau, sefardski Lando), Željko Ler (Zehl Ler), Davorin i Ivan Lesko (Dawer & Iwan Lesko), Jozo Leutar (Józef Leuter), Dobrota i Saša Lošić (Dobrosz & Sass Losz), Nikola Lovrinović (Nik Löwer), Dragan i Dragan Lukač (Dragon & Dragon Lukatscher), Vladimir Lukić (Wlad Luki), Božo i Mariofil Ljubić (Bocz & Maier(h)of Lubicer), Irfan Ljubijankić (Irfeld Lubianker), Tatjana Ljujić Mijatović (Tatan Louis Miodovich), Saša Magazinović (Sass Magazin), Seid Maglajlija (Seid Machler), Melika Mahmutbegović r. nepoznato (Melic Mühlberger r. nepoznato), Arzija Mahmutović (Arzt Mammet), Dušanka Majkić (Deuch Majk, slavenizirano Dushenko Makich), Vojislav Maksimović (Weisler Maksymowic), Vjekoslav Mandić (Wieksler Mand, slavenizirano Vekslav Mandich), Nermin Mandra (Niedermann Mander), Zvonko Marić alias Bajram Demić (Zworn Mär alias Baram Dem), Mirjana Marinković–Lepić (Mirejnis Marin–Lep), Boris i Damir Marjanović (Boris & Damir Marianowski), Josip Martić (Josiper Martschis), Damir Mašić (Damir Mashiach), Ljubiša Savić zv. Mauzer (Lubasch Sawicki - i njegov nadimak doslovno je jevrejsko prezime Mauser iz Galicije), Mijo Matanović (Miehl Metanowski), Darko Matijašević (Dar Matias), Srđan Mazalica (Sieradz Meiselis, slavenizirano Surgan Mazlc), Osman Mehmedagić (Osmann Memes, slavenizirano Mamaydakh), Šemsudin Mehmedović (Schames Memes), Dragan Mektić (Dragon Mech, sefardski Drahan Meguideche, slavenizirano Dragan Makhtyuk), Mufid Memija (Mahfoda Memmi ili Mamiye), Mićo Mićić (Mieck Mysz, slavenizirano Micko Miczyk), Dragan Mikerević (Dragon Mikler, slavenizirano Dragan Michriewicz), Stjepan Mikić (Stepner Mik), Branko i Mario Mikulić (Bran & Marin Mikulincer, sefardski Branco & Maurao Mcculoch, slavenizirano Brank & Maro Mikulich), Zlatko Miletić (Zlotko Milet), Jelka Miličević (Elke Milich, slavenizirano Yolka Melikhevich), Draško Milinović (Drach Malinowicz, slavenizirano Draszke Milinovich), Duško Milunović (Deuch Mühlthau), Ljubica Miljanović (Lubcze Meilen), Cvijetin i Vojin Mijatović (Zweiter & Wein Mietz, slavenizirano Zvyatin i Voin Miathowicz), Vojin Mitrović (Wein Mittler, slavenizirano Voin Mitrovich), Pramod i Lakshmi-Niwas Mittal (Laks-Niwes Mital), Nada Mladina (Nadel Mildi(e)ner), Adi i Nedžad Mulabegović (Adel & Nachtsatz Mühlberger), Ivan i Stanko Musa (Iwan & Stank Musales), Albin Muslić (Albin Muszlin), Dino Mustafić (Din Muster, slavenizirano Dino Mustafa), Edin Mušić (Eden Muschel, sefardski Eden Mussache, slavenizirano Ejdyn Musszys), Bakir Nakaš (Bäker Nakas, sefardski Baker Naccache ili Nakash), Alija Nametak (Al Namet), Mario Nenadić (Marin Nenadel, slavenizirano Maro Nenedik), Nenad Nešić (Nenadel Nesch), Margarita Nikolovska (Margel Nik), Damir i Nermin Nikšić (Damir & Nerman Nikshich), Sakib Nišić (Sack Nisichis), Momčilo Novaković (Mome Nowak, slavenizirano Monczel Novakovich), Snježana Novaković–Bursać (Snieg Nowak–Bursch, slavenizirano Novakovich-Bursak), Fadil Novalić (Fadim Neuwald), Sredoje Nović (Schreter Nowicki, slavenizirano Szrejd Nowicz), Senka Nožica r. nepoznato (Sencer Nog, sefardski Sanco Nouchi, slavenizirano Senka Nozica), Sead Numanović (Seid Neumann, sefardski Saad Nauman, slavenizirano Seid Neumanowicz), Jusuf Nurkić (Jusef Nurk, sefardski Yousef Norca), Angelika Nussberger (Angelczuk Nussberger), Šefkija Okerić (Schafkopf Oxer), Naser Orić (Nasser Orech, slavenizirano Naser Orich), Amar i Ivica Osim (Amarand & Jawitz Osmann, sefardski Anar & Jawitz Osimo), Goran Opsenica (Gorn Opsfeld, slavenizirano Gorn Opoczyncki), Adil i Ismet Osmanović (Adler & Isler Osmann, slavenizirano Adel & Ismut Ochmanowicz), Sulejman Pačariz (Sulem Pachciarz, sefardski Suleiman Pacheco, slavenizirano Suleman Pacharz), Muhamed Pandža (Mamet Panzer, slavenizirano Mukhamed), Tudor Pantiru (Tüder Panter), Žarko Papić (Żarkower Papier), Zoran Paprica (Zoren Paprycz, slavenizirano Zoran Pabrich), Boris Pašalić (Boris Pasch), Mirsad Peco (Mersand Pezel), Nermin Pećanac (Niedermann Peczeniak), Mirko Pejanović zv. Trišo (Meierkop Payanoff - i njegov nadimak doslovno je jevrejsko prezime Trisch), Dario i Mira Pekić (Dar & Mira Pek), Marina Pendeš (Marin Pentek, Pundek), Pero Perić (Per Per), Vjekoslav Petričević (Wieksler Petyche, slavenizirano Vekslev Petricevich), Obren Petrović (Obermann Petrowicz), Aida Pilav (Ajda Piallav), Aida i Sejo Pitić (sefardski Eidam & Seya Pitoque, slavenizirano Ajda i Szojo Pityukh), Biljana Plavšić (Bilan Pławka, slavenizirano Bilian Plavchik), Haris Pleho (Harz Plehr), Fikret Pločo (Fichert Płocker), Sifet Podžić (Cheifetz Poczęges), Hakija i Hamdija Pozderac (Haker & Hummer Poster), Sanela Prašović-Gadžo (Sanel Präss-Gandz), Jadranko Prlić (Jad Perlis), Lazar Prodanović (Lazar Prodanov), Svetozar Pudarić (Swerzer Puder), Srđan Puhalo (Sieradz Puhacz, slavenizirano Surgan Pukhal), Nebojša Radmanović (Neubau Radmann, slavenizirano Nebsha Radmanowicz), Igor Radojičić (Iger Radocki), Fahrudin Radončić (sefardski Fardjoun Radwanitz, slavenizirano Radionchik), Martin Raguž (Martiner Radgoszczer), Srđan Rajčević (Sieradz Rauchbach, slavenizirano Surgan Rejzevich), Edin i Emir Ramić (Eden & Emer Ram), Ane Raščić (Aner Rasch), Lejla Rešić (Lei Ressis), Mehmed Midhat i Muhamed Riđanović (Memes Miet & Mamet Reigenbogen), Vlado Rogić (Wlad Rogalik), Husein Rošić (Husen Rosch), Ramiz Salkić (Ram Salkind), Asim Sarajlić (Agisim Sara), Džerard Selman (Gerard Selmann), Behaudin Selmanović (Backhaut Selmanowitz), Rusmir Sendić (Rusmann Sendik), Vahid Sendijarević (Weid Senderowicz), Asaf Serdarević (Alsefron Sertschar), Ćamil Sijarić (Kamil Sierot), Haris Silajdžić (Harz Seeliger, slavenizirano Haris Sliedzik), Goran i Mario Simić (Gorn & Marin Sim), Miodrag Simović (Miehl Sim), Zijad Sipović (Zeider Szupowicz, slavenizirano Zyd Sipovich), Abdulah Skaka (Abdallah Schach), Nijaz Skenderagić (Neiaus Schenderfer), Rasim Smajić (Ras Smajowicz), Safet i Senad Softić (Saft i Sen Sofer), Kemal Sokolija (Kemel Sokol), Fahrudin Solak (Facher Sol), Ibrahim Spahić (Iberahl Spach), Zijad Srabović (Zeider Schrab, slavenizirano Zyd Srubowicz)), Miladin i Perica Stanić (Mil & Peritz Stanik), Draško Stanivuković (Drach Sztejnwak, slavenizirano Draszke Sztejnwak), Nenad Stevandić (Nenadel Stebenaus), Tomica Stojanović (Tom Stojanower), Salem Šabić (Salemann Schabs), Aziza i Muhamed Šaćirbegović (Azie & Mamet Schatzberger, Zuckerberger, slavenizirano Mukhamed), Željko Šajn (Zehl Schein), Ahmet i Aleksa Šantić (Ahment & Aleksander Scheinstein), Mirko Šarović (Meierkop Schar, sefardski Merqui Sarafic, slavenizirano Mirc Scharowicz), Selvedin Šatorović (Schwed Schatter), Vehid Šehić (Weid Schech), Alen Šeranić (Alemann Schermann), Davor Šešić (Dawer Siess), Boris i Stjepan Šiber (Boris & Stepner Schieber), Rifat Škrijelj (Rift Skorel), Dragan i Miloš Šolaja (Dragon & Miloch Schol), Nikola Špirić (Nik Spir), Feđa Štukan (Fecher Stük), Slaviša Šućur (Slaf Szczur), Šemso Tanković (Schames Tang, Dankowicz), Bakir i Danis Tanović (Bäker & Dünst Tan), Milan i Zoran Tegeltija (Mil & Zoren Teger, slavenizirano Milan i Zoran Tagliat, sefardski Teglia), Adnan Terzić (Eidemann Terzi), Zoran Tešanović (Zoren Teschner, sefardski Zorn Teissune, slavenizirano Zoran Tachnowicz), Sulejman Tihić (Sulem Tihl, sefardski Suleiman Tache, slavenizirano Suleman Tychika), Blaško Topalović (Blaschko Topolski), Đuro i Tanja Topić (Geuer & Tanne Top), Srđa Trifković (Sercarz Trif), Mirko Trifunović (Meierkop Trif), Jelena Trivić (Jelin Trywisz, Trevich), Milan i Natalija Trivić (Mil & Neutaler Trywisz, Trevich), Rodoljub Trkulja (Rödel Terkel), Neđo Trninić (Neigut Thorn), Kasim Trnka (Trink, Trinkaus), Amel Tuka (Ameldank Tuch, sefardski Amele Tuck, slavenizirano Amel Tyka), Nermin Tulić (Niedermann Tül), Danijel Tulumović (Daniel Tül, slavenizirano Tylym), Fuad Turalić (Fouad Tur), Bisera Turković (Perla Turk), Sulejman Ugljanin (Sulem Ułan), Nihad Uk (Nicht Uk, sefardski Nieto Uk), Seid Memić alias Vajta (Seid Memis - i njegov alias doslovno je jevrejsko prezime Weiter iz Galicije), Hanka Vajzović (Hank Weiss), Slobodan Vasković (Słobidker Waszkowicer), Rajko Vasić (Rajko Vasich), Gordana i Zora Vidović r. nepoznato (Gordon & Zoref Widowitz r. nepoznato), Simeun Vilendečić (Simon Weiland), Mirsad Vilić (Mersand Vil), Radovan Višković (Radwan Weisskopf), Božo Vrećo (Bocz Weirach), Božidar i Slavko Vučurević (Bocz & Slaf Wucher), Zlatan Vujanović (Złate Wojner), Nikola Vučić (Nik Wuchs), Nebojša Vukanović (Neubau Wolkenstein, slavenizirano Nebsha Vukanovich), Duško Vukotić (Deuch Welkotsch), Tomo Vukšić (Tom Wuks), Sanja Vulić (Sann Wulich), Mirsad Zaimović (Mersand Zeimer), Berko Zečević (Berk Zech), Branislav Zeljković (Branis Zehl, slavenizirano Bronislaw Zelkowicz), Salko Zildžić (Salkind Zilz), Emir i Muhamed Zlatar (Emer & Mamet, slavenizirano Emir & Mukhamed Zlatar), Aleksandar Zolak (Aleksander Zol), Enver Zornić (Ehrnwerth Zorn, slavenizirano Enber Zornik), Krešimir Zubak (Kuresch Dziubak), Amir i Ibrahim Zukić (Amer & Iberahl Zuch), Denis Zvizdić (Denister Swist, slavenizirano Denis Zwist ili Zwiszadt), Mehmed Žilić (Memes Zilich), i dr.
  

• C R N A G O R A: Milo Đukanović (Mil Jochanowicz), Vuk Vučko Borilović (Byk Wuck Borillo, sefardski Borullo, Brilovich, Borelovich), Marko Carević (Mark Caro, Carewicz), Janko Dimić (Jankew Dim, sefardski Young De Mitz, slavenizirano Ianko Dymish), Ranko Krivokapić (Rank Krywólka), Andrija Mandić (Ander Mand), Jakov Milatović (sefardski Iakov Mellado, slavenizirano Yakov Miltovich), Slavko Perović (Slaf Perowicz), i dr.
  

Sefarda Jakoba Fincija za prvog direktora Agencije za državnu službu BiH (2001-2008) postavio je Visoki predstavnik (kolonijalni guverner) Wolfgang Petritsch, i sam Kripto-Aškenazi (Potrich). Finci je potom na ključne pozicije i radna mjesta postavio i uposlio uglavnom građane jevrejskog porijekla uključujući svog nasljednika koji je na toj funkciji od 2009 sve do danas. Potom se iste (2009) godine zaogrnuo savršenim plaštom ugroženosti u vidu presude Sejdić-Finci a koja je bila jedina moguća s obzirom na pravni sistem pa je ona tek dobro iskorišteni paravan. Tako je postao siva eminencija tj. vladar BiH de facto. Time je i uloga Visokog predstavnika u BiH mogla biti svedena na minimum, pošto je sistem uprave tada postao u potpunosti iskontrolisan (po modelu Austro-ugarske uprave) i Bosnom iz sjenke (dakle međunarodnopravno nelegalno) upravlja Jakob Finci kao njen namjesnik po krvnom (rasnom) pravu tj. u klasičnom apartheidu u kom se - kao i u svim apartheid režimima Balkana i inače - starosjedilačku većinu sprečava da upravlja, dok se pravo na zapošljavanje pod jednakim uslovima ne garantuje. Istovremeno, u očito lažiranom izbornom procesu (masovno "učešće" umrlih lica, neravnopravno finansiranje i medijska zastupljenost stranaka, ručno glasanje i brojanje, itd.), manje stranke služe za stvaranje utiska legitimiteta izbornim "pobjednicima" (prevarantima).

• H R V A T S K A: Dražen i Vladimir Anzulović (Dreizner & Wlad Anczulowicz), Mislav Bago (sefardski Meslawi Bagiaio ili Bagho, slavenizirano Mislov Bag), Milan Bandić (Mil Bandis), Ivo Banjac (Ivah Beina(c)ker), Rafael Boban (Rafel Bob), Mile Budak (Mil Buda), Rudi Čajavec (Rudi Chaiowicz), Ivan Čermak (Iwan Tschermak), Ivan i Petar Čobanković (Iwan & Peter Czoban), Ljubo Ćesis zv. Rojs (Laub Ches - i njegov nadimak doslovno je jevrejsko prezime Rojs iz Galicije), Martina i Zlatko Dalić (Martiner & Zlotko Dalicz), Ivan Đikić (Iwan Dieck), Jure Francetić (Jures Franz), Kolinda Grabar-Kitarović (Kolin Grabarz), Mate Granić (Mat Granik), Zlatko Hasanbegović (Zlotko Hassenberg), Hrvoje Hegedušić (Horwiz Hegedüss), Franjo Kluz (Freiner Kloz), Rade Končar (Rad Gonchar), Josip Kraš (Josiper Krach), Eugen i Slavko Kvaternik (Eugen & Slaf Kwater), Vjekoslav Luburić zv. Maks (Wieksler Luber, slavenizirano Vekslev Lubric - i njegov nadimak doslovno je jevrejsko prezime Max iz Galicije), Davor Lukšić (Dawer Luks), Josip Manolić (Josiper Manulik), Zoran Milanović (Zoren Milanovich), Ivan i Marko Malenica (Iwan & Mark Mielnica), Zdravko Mamić (Zederbaum Mame), Ante Marković (Ante Markowicz), Stjepan Mesić (Stepner Mesis, sefardski Messiqua, slavenizirano Stepan ili Styp Mesik), Ante Nobilo (Ante Nobel), Milka Planinc r. Malada (Milke Planing r. Mellado), Andrej Plenković (Andreu Palenker), Vesna Pusić (Wessner Pusch), Ivica Račan (Jawitz Rach), Stjepan Radić (Stepner Radd), Željko Raguž (Zehl Radgoszczer), Ivo Lola Ribar (Ivah Riber - i njegov nadimak doslovno je jevrejsko prezime Lola), Ivo Sanader (Ivah Sander), Aleksandar Stanković (Aleksander Steinkopf), Ante Starčević (Ante Stark, Starkschal), Božo Sušec (Bocz Suschek), Dinko Šakić (Dinkes Szacker), Vladimir Šeks (Wlad Schek, Seks), Zvonimir Šeparović (Sephardi, Szeparowicz), Rade Šerbedžija (Rad Sauerberg), Miroslav Škoro (Mirosch Skóra), Martin Špegelj (Martiner Speigel), Mika Špiljak (Mik Spilek), Stipe Šuvar (Stipel Schwarz), Ivica Todorić (Jawitz Todris), Franjo i Miroslav Tuđman (Freiner & Mirosch Tuchmann), Goran Višnjić (Gorn Wischnitz), Dušan Vukotić (Deuch Welkotsch), i dr.
  

• S L O V E N I J A: Andrej Bajuk (Andreu Bauch, Bajcz), Alenka Bratušek (Ahl Bratt), Miro Cerar (Mir Zerer), Stane Dolanc (Stein Dolenach), Janez Janša (Janess Jantschalek), Jelko Kacin (Jelinik Kazing), Edvard Kardelj (Edvard Khardel), Sergej Kraigher (Sergej Kreiger), Milan Kučan (Mil Kuchen), Borut Pahor (Bort Paczornik), Lojze Peterle (Lauzker Peterling), Janez Potočnik (Janess Potocznik), Marjan Šarec (Marian Schar), Slavoj Žižek (Slachowoj Dzyczek, Zizes), i dr.
  

• S R B I J A: Neda Arnerić (Nieder Arner), Čedomir Antić (Chudemer Antik), Vuk Bačanović (Byk Bakanowicki), Ljubomir Bandović (Lubczer Band), Miloš Biković (Miloch Bikower, slavenizirano Milosh Biekovich), Sonja Biserko (Sonne Biser, Perla), Rustem i Zafir Beriša (Rüster & Zafir Berisch, sefardski Rusten), Svetlana Bojković (Swetsch Bojko, slavenizirano Swiatla Bojkovich), Dragoslav Bokan (Dragon Bocan, Bok), John Bosnić (John Bochnik), Goran Božović (Gorn Bocz), Ana Brnabić (Anhalt Birnbauch, slavenizirano Ana Bernabch), Zorica Brunclik (Zoref Brynze, slavenizirano Zorich Brunsslik), Fahreta Jahić alias Lepa Brena (Fahr Jahwetz - i njen alias doslovno je jevrejsko prezime Bren iz Galicije), Nenad Čanak (Nenadel Chanak), Vasa Čarapić (Vas Charap), Nebojša Čović (Neubau Chowis, sefardski Čovo-zade, slavenizirano Nebsha Chowicz), Dobrica Ćosić (Dobrisch Chocz), Ivica Dačić (Jawitz Daches), Vladan Danković (Wlad Dankowicz), Ljubodrag Dimić (Lubiner Dim, sefardski Lubbe De Mitz, slavenizirano Lobodyuk Dymish), Mlađan Dinkić (Młodek Dinkes), Branko Dragaš (Bran Drag), Vuk Drašković (Byk Dereschowitz), Dušan Dunđer (Deuch Dunajer), Lazar Dunđerski (Lazar Dunajer), Milovan i Dragan Đilas (Mil & Dragon Chill, Gielso(h)n), Zoran Đinđić (Zoren Ginzich, Jüng), Snežana Đurišić (Sneg Jurisch), Dragan Džajić (Dragon Jeitzis), Ilija Garašanin (Elias Grassmann, Charasch), Marko i Slavko Gavrilović (Mark & Slaf Gawrilowicz), Vuk Jeremić (Byk Jeremiasz), Borisav Jović (Boriczower Jawicz), Radovan Kalabić (Radwan Kahlberg), Nataša Kandić (Nates Kandel), Vuk Karadžić (Byk Karach), Nenad Janković alias Nele Karajlić (Nenadel Jankowicz - i njegov alias doslovno je jevrejsko prezime Koralik iz Galicije), Jelena Karleuša (Jelin Czarnolewski), Nenad Kecmanović (Nenadel Kesmann), Mihalj Kertez (Michał Czertez), Slobodan Komazec (Słobidker Chomczuk), Miloš Ković (Miloch Kowis), Žarko Korać (Żarkower Korach), Tomislav Kresović (Tom Kreszower), Albin Kurti (Albin Kurtz), Radomir Lukić (Radom Luki), Siniša Mali (Sinicer Mały), Branko Mamula (Bran Mamulik), Milomir Marić (Mil Mär, March), Goran Milić (Gorn Milich), Nikola Milnović (Nik Milner, Milnowets), Slobodan Milošević (Słobidker Miloch), Miroslav Mišković (Mirosch Mischkowitz), Željko Mitrović (Zehl Mittler, slavenizirano Mitrovich), Milan Mojsilović (Mil Mojslowitz), Slavoljub Muslin (Slaf Muszlin), Milan Nedić (Mil Nedler), Novica Negovanović (Nowicki Neugewürz), Branimir Nestorović (Bran Nestrowicz), Srđan i Rajko Nogo (Sieradz & Reich Nog, slavenizirano Surgan i Rajko Noga), Goran Novaković (Gorn Nowak), Novak Novak (Nowak Nowak), Dositej i Boško Obradović (Docht & Bosko Oberard), Aleksandar Pavić (Aleksander Pavich), Nenad Prokić (Nenadel Prokisz), Aleksandar Raković (Aleksander Rakowicz), Željko Ražnatović zv. Arkan (Zehl Rożniatowski - i njegov nadimak doslovno je drevno jevrejsko prezime Arkan zabilježeno i u Poljskoj), Jovan i Ljubiša Ristić (Jofe & Lubasch Rister), Sinan Sakić (Sina Sak), Ljubiša i Slobodan Samardžić (Lubasch & Słobidker Sam), Nikola Sandulović (Nik Sandel, slavenizirano Nikolai Sandulovici), Predrag Sarapa (Prediger Sara), Miloš Savčić (Miloch Savchik), Milan Stamatović (sefardski Milan Stam, slavenizirano Stamatov), Ivan i Petar Stambolić (Iwan & Peter Stambulka), Nemanja Starović (Neimann Star), Nikola Šainović (Nik Scheinowitz), Aleksandar Šargić (Aleksander Scharga), Nemanja Šarović (Neimann Schar, sefardski Neiman Sarafic, slavenizirano Neman Scharowicz), Šaban Šaulić (Szabo Schaul), Marija Šerifović (Mareim Scherf), Vojislav Šešelj (Weisler Sessel) i po majci Danici Misita (Danzer Messite), Dragan Škobalj (Dragon Schöbs), Hašim Tači (Hachs Tachmann, sefardski Hassin Tacchi, slavenizirano Hochm Tacy), Marinika Tepić (Marin Tepich), Teša Tešanović (Teschner Teschner), Branislav i Sergej Trifunović (Branis & Sergej Trif), Aleksandar Vučić (Aleksander Wuchs, slavenizirano Vuchikh), Aleksandar Vuksanović (Aleksander Wuchs, slavenizirano Vuksanović), Aleksandar Vulin (Aleksander Wulin), Dejan Petar Zlatanović (Dajen Peter Złate), Enes Zogić (Enes Zug, slavenizirano Zochik), Muamer Zukorlić (sefardski Maimarao Zucker, slavenizirano Mamer Sukor), i dr.
  

a na Balkanu tu su još i npr.: Alić (Al), Belan (Belan), Bilić (Bilis), Borščak (Borschak), Boškailo (Buchheim), Brajlović (Braiłower), Burek (Burek), Ćosić (Czosnik), Dazdarević (Düsendorf), Demić (Dem), Domazek/Domazet (Domaszek), Duranović (Durmann), Džeko (Jekel), Fajković (Fajczewicz), Festić (Fest), Gabela/Gabeljić (Gabel), Gajić (Gajer), Glotić (Glotz), Gudelj (Gutheil), Heldić (Held), Ibralić (Iberahl), Ibrišimović (Ebrisch), Jakubović (Jakubowicz), Janjuš (Januschower), Jelić/Jelinić/Jelinović (Jelin, Jelinik, Jelinowicz), Kahriman (Kohrmann), Kamenica (Kamen, Kamenicer), Karanović (Charan), Kokoška (Kokosch), Komar (Komar), Kopić (Kop), Kostić (Kost), Kecman (Kesmann), Kulina (Kula, Kuli), Lajšić (Leich), Lipa (Lipa), Lisak (Lisak), Maslić (Masler), Mešetović (Messite), Morić (Moritz), Mileusnić/Mulahusić (Mülaus/Muhlhausek), Mulić (Mühl), Muslić (Musler), Novak (Nowak), Nurikić/Nurković (Nurek), Osmanlić (Osmann), Pejaković (Pejsachowicz), Petrov (Petrow), Popović (Popowicz), Poturak (Pułturak), Prženica (Przenica), Rondić (Ron, Rondelstein), Rubinović (Rubinowicz), Rudić (Rudich), Sabotić (Sabat), Saliković (Salik), Selmanović (Selmanowitz), Sidran (Sidrer, Siedmann), Sijerčić (Sieraczyk), Soldin (Soldan, Soldinger), Soldo (Sold, Soldörfer), Stanković (Stank), Šečić (Schech), Šiljak (Schilaj), Škahić (Schahl), Škrelj(a)/Škrijelj (Skorel), Škulj (Schulaj), Toperić (Toper), Vejzović (Weiss), Višnjić (Wisznicz), Vrce (Werz, Werzer), Zlatar (Złate), Zrnić (Zorn), Zunđa (Zung), itd.

Oni koji su oblikovali II svjetski rat su nosili jevrejska prezimena: iz XIV-XVIII v. Ovo je neoboriv dokaz da je na sceni zavjera velikojevrejske elite za svjetskom dominacijom i apsolutističkom kontrolom čovječanstva svim sredstvima.

• P O L I T I Č K I M E D I J I: Al Jazeera (Jezerza), Avaz (Waz), Blic (Blitz), Faktor.ba (Faktor), Big (Big), Glas Srpske (Glas), Gracija (Graz), Hayat (Hayat), Indeks.rs (Indek), Index.hr (Indek), Kalman (Kalmann), Kameleon (Kamel), Klix.ba (Klicz) koji je osnovao agent CIA-e i "prodao domaćim vlasnicima", Pink (Pink), Raskrinkavanje.ba (Rajzgrin) portal kojeg finansira porodica Rothschilds preko svojih pijuna Soroša i NED-a, Sezam (Sez), Večernji list (Wecher), Večernje novine (Wecher), Vjesnik (Weissnicht), i dr. Tako je npr. i naziv velikojevrejske propagandističke televizije N1 zapravo igra riječi: N1 → N-Ein → Nein što je doslovno aškenaško (germanizovano) prezime a koje istovremeno označava i negaciju tj. Ne pa sâm naziv razotkriva medij čija je namjena širenje antivijesti odnosno lažnih vijesti (dezinformacija).
  

• L O B I S T I (od "pada komunizma"): Carl Bildt (Karl Bild), Francis Anthony Boyle (sefardski Francis Antonio Boyle), Serge Brammertz (Sieradz Brammer), Gent Cakaj (Gen(t) Czak), Recep Erdogan (Rech Erd, Erdmann), Tanja Fajon (Tanne Fein), Johan Galtung (Johanes Galat), Michail Sergejewitsch Gorbatschow (Michał Sergej Gorbaczyński), Antonio Guterres (Antmann Guterr, Antonio Guterz), Valentin Inzko (Walenstein Inzer), Jean-Claude Juncker (Janar-Klau Junker), Sebastian Kurz (Sabas Kurz), Bernard Kouchner (Bernard Kussner), Miroslav Lajčak (Mirosch Leich), Sergey Viktorovich Lavrov (Sergej Viktorovich Lavrov), Emmanuel Macron (Emmanuel Makron), Angela Merkel (Angel Merkel), Federica Mogherini (sefardski Fadrique Magrini, slavenizirano Fedorako Mogorin), Eric George Nelson (Erich Georg Nelson), Mike Pence (Mik Pencer), Wolfgang Petritsch (Wolfgang Potrich), Mike Pompeo (Mik Pompeus), Vladimir Vladimirovich Putin (Vladimir Vladimirovich Putin), Johann Sattler (Johannes Sattler), Christian Schmidt (Kristian Schmidt), Olaf Scholz (Olff Scholz), Christian Schwarz-Schilling (Kristian Schwarz-Schilling), Daniel Serwer (Daniel Serwer), Jens Stoltenberg (Jentes Stolzenberg), Tamim bin Hamad Al Thani (Taumim Chamades Than - i naziv njegovog emirata Katar doslovno je jevrejsko prezime iz Galicije), Carlos Westendorp (Karl Westen), Alma Zadić (Alma Zadich), i dr.
  

• Teorije zavjere (o svemu i svačemu osim o cionizmu), lažni mediji, lažna nauka, lažna umjetnost: Walt Elias Disney (Walt Elias Disney), Anthony Fauci (Antony Fau), Goran Božović (Gorn Bocz) - frontmen YouTube kanala FES TV (36 miliona pregleda i 142.000 pretplatnika), David Icke (David Ichel) - "vodeći ekspert za vanzemaljce i reptile", Alex Jones (Alexander Jonas), Dejan Lučić (Dajen Luchs), Nikola Milnović (Nik Milner, Milnowets) - frontmen YouTube kanala Idiokratija usmjerenog na djecu i mlade (86 miliona pregleda i 373.000 pretplatnika), Krešimir Mišak (Kuresch Misch, slavenizirano Chroszmier Myshak) - urednik TV emisije Na rubu znanosti, Semir Osmanagić (Semer Osmann), Goran Šarić (Gorn Schar), Aleksandar Šargić (Aleksander Scharga) - frontmen YouTube kanala Srbija Global (11 miliona pregleda i 50.000 pretplatnika), Teša Tešanović (Teschner Teschner) - frontmen YouTube kanala Balkan Info (156 miliona pregleda i 296.000 pretplatnika), Trent Toulouse (Trentscher Tolz) - web stranica Rational Wiki, Dejan Petar Zlatanović (Dajen Peter Złate) - frontmen YouTube kanalâ Srbin info (59 miliona pregleda i 92.000 pretplatnika) te Centar (14 miliona pregleda i 37.000 pretplatnika), i dr.
  
  • Pored navedenih, i sljedeći YouTube kanali (bez frontmena) osnovani su u samo par godina - očito kao dio projekta za masovnu kontrolu Balkana dezinformacijama i teorijama zavjere:
    
    • Dokumentarne Emisije Balkan (182 miliona pregleda i 169.000 pretplatnika)
      
    • Balkan UFO (39 miliona pregleda i 148.000 pretplatnika)
      
    • Balkanska Oštrica (34 miliona pregleda i 99.000 pretplatnika)
      
    • Balkanska Taraba (12 miliona pregleda i 49.000 pretplatnika)
      
    • Slavija info (6 miliona pregleda i 26.000 pretplatnika)
      
    • Slavija Specijal (3 miliona pregleda i 11.000 pretplatnika), i dr.
      

Inače, svoju "posjećenost" svi takvi kanali obavještajnih službi uglavnom duguju tzv. botovima tj. računarskim programima koji namještaju brojčanike posjeta na željeni broj. Ovo je inače potpuno komercijalizovano u svijetu, pa se po javno dostupnom cjenovniku prodaju i "posjećenost" i "lajkovi" (sviđanja) nekog videa ili posta na tzv. društvenim mrežama poput YouTube.com. U zavisnosti od budžeta nekog lica ili subjekta, odnosno sposobnosti hackera (uključujući obavještajne službe), namještaju se posjete određenim ciljanim informacijama na Internetu. Notoran po kupovini lažnih posjeta u Bosni je npr. YouTube kanal Face TV, a karakterističan period kad se može s lakoćom pratiti tok trgovine lažnim uspjehom je tokom političkih predizbornih kampanja. U svijetu najveći centar za botove i lažno komentarisanje ciljanih postova i članaka je u Lionu u Francuskoj - najvećem jevrejskom (sefardskom) gradu Evrope, gdje MOSSAD vodi telekomunikacioni centar u kom se povremeno zapošljava i preko 10,000 osoba uglavnom jevrejskih studenata sa poznavanjem više jezika a koji, naročito tokom važnih političkih kampanja stvaraju utisak masovne podrške ili masovnog blaćenja nekog kandidata, vijesti, informacije, itd. Isti takav centar MOSSAD i MI5 vode u Londonu pod okriljem "narodne" (Kripto-jevrejske) Vlade V.Britanije, samo što njega popunjavaju uglavnom aškenaški studenti, dok samu operaciju finansira tamošnja Aškenazi elita.

Pri tom treba naglasiti da se kod društvenog umrežavanja putem Interneta u stvari radi o fake social networks tj. lažnim društvenim mrežama, kao i u slučaju "mainstream" (velikojevrejskih) medija - privatnih kompanija za širenje lažnih vijesti tj. propagande (dezinformacija) u specijalnom ratovanju u interesu finansijske i dr. velikojevrejske elite, a koja je i sama "bogatstvo" stekla u lažnoj (spekulantskoj) ekonomiji tj. trgovinom tzv. dionica kao metodom za vještačko (lažno) uvećavanje knjigovodstvene vrijednosti nekog subjekta stotine puta u odnosu na tržišnu (stvarnu) vrijednost. Međutim, kao i svaka prevara, i to "bogatstvo" postoji samo dok postoji dovoljan broj onih koji vjeruju da postoji, radi čega te elite užurbano rade na obaranju sjetske ekonomije u očajničkom pokušaju da po Grčkom scenariju pretoče svoje nepostojeće bogatstvo u nekretnine brojnih zemalja gdje Kripto-Jevreji imaju kakvu-takvu političku i dr. ulogu. Za ovo su se služili raznim drugim prevarama, poput "Globalnog zatopljavanja", te lažnih pandemija virusne odnosno sezonske gripe/prehlade iz grupa HPAI ("ptičja") i COVID, a koje putem svojih privatnih (lažnih) kao i državnih medija tamo gdje su na vlasti Kripto-Jevreji nastoje širenjem panike predstaviti kao katastrofe.

• Stvarne zavjere (II svjetski rat): Winston Churchill (Winstein Tschertsch), Adolf Eichmann (Adolf Eichmann), Joseph Goebbels (Josef Gebel), Hermann Goering (Hermann Geringer), Heinrich Himmler (Hein Himmler), Adolf Hitler (Adolf Hitler), Chiang Kai-shek (Chanzes Kaisch), Benito Mussolini (Benet Muszlin), Vidkun Quisling (Weidhorn Questler), Franklin Roosevelt (Frankl Rosenwald), Josif Stalin (Josef Stal, rođen u jevrejskom selu u Gruziji kao Ioseb Besarionis dzе Dzugasvili tj. jevrejski Iosef Bashariants Chee Doksvel), Bruno Zatler (Brun Zatler), Mao Zedong (Möwes Zedner), i dr.,
  

Nijaz Hastor (Neiaus Hast), najbogatiji građanin Bosne i vlasnik privatne banke i tvornice auto-pribora. Imovina ovog Kripto-Jevreja se procjenjuje na preko 500 miliona Eura. U Njemačkoj presuđivan za iznudu. Porijeklo bogatstva je nepoznato. Po matrici koju su razvili Medici, u javnosti je zaogrnut plaštom humanitarca i mecene.

• Lažno muslimansko plemstvo: Po upadu na Balkan sa Austro-Ugarskom (nakon što je otjerana Turska), Kripto-Jevreji sa prethodno germanizovanim prezimenima su ista prilagođavali i pretvaranjem čestog germanskog sufiksa berg odnosno berger - u begić odnosno begović, na taj način si gradeći lažno viši društveni status pošto je otomanska uprava odnijela većinu evidencija pa je bilo praktično nemoguće prevaru razotkriti. Iako to nije pravilo, autohtono starobosansko/starosrpsko/staroilirsko plemstvo (kao i tursko nastalo islamizacijom istog) prepoznaje se po tome što je sufiks pridodan kod nas uobičajenom (neskraćenom) imenu prvog plemića određene loze. U suprotnom, najvjerovatnije je riječ o fikciji. Tako su lažni muslimanski plemići kod nas i:
  
  • Ajdibegović (Eidelberg), Ajnibegović (Einberger), Alajbegović (Eilberger), Albegić (Alberg), Albegović (Alberg), Alibegić (Alinberg), Alinbegović (Alinberg), Altibegović (Altberger), Asibegović (Ausberger), Azabegić (Aussenberg), Bajrambegović (Bierenberg), Balbegović (Balberg), Balibegić (Balberg), Bećirbegić (Bauchberg), Bećirbegović (Buchberger), Begić (Berg), Begović (Berger), Berbegović (Bierberg), Berinbegović (Berenberg), Bešibegović (Buchberger), Bilajbegović (Bleiberger), Bilalbegović (Billberg), Dalbegović (Dalberg), Dambegović (Domberger), Dautbegović (Deitschberg), Davudbegović (Dawidberg), Dolibegović (Dolberg), Đanbegović (Günzberger), Đelbegović (Gelberger), Đulbegić (Dulberg), Đulbegović (Dulberger), Enisbegović (Eisberger), Feridbegović (Friedberger), Ganibegić (Ganzberg), Ganibegović (Günzberger), Gazibegović (Geisberger), Hadžibegić (Hochberg), Hadžibegović (Hochberger), Hafizbegović (Hofenberger), Hainbegović (Heinberger), Hailbegović (Heilberger), Halibegić (Halberg), Halibegović (Halberger), Halilbegović (Hallenberg), Hambegović (Hamberger), Isabegović (Isenberger), Kalbegović (Kalberger), Kulbegović (Kühlberger), Kulenbegović (Külenberg), Mulabegović (Mühlberger), Nihbegović (Nichtberger), Nuhbegović (Nachberger), Nubegović (Neuberger), Nurbegović (Nürnberger), Razbegović (Rosberger), Reisbegović (Reisberger), Rejhanbegović (Reichenberger), Rizvanbegović (Risenberger), Saidbegović (Seidberg), Salibegović (Salzberger), Sanibegović (Sandberger), Šaćirbegović (Schatzberger, Zuckerberger), Širbegović (Schurberg), Tosunbegović (Tozenberg), Tosumbegović (Tozenberg), Zimbegović (Zimberg), i dr.
    

Kripto-Jevreje na Balkanu može se pratiti u popisima nakon XVI v., npr. čuveni turski putopisac Evlija Čelebija u Beogradu bilježi Kripto-sefardska prezimena: Afo-zade (Afe) tj. danas Afić, Lafo-zade (Laufsand) tj. danas Lafić, Šit-zade (Schitz) tj. danas Šitić, Ćovo-zade (Chowis) tj. danas Čović i Jagdži-zade (Jaged) tj. danas Jagdžić, a tokom posjete Sarajevu 1660: Lub-zade (Lubcze) tj. danas Ljubić, Filip-zade (Filip) tj. danas Filipović, Koski-zade (Koschitz) tj. danas Koskić, Lafi-zade (Laufsand) tj. danas Lafić, Covo-zade (Chowis) tj. danas Ćović, Junak-zade (Junk) tj. danas Junić, te Dešo-zade (Desser) tj. danas Dešić. Ovdje zade je u hebrejskom značenju "sjeme" za rod ili lozu. Slično, popis od oko 1000 zanatlija u Sarajevu 1841 pokazao je da je svega 11% većinskih muslimana tada imalo prezimena, dok već na istom ponovljenom popisu iz 1848 njih oko 90% imaju i prezime. Ovo se desilo usljed naglog priliva Kripto-aškenazija na Balkan pred Berlinski kongres, kada (1850) u pripremama za promjenu uprave, okupacione vlasti Bosni mijenjaju i ime u kolonijalni naziv "Bosna i Hercegovina". Kao što su ranije sa Otomanima u Bosnu upali Sefardi - od kojih su oko 90% postali Kripto-Sefardi, tako i sa Habzburzima upadaju Aškenazi - od kojih su praktično svi postali Kripto-Aškenazi.

Tako će nova tj. austrougarska uprava, praktično u cijelosti sastavljena od Kripto-Jevreja, po više carskih dekreta bečkog dvora provoditi popise stanovništva u kojima će doslovno nadjenuti slavenizirana jevrejska prezimena nejevrejskoj većini koja nikada prije toga nije imala - nikakvo prezime. Naime, sam koncept prezimena na Balkanu nije bio poznat a vlastela ga je koristila iz praktično-pravnih razloga (nasljeđivanja suvereniteta). Tako je vještom manipulacijom tj. potezom pera i za svega par decenija, 90%-tna nejevrejska većina pretvorena u "jevrejsku". Pri tom je uslov za imenovanje na najviše funkcije u okupacionoj upravi ostala rasna čistoća koju se dokazuje autentičnim a ne tek slaveniziranim hebrejskim imenom i prezimenom (gdje je ono slavenizirano i danas uslov i za obično radno mjesto u državnim institucijama jer dokazuje da osoba nije plemićkog porijekla tj. njene radnje nisu nadređene protektorskoj državi), zatim time da li se predak dotične osobe nalazio na spisku putnika galija kojima su sultani dovlačili novu, jevrejsku elitu iz Španije i Portugala ("pravo prve uzurpacije" kao naravno kvazipravo ali neophodno za organizovano održavanje uzurpacije tj. ustroj protektorata), kao i time je li se ta familija nalazi na nekom od ranih okupacionih tj. predaustrijskih popisa stanovništva poput onog Evlije Ćelebije. Ovo je stvorilo klase "više" i "manje" vrijednih podobnih pojedinaca na rasistički "uređenom" (dakle permanentno neuređenom i utoliko nestabilnijem) Balkanu - gdje tako bez obzira na režim društvo vijekovima ostaje suštinski klasno. Pri tom jedino potomci domaćeg plemstva skoro da više nemaju nikakva prava (npr. Sabor Hrvatske odnosno Skupština Srbije imaju samo donji dom, jer gornji međunarodnopravno mogu popunjavati samo članovi Hrvatskog plemićkog zbora odnosno starosrpskog plemstva koje je 1921 Kripto-Aškenaz Aleksandar Karađorđević "raspustio" što je običan blef), a često nemaju ni osnovna ljudska prava dok ih se po automatizmu smatra nepodobnim - što je sve odraz snažne mržnje uzurpatora koju oni prenose iz generacije u generaciju.



Ovdje vrijedi napomenuti da danas kriptojevreje najlakše prepoznajemo po tome što su zadržali neizmijenjeni korijen jevrejskog prezimena za svoje puno prezime (npr. Čović, Dodik, Uk, itd.), dok se nejevreji kojima su jevrejska prezimena svojevremeno nametnuli kriptosefardi na čelu sa djedom Jakoba (Jakova) Fincija kao posilnim guverneru Benjaminu Kalaju (dok je današnji Finci posilni Valentinu Inzku i dr. kolonijalnim guvernerima - iz čega se najbolje vidi da je geostrategija porodični biznis!) uglavnom prepoznaju po tome što su slavenizirana i/ili im je korijen neko ime (npr. Mehmedović kao slavenizirani oblik od Memes, itd.) pa kao takvi izuzetno smetaju pravim kriptojevrejima-uzurpatorima vlasti u balkanskom posljednjem apartheidu na svijetu.

Prezimena Kripto-Jevreja na Balkanu danas, pored pomenutih Gavrankapetanovića, Lagumdžija te Osmanagića, uključuju i: Begić, Behar, Bošković, Dajanović, Habibović, Haim/Hakim, Hasanagić/Hasanović, Kaplan, Obad/Obrad, Pardo, Peralta, Pinto, Seferović, Špirić, Zafranović, i dr. Neka od Kripto-jevrejskih prezimena nastala su pretvaranjem hebrejskih u naizgled nehebrejska prezimena: Atijas u Zekić, Levi u Livić, Mušon u Mušan/Mušanović, Nakas u Nakaš, Papo u Papić, Perla u Biserko (kao i vlastita imena: Biserka, Bisera), itd., dok neki ostali primjeri uključuju i prezimena kao što su: Aladžemović, Almuzlinović, Anđelković, Avramović, Bijelić/Belić, Cević, Čolaković, Davidović, Hazanović, Isaković, Jakovljević, Josifović, Mandić, Mandilović, Manojlović, Perić, Sadić, Simonović, Zumbulović, itd. Inače, Kripto-jevrejske porodice se, osim po neobičnom korijenu prezimena, prepoznaju prvenstveno po tome što svojoj djeci daju i imena po tradicionalnim prezimenima, a naročito prvorođenim sinovima - npr. Milorad (Milrad) Dodik (Dodik), Lakshmi Niwas (Laks Niwes) Mittal (Mital), itd. Da bi bili sigurni da nisu pogriješili kod nadjevanja imena djeci, često im imena daju i po svojim roditeljima ili njihovim roditeljima odnosno rođacima, ili po svom prezimenu - npr. Avdo Avdić (Avigdor Avigdor), Bogić Bogićević (Bogacz Bogacz), Mićo Mićić (Mysz Mysz), Novak Novak (Nowak Nowak), Pero Perić (Per Per), Teša Tešanović (Teschner Teschner), itd..

Jevrejske zajednice o navedenim i ostalim prezimenima Kripto-Jevreja na Balkanu vode precizne evidencije i geneološka stabla, kako bi u svakom istorijskom trenutku znali kako da kadroviraju na način da zadrže nelegalnu nadvlast nad Balkanom. Ta prezimena su odlučujuća i kod postavljenja na odgovorne funkcije i zapošljavanja na bolja radna mjesta u politici, akademiji, medijima, pravosuđu, privredi, itd. Kao i u Bosni pod Austro-Ugarskom, rasističko kadroviranje je korišteno i kod popunjavanja mjesta u upravi današnje Bosne pa je Agencijom za državnu službu BiH kao njen prvi direktor tj. od formiranja 2001 pa do 2008 rukovodio izvjesni viđeni Jevrejin Jakob Finci koga je na tu funkciju postavio Visoki predstavnik u BiH (kolonijalni guverner) Wolfgang Petritsch (i sam Kripto-Aškenazi - Potrich). Finci je potom na ključne pozicije i radna mjesta postavio i uposlio uglavnom građane jevrejskog porijekla uključujući svog nasljednika koji je na toj funkciji od 2009 sve do danas. Potom se iste (2009) godine zaogrnuo savršenim plaštom ugroženosti u vidu presude Sejdić-Finci a koja je bila jedina moguća s obzirom na pravni sistem pa je ona tek dobro iskorišteni paravan. Tako je postao siva eminencija tj. vladar BiH de facto. Time je i uloga Visokog predstavnika u BiH mogla biti svedena na minimum, pošto je sistem uprave u potpunosti iskontrolisan po modelu Austro-Ugarske i Bosnom iz sjenke (međunarodnopravno nelegalno) upravlja Jakob Finci kao njen namjesnik po krvnom (rasnom) pravu.

Da bi riješili glavni problem - izrazite malobrojnosti (desetak hiljada Kripto-Jevreja naspram 3,5 miliona starosjedilaca Bosne), Finci i njegovi namjesnici u pravosuđu oslobađaju svoje saplemenike po automatizmu (obično nakon spektakularnih hapšenja da ublaže bijes javnosti tj. starosjedilaca), a u izvršnoj i zakonodavnoj vlasti da bi zauzeli pozicije masovno nabavljaju lažne diplome te popunjavaju funkcije npr. ministara bez obzira na stručnu spremu (za određeni resor). Svi zajedno se na funkcijama rotiraju, te koriste i razne druge praktične prevare kojima su se jevrejske elite istorijski služile nakon gubitka Izraela tj. u zemljama koje bi pokušale osvojiti iznutra, a radi čega su iz velikog broja zemalja Jevreji i bivali iznova protjerivani. Npr. jedna od klasičnih prevara u zemljama gdje Jevreji učestvuju u nadvlasti jest zakonska obaveza da u razne obrasce - radi utvrđivanja prava na privilegije (po osnovu rase) - unesete i majčino djevojačko prezime pošto je po jevrejskom pravu odnosno običajima uslov da se neko smatra Jevrejom taj da mu/joj je majka Jevrejka. Istovremeno sa korištenjem najprljavijih metoda za zauzimanje pozicija moći u zemljama u kojima su manjina, jevrejska elita zloupotrebljava tako stečene moći da spriječi svakoga ko pokuša da im tu moć na isti način i oduzme - npr. kad poslanici pokušaju u toku mandata samoinicijativno promijeniti vjersku ili etničku pripadnost (kao postupak na koji su radi ostvarenja koristi već navikli u svom porodičnom okruženju), bivaju energično (najčešće u hitnom postupku) spriječeni i javno osramoćeni putem Kripto-jevrejskih medija poput portala Klix.ba (nazvan takođe po jevrejskom prezimenu Klicz), npr. slučaj Kripto-jevrejskih poslanikâ Nermina Bjelaka (Niedermann Bielan), Sabine Čudić (Sabner Czudak), Harisa Plehe (Harz Plehr) i Rasima Smajića (Ras Smajowicz). Još jedan karakterističan primjer koji razotkriva psihu Kripto-Jevrejâ je i slučaj poslanika i bivšeg novinara Zvonka Marića alias Bajram Demić (Zworn Mär alias Baram Dem), koji po vlastitom svjedočenju ni sam ne zna koliko je puta mijenjao zvanično ime, ali svaki put je to bilo iz koristoljublja - npr. trenutno (najsvježije) ime mu donosi značajne prihode kao "hrvatskom poslaniku" pošto, kao porijeklom etnički Albanac, po zakonima BiH ne bi mogao učestvovati u kvislinškoj vlasti pa je groteskno (grotesknost je istorijski gledano karakteristika svake kvislinške vlasti jer one prirodno uvijek najviše pate od nedostatka kvalitetnih kadrova) - opet promijenio i ime i prezime.

Rasističko kadroviranje ima i važnu preventivnu ulogu u velikojevrejskoj geopolitici i politici, kad se određenom funkcioneru koji nije svjestan razloga zbog kog je postavljen/a na važnu funkciju, saopšti u povoljnom momentu da je porijeklom Jevrejin/ka. To na njegovu/njenu psihu a time i politiku može imati presudan uticaj, što se npr. pokazalo tačnim kod otkrivanja "tajne" o njenom jevrejskom porijeklu tadašnjoj državnoj sekretarki SAD Madeleine Albright - nepune dvije sedmice nakon što joj je imenovanje potvrđeno u Senatu SAD. To su odmah popratili svi mainstream (velikojevrejski) mediji, te time značajno uticali na njen a posredno i na stav i politiku SAD-a prema Izraelu pa time i prema velikojevrejskim globalnim geostrateškim ciljevima tokom naredne četiri godine.

Metode kolonijalnog vladanja velikojevrejske elite

Od Frescobaldija preko Medicija do Rothschildsa

Pape iz italijanske Kripto-sefardske bankarske porodice Medici (s lijeva): Giovanni de' Medici (papa Leo X, 1513–1521), Giulio di Giuliano de' Medici (papa Clement VII, 1523–1534), Giovanni Angelo Medici (papa Pius IV, 1559–1565), Alessandro Ottaviano de' Medici (papa Leo XI, 1605). Sva četvorica su postavili nebrojene Kripto-Sefarde na najuticajnije pozicije u Crkvi i državi, i na razne načine učvrstili poziciju Sefarda i Kripto-Sefarda u Otomanskoj imperiji. Računa se da su Medici tokom 300 godina svoje moći i njihovi prethodnici Frescobaldi tokom 350 godina njihove moći (XI-XIV v.) uspjeli kupiti papinstvo za još najmanje 25 papa, preko kojih će vršiti i širiti uticaj na svjetska zbivanja. Takvo subverzivno djelovanje unutar Crkve nastavili su i proširili i drugi bankarski karteli nakon Medicija, a prvenstveno Rothschildi, pa je za pretpostaviti da su do sada i znatan dio najviših pozicija ako ne i većinu u Kolegiju kardinala odnosno Konklavama za izbor papa te drugdje - kao i u vrhu drugih religija - preuzeli Kripto-Jevreji. Tako su sve pape od zadnjeg Medici pape iz 1605 do danas - Kripto-Jevreji (vidi tabelu). Frescobaldi, Medici i Rothschildi su vjerovatno jedna te ista porodica a koja, po ugledu na kraljevske loze, svakih nekoliko vijekova tek promijeni prezime radi prilagođavanja mijenjajućim istorijskim uslovima i kontekstima koji im kao takvi ugrožavaju neometano djelovanje.

Britanska kraljevska porodica (ustvari njemačka kraljevska loza koju su Vatikan i Kripto-Jevreji ženidbama preko kraljice Viktorije podmetnuli Englezima tj. protestantima) je sarađivala s njemačkim nacistima u II svj. ratu u pokušaju da iz Engleske ukloni Aškenaze/Kripto-Aškenaze čime bi Vatikan odnosno Kripto-Sefardi zagospodarili i finansijskim tokovima V. Britanije a preko nje ostvarili i punu kontrolu nad SAD. Tako npr. kad Kripto-Sefard Milorad Dodik pljuje po Englezima, on samo reflektuje mržnju prema Aškenazima koju gaje beogradski Kripto-Sefardi za koje Dodik preko tamošnje masonske lože radi i koji su ga pučem (tenkovima NATO-a) doveli na vlast u doba kad je Vatikan preko Bijele kuće (neoliberala - većinom katolika odnosno papista) samostalno kontrolisao NATO. Naime, papama su Kripto-Sefardi i dalje prvorazredni geostrateški partneri zahvaljujući starim i dubokim finansijskim vezama još od Bordžije, a koje su učvršćene vezama sa bankarskom Kripto-sefardskom dinastijom Medici koja je samo iz svoje porodice korupcijom tj. kupovinom glasova postavila četvoricu rimskih papa (i još najmanje 25-oricu papa kojima su takođe kupili papinstvo) što je učvrstilo tj. ispreplelo interesne veze Papinstva sa Judaizmom do nerazmrsivosti.

Medici su od početka svoje bankarske dinastije u XV v. pružali utočište Jevrejima prognanim iz drugih zemalja, npr. Veliki Vojvoda od Toscane Cosimo I de Medici je davao zaštitu Jevrejima, još 1551 izdajući dozvole cijelim jevrejskim porodicama za nastanjenje u Firenzi u vrijeme kad je Jevrejima (a naročito Marrano tj. Kripto-Jevrejima) boravak bio zabranjivan u cijeloj Italiji i šire, te kad je pružanje utočišta Jevrejima/Kripto-Jevrejima bilo toliko opasno da je prisustvo jednog jedinog Jevrejina u nekom italijanskom gradu dovodilo cijeli taj grad u vrlo delikatnu situaciju i izlagalo ga mogućim sankcijama od strane papa pa čak i vojnim odmazdama. Stoga su i sami Medici bili primorani s vremena na vrijeme protjerivati Jevreje iz Firenze, ali bi uvijek ostavljali Jevreje trgovce i bankare, protjerujući samo one koje nisu imali finansijsku moć, na taj način pred papama sebi gradeći oreol "dobrih katolika" koji će im služiti kao zaštita da onda pruže utočište jevrejskim finansijerima još više i češće. S obzirom da su ti sitni jevrejski bankari ustvari držali zalagaonice, njihov kapital je za same Medicije bio beznačajan, pa je njihov profil kao "bankara" (ustvari lihvara) tek poslužio Medicijima kao izgovor za naseljavanje barem nekih Jevreja. Kasnije, kad su Medici počeli s kupovinom papinstva za članove svoje porodice, prestali su i sa progonom Jevreja iz svojih gradova. Cijelo vrijeme pružanja im zaštite, Medici su se prema Jevrejima koje su nastanjivali u svoje gradove odnosili veoma prisno tj. kao prema članovima sopstvene porodice. Nedavnim DNK analizama posmrtnih ostataka 50 članova Medici dinastije utvrđeno je da su Medici imali i niz teških genetskih bolesti.

Jevrejske pape

Pošto su od zadnjeg Medici pape iz 1605 pa do danas sve pape nosili jevrejska prezimena, danas je praktično nemoguće reći da li je Crkva ta koja kontroliše Sefarde/Kripto-Sefarde, ili oni kontrolišu Crkvu. Ispostavilo se da, u toj čudovišnoj simbiozi, Kripto-sefardske elite su te koje najviše podržavaju tradicionalne (nazadne) struje unutar Crkve, pošto je Crkva kao takva tj. sa papom kog je relativno lako (uz dovoljnu količinu novca) postavljati i uklanjati, najbolja investicija kripto-sefardskih elita ikad. (Npr. čim su Kripto-Jevreji stabilizovali kontrolu nad papinstvom 1605, već 1611 počinju falsifikovati istoriju Istočne Evrope kreiranjem "dodatnog" poglavlja navodnog istorijskog spisa istočnorimskog cara Porfirogeneta a koji se koristi i danas kao sredstvo dominacije nad Slavenima oblikovanjem njihove kolektivne svijesti putem i tako lažiranog obrazovanja.) Istu praksu, koju je prodorom na finansijsko tržište Engleske između XIII-XV v. razradila Kripto-sefardska bankarska dinastija Frescobaldi (koja je finansirala sve papine krstaške pohode na Balkan), nastavili su i proširili i drugi bankarski karteli poput Medicija sve do današnjih Rothschilda i dr., pa je za pretpostaviti da su do sada i dobar dio najviših pozicija - ako ne i većinu - u samom Kolegiju/Koledžu kardinala i drugdje kao i u vrhu drugih religija - preuzeli Kripto-Jevreji. Danas se ova simbioza ogleda u fantazmagoričnim "borbama na globalnoj sceni" u kojima "zli" navodno žele istrijebiti milijarde ljudi i ostaviti "zlatnu milijardu", a onda uvijek nastupe "dobri" i navodno spašavaju čovječanstvo. Podsjećanja radi, Rimljani suočeni s propašću svoje Imperije, a kasnije i Kripto-Sefardi kao novi suvlasnici Crkve, izmijenili su izvorno hrišćanstvo do neprepoznatljivosti pa je njegov današnji oblik tzv. judeo-kršćanska filozofija (u stvarnosti: judeo-katolička) podređen(a) imperijalnim osvajanjima i pljačci umjesto obrnuto, kako je hrišćanstvo izvorno poučavalo.

Do 1605, svega nekoliko papa je nosilo jevrejsko prezime. Međutim, svih 34 pape nakon zadnjeg Medici pape od 1605-danas su Kripto-Jevreji. Ovo van svake sumnje razobličuje dugotrajnu zavjeru velikojevrejske elite da zloupotrebom religije i novca zagospodare svijetom. Jevrejska prezimena su data u zagradi, prema: AVOT Imeniku jevrejskih prezimena Galicije::

• Jorge Bergoglio alias papa Francis (Horches Bergglas)
• Joseph Ratzinger alias papa Benedict XVI (Josef Ratzer)
• Karol Wojtyła alias papa John Paul II (Karol Wójt)
• Albino Luciani alias papa John Paul I (Albin Lutz)
• Giovanni Montini alias papa Paul VI (Czoban Montenberg)
• Angelo Roncalli alias papa John XXIII (Angel Ron)
• Eugenio Pacelli alias papa Pius XII (Eugen Packel)
• Achille Ratti alias papa Pius XI (Achl Ratt)
• Giacomo Chiesa alias papa Benedict XV (Czak Ches)
• Giuseppe Sarto alias papa Pius X (Juseper Sartor)
• Gioacchino Pecci alias papa Leo XIII (Joachimo Pezel)
• Giovanni Mastai-Ferretti alias papa Pius IX (Gewand Mast-Feren)
• Bartolomeo Cappellari alias papa Gregory XVI (Bartmann Kappel)
• Francesco Castiglioni alias papa Pius VIII (Franciszkaner Kastel)
• Annibale della Genga alias papa Leo XII (Ahner Gengel)
• Barnaba Chiaramonti alias papa Pius VII (Barenberg Chomont)
• Giovanni Braschi alias papa Pius VI (Gewand Brasch)
• Giovanni Ganganelli alias papa Clement XIV (Gewand Gangel)
• Carlo di Rezzonico alias papa Clement XIII (Karl Reznik)
• Prospero Lambertini alias papa Benedict XIV (Preusser Lamberg)
• Lorenzo Corsini alias papa Clement XII (Lorenz Korczyn)
• Pietro Orsini alias papa Benedict XIII (Pietrow Orstein)
• Michelangelo dei Conti alias papa Innocent XIII (Mikuliniec Kontes)
• Giovanni Albani alias papa Clement XI (Gewand Alban)
• Antonio Pignatelli alias papa Innocent XII (Antmann Pinales)
• Pietro Ottoboni alias papa Alexander VIII (Pietrow Otto)
• Benedetto Odescalchi alias papa Innocent XI (Bendet Otter)
• Emilio Altieri alias papa Clement X (Emeril Alter)
• Giulio Rospigliosi alias papa Clement IX (Julius Ros)
• Fabio Chigi alias papa Alexander VII (Fabian Chiger)
• Giovanni Pamphilj alias papa Innocent X (Gewand Pamper)
• Maffeo Barberini alias papa Urban VIII (Mafschet Barber)
• Alessandro Ludovisi alias papa Gregory XV (Alexandro Ludwak)
• Camillo Borghese alias papa Paul V (Kamil Borez, Borg)
• Alessandro Medici alias papa Leo XI (1605).

Principi diktatorske nadvlasti

Organigram koncepta diktature velikojevrejske elite nad čovječanstvom. Ne sadrži detaljan prikaz metoda vladavine, niti odražava unutrašnja trvenja pojedinih izvršilaca kao ni istorijske ili regionalne transformacije. Organigram nije generalan, tj. izveden je iz akademskih izvora o geostrateškim aspektima vladavine velikojevrejske elite u tzv. geopolitičkim kriznim žarištima (eng. geopolitical hotspots) u kojima koncept periodično a najeksplicitnije i dolazi do izražaja. Koncept se zasniva na kompartmentalizaciji, tj. pojedini izvršioci ne znaju za zadatke i aktivnosti drugih izvršilaca. Da organigram nije generalan vidi se i iz činjenice da ne važi za zemlje pod kontrolom protestanata i sve druge slobodne zemlje - iz kojih su Papizam i Masonerija protjerani. U prikazanom konceptu, vidljivi dio velikojevrejske elite čine uglavnom Aškenazi, poluvidljivi tj. kripto dio čine uglavnom Sefardi, a uticaj elita tih plemena u nevidljivom dijelu koncepta tj. Masoneriji je izmiješan. Dok su principi vladanja dvaju elita filozofski različiti (pa stoga povremeno i ideološki suprotstavljeni), krajnji cilj obje elite je isti - dominacija nad čovječanstvom. Npr. kontrolom akademije u Evropi uče buduće psihologe da je intelektualac psihički jak/zdrav samo ako umjesto osvete odabere oprost, te ako izabere stranu "dobra" ili "zla" - dakle postane ili papista (sa svim što ta matrica podrazumijeva) ili mason (čime postaje samo "slobodni zidar" dakle prestaje biti slobodan čovjek što je sveobuhvatna sloboda). Papistički koncept naročito nakon XVI v. (potapanja Španske flote i gubitka katoličkog preimućstva nad morima/trgovinom) podrazumijeva činjenje brojnih zala, pa je u "Ugovor sa đavolom" ugrađena i klauzula o oprostu. U Sjevernoj Americi međutim, obrazovni sistem angloameričkih protestanata se otarasio papine lažne dualnosti za lakšu kontrolu ljudi pa je npr. masonerija u SAD predmet opšteg ismijavanja čime je velikojevrejskoj eliti na pametan način (ali primjenjiv samo na velike nacije) iz ruku izbijena Masonerija kao najvažnija poluga ostvarivanja političke kontrole na terenu pa toj eliti za političko samodokazivanje ostaju praktično samo mediji i Hollywood.

Turski autor Ergun Poyraz je za knjigu Mozesova djeca (tur. Musa'nin Cocuklari) 2007 uhapšen i u visokoprofilnom suđenju stoljeća tzv. Ergenekon procesima 2013 osuđen na 30 godina zatvora. Knjiga raskrinkava predsjednika Turske Recepa Erdogana i njegovu ženu kao Kripto-Jevreje. Poyraz je jedan od najčitanijih autora Turske i duboko povezan sa vojno-obavještajnim establišmentom Turske koji mu je redovno dostavljao tajne dokumente, pa je npr. njegova ranija knjiga iz 1998 korištena kao dokaz za zabranu rada najmanje jedne političke stranke. Poyraz navodi da se preko Kripto-Jevreja nastoji Tursku predstaviti kao islamističku zemlju. Iste godine Erdogan je dao vatrenu izjavu u kojoj je cionizam nazvao "zločinom protiv čovječnosti", a koju je Centar Simon Wiesenthal ekspresno uvrstio u "10 najgorih antisemitskih izjava". Bivši premijer Turske Necmettin Erbakan, koji je bio Erdoganov mentor koji ga je i uveo u politiku, teško je optužio Erdogana da su mu "oštre izjave obična fasada i da radi za Izrael". Suočeni s neminovnim raskrinkavanjem, Erdogan i njegove cionističke gazde odmah 2016 izrežiraju lažni vojni udar u kom je, po uzoru na Hitlerovu paljevinu Reichstaga 1933, pokušano uništenje sve opozicije Kripto-jevrejskoj diktaturi, a koja je potom u Turskoj i zavedena.

Kao što se Aškenazi/Kripto-Aškenazi služe engleskom Masonerijom za ostvarivanje kontrole na terenu, tako se i Kripto-Sefardi tamo gdje imaju nadvlast organizuju politički preko Masonerije. Otuda je kod Masonerije zastupljeno više vrsta loža i rituala tj. kao i kod svakog udruženja - u zavisnosti od toga ko ih finansira. Lože koje ne pristanu na pokornost jevrejskom plemenu koje je u datom istorijskom trenutku dominantno, se proglase za "nepriznate". Na čelu loža u BiH, Hrvatskoj i Srbiji tako su uglavnom ljekari-fakultetlije, i oni u balkanskoj Masoneriji danas čine praktično sve šefove loža i sve masone najvišeg (33.) reda, a od kraja 2010-ih su im se u šefovanju pridružili i brojni novopečeni filozofi i teozofi pošto su se intelektualno nedoraslim ljekarima (redovno najlošiji studenti) stvari počele izmicati iz ruku. Putem Masonerije i obavještajnog sektora, Kripto-jevrejske porodice daju šefove političkih stranaka, direktore institucija, urednike medija, rukovodioce unutar obavještajno-bezbjednosnog sektora, itd. S druge strane, globalna elita Aškenazija/Kripto-Aškenazija (Soroš i dr.) finansira bezbroj nevladinih organizacija i fondacija u svijetu, preko kojih onda drže na oku i generalno govoreći pokušavaju umanjiti značaj Kripto-Sefarda zaštitom ljudskih prava u zemljama gdje Kripto-Sefardi imaju nadvlast. Glavna uloga Masonerije na Balkanu jest da za Kripto-Jevreje suprotstavlja starosjedioce jedne protiv drugih - dok one ambiciozne a manje intelektualno sposobne pojedince uvlači u Masoneriju i koristi da istinski intelektualan sloj (sklon idealima poput slobode i nezavisnosti) drži pod kontrolom - ako ne preko obavještajnog sektora, onda metodama prijetnji, ucjena i korupcije, kao i putem podobnih rektora i dekana.

Metode nadvlasti Jevreja u svijetu

Simbol šestara i lenjira kao zaštitni znak Masonerije ("Slobodnih zidara"), s konturom sa 6 vrhova tj. šestokrake (Davidove) zvijezde. Prema srednjovjekovnim izvorima, Davidova zvijezda (danas simbol Cionističkog pokreta) nalazila se na predantičkom Pečatu kralja Solomona. Simbolika je bila naročito važna u predinformatičko doba, kad su politički simboli bili sadržajniji od amblema i logotipa danas, pa se simbolom kazivalo mnoštvo podataka - o tome kome neki pokret i ideologija pripadaju, ko je osnivač, finansijer ili ktitor, itd.

Po preuzimanju Centralne banke SAD-a tj. pretvaranjem u privatnu kompaniju za iznajmljivanje spekulativnog (nepostojećeg!) novca Amerikancima pod nazivom "Federal Reserve" 1913 (eliminisanjem najbogatijih Aškenazija Amerike tog doba Benjamina Guggenheima i Isidora Straussa te najbogatijeg čovjeka svijeta Johna Jacoba Astora (protestanta) koji su se tome protivili pa su potopljeni sa Titanicom), velikojevrejska sefardska elita na čelu sa Kripto-sefardskom porodicom Rockefeller je 1929 izdala prvu emisiju novčanice od $1 sa čuvenim prikazom "piramide sa svevidećim okom" - drevnim simbolom Katoličke crkve s kojom se ta elita orodila i stopila (tzv. "judeo-kršćanska filozofija"; u stvarnosti: judeo-katolička). Simbol su pripisali Masoneriji kao poluzi njihove nadvlasti (npr. nalazi se i na revolucionarnim poveljama tog doba uključujući Francuske), pa nije riječ ni o kakvoj misteriji već naprosto logotipu njihovog preduzeća za pravljenje (lažnog) novca. Da je npr. tuzlanska Dita d.d. vlasnik Federal Reserve banke, na novčanici od $1 bi mogao biti logo ARIX deterdženta.

Pored dva Svjetska rata, kad su npr. Sefardi bili kapoi u koncentracionim logorima u II svj. ratu kako bi pomogli u identifikovanju/istrebljivanju brojnijih Aškenazija, najčuveniji sukob između dva jevrejska plemena u XX v. se desio 1950-ih u SAD, kad je Senator Joe McCarthy - za kog postoje izjave svjedoka da je bio Kripto-Sefard - pokrenuo progone Kripto-Aškenazija (liberala) u State Departmentu, Hollywoodu, medijima te akademiji. Pored Hollywooda u kom su praktično sve "glumačke zvijezde" Jevreji ili Kripto-Jevreji (npr. najplaćeniji glumac na svijetu Johnny Depp), Kripto-Jevreji su i poznati svjetski multimilijarderi "nejevreji" poput nekada J.P. Morgana (jevrejsko: Morgen) ili danas Elona Muska (Elon Musk). U novije vrijeme, uticaj su ostvarili putem Akademija nauka i umjetnosti te u moderno doba još i putem medija. Tako su preko Akademija kreirane i njegovane istorije lokalnih "naroda" kao i njihovi "nacionalni programi" za međusobne obračune koje će Kripto-Sefardi onda podstrekavati kad god nastupi globalna kriza: u svjetskim ratovima, "padom Berlinskog zida", ali i inače kad god im se za to ukaže globalna prilika npr. "Corona" histerijom 2020. Tim stalnim podgrijavanjem vatre, Kripto-Sefardi na Balkanu nastoje zadržati kontrolu stečenu pomoću Bordžije, te spriječiti Aškenazije/Kripto-Aškenazije u nastojanju da ovi Kripto-Sefardima još jednom preotmu Balkan. Geostrateški zadatak Kripto-sefardskih porodica na Balkanu i naročito u Bosni jest održanje tamnog vilajeta u interesu pape koji je i sam Kripto-Jevrejin. Tako se održava "šanac oko papinog mermernog dvorca (Vatikana)" tj. "močvara koju niko neće" - dakle Balkan kao "stalno krizno žarište" u kom strani uticaji (protestanata, Rusa, i dr. stvarnih protivnika Rima) koje nije moguće iskontrolisati preko Papinstva i Kripto-jevrejstva odnosno Masonerije ne bi mogli/željeli ostvariti strateški prodor.

S nastupanjem doba izobilja velikojevrejske elite su se izopačile u globalne lihvare koji otvoreno pokušavaju narode širom svijeta opteretiti beskonačnim kreditima za pretvaranje svog nepostojećeg (elektronskog) novca tj. novca bez pokrića (kog su te elite kreirale u propaloj spekulativnoj "dionica-ekonomiji" kao prevari milenija) u nekretnine tih naroda kao pokriće: zemljište, šume, planine, rudnike, jezera, ostrva i dr., a po već oprobanom Grčkom scenariju. Rezultat bi neizbježno bio porobljavanje ljudi u tim zemljama. Glavni problem sa globalnom vladavinom bilo koje pa i te elite je što čovječanstvo nije niti može delegirati vladara/e cijelog svijeta. Jedno od geopolitičkih žarišta - mjesta u kojima izopačenost velikojevrejskih elita dolazi do izražaja najbolnije tj. uz periodične erupcije nasilja - jest i Balkan.

Metode nadvlasti Kripto-Jevreja na Balkanu

Benjamin Disraeli (1804-1881), premijer V. Britanije (1868, 1874–1880) i Sefard-ekstremista, iskoristio je autoritet tadašnje supersile da učvrsti poziciju saplemenika mu Obrenovićâ i dr. Kripto-Sefarda na Balkanu tako što je starosjediocima nametnuo lažnu istoriju putem Berlinskog Kongresa 1878, po kojoj su se ovi doselili u VI-VII v., time falsifikujući uzurpatorima Balkana a svojim sunarodnicima Kripto-Sefardima istorijsko pravo na Balkan (istoričari su sve do 1878 smatrali stanovnike Balkana starosjediocima, a Panonce (današnje Hrvate/Slavonce i Srbe) porijeklom iz Uže Ilirije dakle Bosne). Na isti način se i drugi Kripto-Jevreji koriste najvišim funkcijama, tj. da ojačaju poziciju svojih sunarodnika a uvijek na štetu starosjedilaca. Tako je npr. bankarska Kripto-sefardska porodica Medici naseljavala imućnije Jevreje u Italiju i to u doba Inkvizicije, kao i postavljala svoje pape koji bi onda postavljali ostale Medicije i dr. na najviše položaje, ovi opet druge, itd. Isto tako je i Miloš Obrenović na Balkan naselio i na najviše položaje - uključujući Kraljevskog rizničara - postavljao članove "istaknutih" porodica kao što su Davičo, Pijade i dr. koje će poslije dati "ugledne" rukovodioce bez obzira na režim npr. komunistički rukovodilac Moša Pijade - ekstremni Sefard notoran po okrutnosti i kršenju Brozove politike, itd.

Kripto-Jevreji Balkana svoju ulogu izvršavaju bez naročitog obzira ili emocija prema domicilnom stanovništvu - koje im služi kao topovsko meso i kojem su do ropskog nivoa izbrisali svijest o starosjedilačkom porijeklu i ekskluzivnom istorijskom pravu na Balkan, te ga još i naveli da povjeruje u gluposti poput "doseljavanja iz močvara Bjelorusije u VI/VII v." To su izveli na Berlinskom kongresu 1878, na kom su glavnu riječ vodili diplomati Jevreji/Kripto-Jevreji na čelu sa premijerom V. Britanije Benjaminom Disraelijem (1804-1881) koji je bio Sefard-ekstremista. Naime, koristeći autoritet najviše pozicije onako kako to rade i Kripto-sefardske pape (da učvrste položaj drugih Kripto-Sefarda u svijetu), ili kako su to radili Medici da ojačaju sloj imućnih Jevreja u katoličkim zemljama, ili kako je to uradio Miloš Obrenović dovođenjem drugih bogatih Jevreja iz Otomanskog carstva npr. porodica Davičo, Pijade i dr. kojima je dodjeljivao najviše državne funkcije poput Kraljevskog rizničara a one potom daju najviše funkcionere njegovog i svih narednih režima u Srbiji i Jugoslaviji (npr. visoki komunistički rukovodilac Moša Pijade - ekstremni Sefard notoran po okrutnosti i kršenju Brozove politike), i Disraeli je mitom o doseljavanju Slavena falsifikovao 1878 istorijsko pravo svom plemenu (tada vladajućim Obrenovićima i dr. Kripto-Sefardima) na Balkan umjesto prava starosjedilaca koje je pokušao potezom pera izbrisati i iz prava i iz istorije. To je rađeno kako lokalno stanovništvo tj. njegova inteligencija - nesvjesni postojanja vlastitog istorijskog prava nad teritorijom - ne bi izjavljivali prigovor (javnim i dr. protestima) na nadvlast od strane Kripto-Jevreja. Tako je po međunarodnom pravu uključujući Rimsko, ta nadvlast nastavljena kroz različite istorijske epohe, a strano miješanje u istu nije bilo moguće - osim blefova poput izrežiranog NATO bombardovanja rashodovane i zahrđale artiljerije 1990-ih radi stvaranja utiska međunarodne intervencije kao impulsa za ostanak Kripto-Jevreja na nadvlasti i nakon za njih neuspjelog rata. Šahovskim jezikom rečeno, bilo je neriješeno - pošto su granice bivših republika djelovanjem Aškenazija i njihove Badinterove komisije ostale ipak nepromijenjene; Badinterov otac je kao istaknuti Aškenazi pogubljen u SS konc-logoru Sobibor od strane kapoa Sefarda a njegova majka tokom deportacije za Aušvic (obje elite biraju svoje kadrove izuzetno pažljivo koristeći ljudske slabosti - od pohlepe preko pohote do želje za osvetom).

Benjamin Netanyahu u obraćanju Aleksandru Vučiću (Aleksander Wuchs) 2014: "Prijateljstvo između Jevreja i Srba seže hiljade godina u prošlost, još u doba Rimske Republike". Tim rušenjem zvanične istorije Balkana (lažne istorije sefardskog ekstremiste Disraelija) o "doseljavanja Slavena" i buđenjem integrativnog patriotizma umjesto lažnih nacionalizama, Netanyahu je kao jedan od frontmena Aškenazija Rothschilda, porukom Vučiću kao takođe Kripto-Aškenazu (u dogovoru dviju delegacija) želio napakostiti Sefardima inače.

Prilikom njihovog zvaničnog susreta 2014, Benjamin Netanyahu je Aleksandru Vučiću rekao da "prijateljstvo između Jevreja i Srba seže hiljade godina u prošlost, još u doba Rimske Republike". Tim rušenjem zvanične istorije Balkana (lažne istorije sefardskog ekstremiste Disraelija) o "doseljavanja Slavena" - i to sa najvišeg zvaničnog mjesta u diplomatiji - i buđenjem integrativnog patriotizma (Srbi = Hrvati = Bosanci = Bošnjaci = Crnogorci = Slaveni = Tribali = Iliri = Trojanci = Panonci...) umjesto lažnih nacionalizama, Netanyahu je - kao frontmen Aškenazija Rothschildovih - želio dodatno napakostiti Sefardima putem lične poruke Vučiću kao takođe Kripto-Aškenazu. Tako npr. prema nalazima arheologije, lokalna plemena nisu se međusobno sukobljavala 10.000 godina - sve dok na Balkan nisu stigli Papizam i zatim Kripto-judaizam/masonstvo da ih "civilizuju" i "oslobode". To je ipak tek klasična prevara "dobar policajac/zao policajac", pa dok jedan od dva geostrateška partnera žrtvu navodno zlostavlja, drugi je navodno brani - i žrtva tj. inteligencija naroda-mete se na kraju, tako psihički slomljena, povjeri i povinuje "spasiocu", dok u svakom slučaju pobjeđuje partnerstvo. Ugrubo, Kripto-Sefardi na Balkanu kontroliraju političku "desnicu", a Kripto-Aškenazi političku "ljevicu"; u Bosni, i jednu i drugu ulogu igraju Kripto-Sefardi pošto su Aškenazije istrijebili ili asimilirali pa bosanska "ljevica" nije ni po čemu radikalna, naprotiv - nje praktično i nema (u javnosti se više puta moglo čuti da su "nene Lagumdžije i Izetbegovića rođene sestre", ali nije bilo najjasnije šta to znači kad su navodne desnica i ljevica pa čak i sindikati - orođeni na najvišem nivou). Po završetku II svjetskog rata, uspostavom socijalističke Jugoslavije kao oživljenje "Velike Srbije", londonski Aškenazi privremeno preotimaju Balkan od beogradskih i sarajevskih Kripto-Sefarda zahvaljujući Josipu Brozu koji je, kako je pomenuto, iako po vlastitim riječima nije bio mason, ipak često slušao Masone-komuniste - dakle većinom Aškenazije kojima će ekstremni Sefardi kao Moša Pijade i Kripto-Sefard Milovan Đilas (Gielso(h)n) podmetati klipove u projekat socijalističkog Balkana činjenem ratnih i poratnih zločina uprkos Brozovim direktivama. Nisu samo balkanski Kripto-Jevreji zločinima potpirivali mržnju - npr. i "njemački" komandant Gestapoa Beograda i pripadnik SS-a lično odgovoran za smrt hiljada Jevreja, Roma i Srba tokom II svjetskog rata Bruno Zatler, takođe je bio Kripto-Jevrejin pravog imena Brun Zatler, a nakon rata je - tipično za Kripto-Jevreje - dobio tek zatvorsku kaznu i umro 1972.

Nakon pada Berlinskog zida, očita razdvajanja jevrejskih interesa na globalnoj sceni - poput ljevice i desnice - više ne postoje, a to se vidjelo i u Bosni gdje se od 1970-ih razlika između Sefarda i Aškenaza – nekada tako očigledna i važna – potpuno izbrisala. Ovo se desilo u odgovoru na Vatikan II sabor (1962–1965) na kom je Crkva prilagođena trećem pokušaju velikojevrejskog projekta stapanja jevrejskog globalnog kapitala a nakon što su prva propala u Svjetskim ratovima. I današnja podjela na globaliste i suvereniste gubi svaki smisao ako se zna da - iako je globalizam projekat papa još od vremena Rimske imperije i Sefarda/Kripto-Sefarda kao novih suvlasnika preduzeća Crkva d.d. a suverenizam projekat anglo-američkih protestanata nelojalnih germanskoj vladarskoj porodici V. Britanije - sljedbenici tih pravaca danas su izmiješani.

Jedan od bezbroj dokaza da su Rothschildovi direktni eksploatatori Balkana (novi feudalni nadvladari) - kao 68%-tni većinski vlasnici fiktivnih firmi koje su direktno vršile i danas vrše kolonizaciju i pljačku. Jasno je da ovim padaju u vodu tvrdnje da Wikipedia Rojalista ovim člankom o Kripto-Jevrejima širi lažne vijesti o Rothschildsovim - kako tvrde plaćenički portali npr. naručeni članak na www.raskrinkavanje.ba kog finansiraju Rothschildsi preko frontmena Soroša i NED-a. Jasno je i da istinsko raskrinkavanje Rothschildsovih ne može biti antisemitizam - jer su izvore napisali sami Jevreji (i u njima se hvalili kako eksploatišu druge) (kopija sa Web Archive). One of the countless proofs that Rothschilds are the exploiters of the Balkans (new feudal overlords) - as 68%-majority owners of fictitious corporations that directly colonized and robbed the Balkans, back then as today. (Web Archive copy).

Današnja dilema Globalizam ili Suverenizam je lažna tj. ona je tek zamjena za potrošenu matricu Fašizam ili Komunizam. Kao i prije jednog vijeka, i danas obje "strane" finansira ista velikojevrejska elita (i Roosevelt (Rosenwald) i Churchill (Tschertsch) i Stalin (Stal, rođen kao Ioseb Besarionis dzе Dzugasvili tj. jevrejski Iosef Bashariants Chee Doksvel) i Hitler (Hitler) su Kripto-jevrejska prezimena), pa ta elita jedina tu može i pobijediti. Svijet se može istinski osloboditi od globalne jevrejske diktature samo ako više nikad ne nasjedne na igru "dobar policajac - loš policajac" te odbaci i globalizam i suverenizam (koji je takođe vrsta globalizma), čime bi ta elita bankrotirala. U protivnom bi čovječanstvo nastavilo u toj istoj eliti tražiti spasioce, dok bi ona umjesto spašavanja čovječanstva (od nje same - a to se nikad nije niti će se desiti) neometani nastavili oplođivati svoj lažni (spekulantski) kapital koji se ne zasniva na pokriću stvarnim tj. nepokretnim dobrima već na naivnosti masa kojima manipuliraju lažne vođe Kripto-Jevreji i Masonerija a koje plaća upravo ta elita. To je kao konsultantska firma koja ima i (1) početni kapital i (2) uslugu koju prodaje i (3) marketing/medije da vam tu uslugu proda i (4) fingiranu konkurenciju (dvije "strane") da u namještenoj tržišnoj utakmici nabija svojoj usluzi cijenu - pa sve što vlasnicima firme preostaje je da pronađu mušterije. A mušterije to smo svi mi tj. čovječanstvo, pa ko nasjedne - nasjedne. Zapravo, to i jeste firma - samo što operira na većim prostornim i vremenskim razmjerama pa je u našoj svakodnevici nije lako uočiti. Prošli put kad su velikojevrejski bankari prodali čovječanstvu svoju lažnu dilemu ("ili fašizam ili komunizam"), Balkan je teško nastradao. Ako bi i ovaj put zagrizao mamac ("ili globalizam ili suverenizam"), Balkan bi opet isto i prošao - jer "njegove" vođe (sa jevrejskim prezimenima) uvijek "nasjednu" najjače. Primjer kako se zamke velikojevrejske elite mogu izbjegavati vijekovima jest Švedska koja je na vrijeme suzbila nastojanja Kripto-Jevreja i Masonerije da od Skandinavije naprave Balkan, što je rezultiralo u viševjekovnom miru - od 1814 do danas.

Brutalnost

Biografski film Toman (2018) o Kripto-Aškenazu Zdeneku Tomanu (pravo tj. hebrejsko ime Asher Zelig Goldberger te drugo ime iz Poljske Zoltan Teumann) - ubačenom u političko rukovodstvo Čehoslovačke gdje postaje šef Obavještajne službe (1945-1948). Film se odlikuje istorijskom tačnošću, a prikazuje detaljno kako se Kripto-Jevreji nadsistemski ubacuju u najviša državna rukovodstva i doslovno preuzimaju čitave zemlje za ostvarenje velikojevrejskih ciljeva (uz obavezno pljačkanje državne kase). Odmah po ubacivanju u vrh države, Toman započinje masovno preseljenje Jevreja iz Rusije (preko Čehoslovačke) za Izrael - tada državu u osnivanju koju je velikojevrejska elita rekreirala te naselila pomoću masovnih progona, npr. u ruskim pogromima. Ali s obzirom da su Sovjetski odnosno Ruski državni apart praktično u cijelosti jevrejski/kriptojevrejski, jasno je da je milione Jevreja najvećim patnjama tokom proteklog vijeka izvrgla upravo velikojevrejska elita na čelu sa Rothschildsima. Film su pratile brojne neprilike nakon što je pao u nemilost Kripto-Jevreja u današnjem vrhu Češke Republike, koji su na sve načine nastojali projekat ugasiti još prije snimanja, da bi mu tokom snimanja uskratili sredstva, a nakon produkcije (spašene velikim naporima ekipe) sabotirali učešće filma na festivalima kao i nagrađivanje.

U nastojanju da izbace Sefarde sa Balkana, Aškenazi su dva puta stvarali Jugoslaviju (oba puta na lažnoj istorijskoj podlozi "Slavena kao divljih došljaka iz močvara Bjelorusije"), a Sefardi im je dva puta razvalili i to uvijek u krvi starosjedilaca - putem ekstremista kao nosilaca dizajniranog šovinizma. Tako dok su komunisti inače bili dio globalnog projekta Aškenazija protiv rimsko-germanske geopolitike ekspanzionizma tj. protiv finansijskih interesa Kripto-Sefarda, domaći fašisti i nacionalistički pokreti i partije na Balkanu bili su projekat Kripto-sefardskih porodica, npr. Handžar SS divizija koja je par dana po predaji fašističke Italije saveznicima (tj. po papinoj/Kripto-sefardskoj izdaji Hitlera kao Kripto-Aškenaza) izvela prvu pobunu u nacističkim oružanim snagama i time se praktično stavila u službu pape i Sefarda/Kripto-Sefarda koji su iza Hitlera isprva stajali. U Bosni, Sefardi/Kripto-Sefardi su tokom otomanske uprave u kojoj su i sami učestvovali, nemilosrdno apsorbovali (asimilirali) ili fizički uklanjali Jevreje nesefarde pridošle nakon XVI v. i to najviše Aškenazije, što će im biti onemogućeno austro-ugarskom okupacijom jer se ta uprava ponosila svojom "civiliziranošću" radi čega je nakon odlaska Otomana i broj Aškenazija u Bosni drastično porastao. Stoga Kripto-Sefardi na razne načine uništavaju Aškenaze koji u strahu masovno, a isto tako lažno kao i njihovi progonitelji, primaju islam te postaju Kripto-Aškenazi - ali ih i kao takve Kripto-Sefardi proganjaju sve do danas kad su praktično svi već nestali iz Bosne, što se u miru postiže najviše ekonomskim i dr. pritiscima. Nakon što je odmah po Austro-ugarskoj okupaciji 1878, osnovana 1879 u Sarajevu Aškenaška jevrejska opština kao zasebna od Sefardske sve do 1940, i Jevrejsko društvo “La Benevolencija” koje je osnovano u Sarajevu 1892 je tek 1923 otvorilo svoja vrata i Aškenazima. Cijelo vrijeme svoje nadvladavine, elita Kripto-Jevrejâ na Balkanu vodi izuzetno precizne evidencije svih rođenja, brakova i smrti svih Kripto-Jevreja, i to im je glavni izvor informacija za kadroviranje ("bijele liste") ili odstrel ("crne liste").

Kao i njihovi saplemenici širom Evrope koji su postajali kapoi u SS logorima smrti, i balkanski Kripto-Sefardi će iskoristiti II svjetski rat te kao pripadnici Ustaša istrijebiti ili u logore smrti otjerati većinu Aškenazija/Kripto-Aškenazija Bosne. Spasiće se uglavnom oni koji su iz straha od Kripto-Sefarda pristupili partizanima a koje su organizovali i sponzorisali londonski Aškenazi/Kripto-Aškenazi na čelu s Churchillom (Tschertsch) - koji je bio po ocu Kripto-Sefard a po majci Jevrejci Aškenazi, pa ga se po jevrejskom pravu smatra (i) Aškenazijem i radi čega je, kao i usljed njegove velike odanosti Masoneriji, izabiran na premijersku poziciju. Masovno hrljenje Kripto-Sefarda u Ustaše i SS ne čudi ako se zna da su Kripto-Sefardi kroz razne epohe uvijek dobrovoljno i masovno pristupali papističkim vojskama notornim po zločinima - npr. Konkvistadorima. - pa se radi o organizovanom pristupu sefardske elite radi osiguravanja uspjeha osvajačkih pohoda papizma (ustvari pohoda Kripto-sefardskih elita kao najvećih investitora u Vatikan), ako treba i najsurovijim zločinima. S istim motivom su i u II svjetskom ratu cionisti kao Moša Pijade i Kripto-Sefardi kao Milovan Đilas, Mile Budak, Muhamed Pandža, Osman Rastoder (Osmann Rast), Sulejman Pačariz (Sulem Pachciarz) i brojni drugi, ciljano počinili najveće zločine na svim stranama, tj. kako bi se tako generisanom međusobnom mržnjom učvrstilo razdvajanje jednog te istog starosjedilačkog naroda. S istim ciljem su dizajnirani i pokolji u Srebrenici i Vukovaru u ratovima 1990-ih, a ta mjesta su izabrana jer su naseljena isključivo starosjediocima. Ova zajednička karakteristika brojnih pijuna cionizma (velikojevrejskog pokreta kog je, iako zvuči nevjerovatno, osnovao genetski mentalni bolesnik - moguće na osnovu ekstremističkih ideja koje je širio sefardski rabin u Zemunu u Srbiji) - da su dokumentovani ratni zločinci na suprotstavljenim stranama - daje autentičnost i Sporazumu Budak-Pijade iz 1935 o saradnji Ustaškog pokreta i Komunističke partije. Taj sporazum je navodno sklopljenom tokom njihovog robijanja u Sremskoj Mitrovici i pronađen u arhivi srpskog kvislinga Milana Nedića, ali su ga neki istoričari odbacili kao falsifikat iako je mogao biti i transkripcija izjave svjedoka o usmenom dogovoru s obzirom da su uprave zatvorâ u cijelom svijetu tog doba bile notorne po špijuniranju svojih zatvorenika, naročito političkih.

Da su Kripto-Sefardi uistinu beskrupulozni u svojim nadsistemskim aktivnostima u kojima spletkare dok najbrutalnijim metodama izvršavaju naredbe velikojevrejske elite, najbolje se vidi na primjeru pomenutog Muhameda Pandže (Panzer), koji je kao "vatreni germanofil" 1942 osnovao SS Handžar diviziju, da bi odmah po kapitulaciji Italije (kao taktičkom potezu za spašavanje Vatikana od bijesa američkih protestantskih generala pred kojima su Sile osovine gubile rat) septembra 1943 naredio svojim ljudima unutar Divizije - Luftiji Dizdareviću (Luft Diesendorf) i Feridu Džaniću (Ferd Gans) - da se pobune protiv Hitlera. (To je bila prva pobuna u Hitlerovim Oružanim snagama i ona je načela moral Njemačke.). Pandža se potom - bez ikakvih skrupula - pridružio partizanima gdje je osnovao - Muslimanski oslobodilački pokret. Kao i drugi kripto-sefardski nadsistemski zločinci (organizatori) poput Krunoslava Draganovića (Krynicer Dragon), i Pandža je "nakon kajanja" ostatak života proveo u socijalizmu u Sarajevu. Inače, podjela Kripto-Jevreja u Bosni i danas odražava "rovovsku" globalnu podjelu Jevreja na Aškenazije i Sefarde, i najizraženija je u Sarajevu gdje su te zajednice i najbrojnije. Podjela se manifestira na različite načine, a jedan od najuočljivijih je u paru gradskih fudbalskih rivala FK Sarajevo i FK Željezničar - dok u prvom vodeće igraće i menadžerske pozicije zauzimaju Kripto-Sefardi, u drugom vodeću riječ imaju Kripto-Aškenazi, npr. otac i sin Ivica i Amar Osim (Amarand & Jawitz Osmann, sefardski Anar & Jawitz Osimo) gdje je nadimak Ivice - Švabo proizvod njegovog aškenaškog porijekla po majci. Ta podjela je ustvari kopija rivaliteta najvećih klubova Jerusalema: sefardskog Beitara i aškenaškog Hapoela. FK željezničar je tako osnovan 1921, a na prvoj utakmici Kluba odigranoj 17 septembra te godine cijeli tim sačinjavali su Kripto-Aškenazi: Milovan Adamović (Mil Adam), Stefan Cicvol (Stief Ziz), Franjo Cvelfer (Freiner Zweifler), Dimitrije Dimitrijević (Diemetstein), Ivan Dunkl (Iwan Dunkler), Milutin Egić (Mil Egit, slavenizirano Milutain Egik), Katalinić (Chatiner), Rudolf Kefer (Rudolf Kefer), Ivan Krajnc (Iwan Krajnczes), Ludvig Leple (Ludwig Lep), Vilim Novak (Willeim Nowak), Dragutin Siber (Drąg Siber), Milan Tomić (Mil Tom).

Zločini uključuju i pojedinačne atentate. Tako su npr. najveći protivnici osnivanju privatne Centralne banke SAD (kao što su sve Centralne banke u svijetu privatne i vlasništvo su tj. blef velikojevrejske elite, nasuprot Narodnim bankama koje su skupa sa njihovim rezervama u vlasništvu država u kojima se nalaze) zvane U.S. Federal Reserve (a koja je u privatnom vlasništvu sefardske elite predvođene Kripto-sefardskom porodicom Rockefeller) bili najbogatiji Aškenazi Jevreji Amerike tog doba Benjamin Guggenheim i Isidor Strauss te najbogatiji čovjek svijeta John Jacob Astor (protestant). Sva trojica su "koincidencijom" poginuli na Titanicu 1912 - koji je stoga vjerovatno torpediran ili sabotiran - nakon čega je Federal Reserve banka odmah i uspostavljena, 1913. Što se tiče atentata na Balkanu, njih je naprosto previše za nabrojati, ali pored gore navedenih na Karađorđa i kraljevski par Obrenović, treba pomenuti i atentat u savremeno doba na premijera Srbije Zorana Đinđića, kog su 2003 likvidirale beogradske Kripto-sefardske porodice kad je postalo jasno da je Đinđić namjeravao postaviti Karađorđeviće na vlast i time Kripto-Sefardima de facto oduzeti Srbiju, a stavljanjem pod kontrolu starog jugoslovenskog obavještajnog sektora - i cijeli Balkan ili njegov veći dio.

Kulturocid

Jedini arheološki nalaz Ilirske flote na svijetu (pronađeno je preko 30 brodova na različitim lokalitetima), potopljene ili ukotvljene tokom odbrambenog rata ili prirodne kataklizme u ilirskoj luci (datiranoj u ca. 3000 p.n.e.) na vrhuncu moći Ilirske imperije. Podvodno arheološko nalazište Desilo, Svitavsko blato (Donje Hutovo blato). Prema bosanskoj arheologinji Snježani Vasilj, nalaze i dokumentaciju otuđila je papističko-masonska država Hrvatska, nakon čega je ovo prvo otkriće ilirskih brodova canzurisano na zapadu. Polovina Hutovog blata je devastirano nepotrebnim pretvaranjem Svitavskog blata u akumulaciono jezero Hidroelektrane Čapljina. Današnji velikokatolički tj. velikojevrejski i velikogermanski planeri u svojoj geostrategiji kulturocida nastoje i trasu autoputa Vc položiti kroz sredinu Hutovog blata te tako ovo nalazište kao i čuveni park prirode dodatno oštetiti. Arheolozi su na lokalitetu Desilo identifikovali kulturu iz ranog Bronzanog doba, približavajući ga u značaju sa nalazištem na planini Rudnik u Srbiji gdje se smatra da je nastalo Bronzano doba. Pronađeni brodovi su najstariji na svijetu i stariji su od drugog najstarijeg tj. Keopsovog broda - za 500 godina. I dok se životinjska pojila i čamci-kanui svjetskoj javnosti podmeću kao najstariji brodovi svijeta, ovi ilirski (istinski i po dimenzijama i po sposobnosti transporta robe) brodovi skriveni su od svjetske javnosti.

Jedna od najbolje očuvanih nekropola, lokalitet Crljivica, Imotski, s hrvatske strane granice s Bosnom. Primjer kulturocida od strane hrvatske države izgradnjom ceste niskog ranga (čije se trase inače mogu lako mijenjati) - i to kroz samo središte nekropole čime je ista popolovljena te izložena ubrzanom uništenju usljed vibracija, aerozagađenja i dr. Nekropolu su Hrvatska i UNESCO proglasili "ranokršćanskom" iako nema jasnih znakova kršćanstva osim jednog stećka sa doklesanim krstom. Istom metodom Crkva se koristila i pomoću Austrougarske države, koja je kroz jednu od najljepših nekropola Radimlju kao i druge poput Rostova u Novom Travniku usjekla put i tako uništila znatan broj stećaka i nalaza.

Osim negiranja starosjediocima njihovog istorijskog prava na Balkan, a što se postiže putem Akademija nauka i iz njih proisteklog kontrolisanog (ne)obrazovanja, Kripto-Jevreji na Balkanu sistematski provode već vijekovima kulturocid što se vidi iz talibanskog odnosa prema kulturno-istorijskom naslijeđu, npr. sistematsko uništavanje stećaka u Bosni, Hrvatskoj i Srbiji, uništavanje arheoloških lokaliteta od vrhunskog značaja - poput Butmira ili Hutovog Blata u Bosni, Vinče u Srbiji, i dr.

U klasičnom kulturocidu nad starosjedilačkom većinom, (manjinski) Kripto-Aškenazi i mason Vuk Karadžić (Byk Karach) je u "reformi" iz jezika starosjedilaca izbacio znatan broj izvornih slova i pravila, te iz svog maternjeg litvanskog jezika uvezao (nametnuo) karakteristična slova Č (č), Š (š), Ž (ž), a iz poljskog jezika još i slovo Ć (ć). Da se Balkan i danas nalazi pod upravom Kripto-Jevreja vidi se i po prenosu jevrejskih običaja, konkretno tradicionalne muzike. Tako su i tzv. tradicionalna narodna muzika u Bosni poznata kao "bosanska sevdalinka", te ona u Srbiji poznata kao "srpska starogradska" - ustvari prepjevi sefardske muzike npr. današnje himne Izraela Hatikvah, stare jevrejske pjesme Shtu Haadarim, te brojnih drugih. S obzirom da manjine nikad u istoriji nisu uspjele nametnuti svoju kulturu većini, već se isključivo dešavao suprotan prenos tj. proces kulturnog stapanja (asimilacije) manjine većini, obrnuti proces kao što je prenos sefardske muzike u bosansku sevdalinku se jedino mogao desiti u apertheidu tj. ako je ta manjina dugo na vlasti pa svoje običaje i tradiciju nameće instrumentima državnog aparata (fondovi, nagrade, promocija, mediji i dr.) većini koja na kraju - u procesu kolektivnog psihičkog slamanja tj. kulturocida - stranu tradiciju prihvati kao svoju a onu vlastitu, znatno dugotrajniju tradiciju potisne iz kolektivnog sjećanja i čak je prestane njegovati na organizovan način. Tako npr. u lirici bosanske narodne pjesme, za razliku od ostalih zemalja jugoistočne Evrope tj. uz izuzetak narodne srpske muzičke lirike, gotovo da više i nema pominjanja toponimije zavičaja - npr. pjesama posvećenih krajolicima, (mnogobrojnim) planinama, gorama, rijekama, jezerima te ostalim prirodnim ljepotama i fenomenima. To je dokaz stravičnog kulturocida koji se desio u Bosni pod Kripto-Sefardima.

Povremeno se viđeniji članovi porodica Kripto-Jevreja na Balkanu sami otkriju u medijima, poput potpisnikâ peticije Apel 140 intelektualaca iz Srbije nekompetentnih za Antiku i predantiku koji podržavaju Bečko-Berlinsku školu misli (Disrealijev falsifikat sa Berlinskog kongresa 1878) kojom su tražili da se zabrani(!) Starosrbijanska škola misli tj. istraživanja prvog srpskog savremenog istoriografa Miloša Milojevića (redovnog člana Srpskog učenog društva (SUD) kao preteče Srpske akademije nauka i umetnosti (SANU) koji je otkrio Dečanske hrisovulje - opsežni dokument iz 1330 sa najstarijim popisom stanovništva pogranične zone Stare Bosne i Stare Srbije tj. jezgre postantičkog Balkana i pouzdan dokaz preko 90%-tnog istorijskog prava Slavena na Balkan), zatim Jovana I. Deretića i dr. o tome da su svi narodi Balkana jedan narod. Inače Srpsko učeno društvo su, u nastojanjima da ga stave pod kontrolu, zabranjivali i Obrenovići i Karađorđevići, a iz pomenute peticije vidljivo je da i njihovi današnji saplemenici gaje istu mržnju i imaju iste zle namjere prema očigledno najstarijoj istoriji Balkana - onoj većinskih starosjedilaca. Tako i danas (kad nisu na vlasti) elite Aškenazija/Kripto-Aškenazija se tek pretvaraju da podržavaju Starosrbijance, ali je bez sumnje i njima kao i Sefardima/Kripto-Sefardima krajnji cilj ostvarenje globalnih interesa njihove velikojevrejske elite na štetu starosjedilačke većine.

U kulturocid se, pored korištenja pozicije uzurpatorske vlasti da se strane tradicije i običaje podmetne ili nametne kao starosjedilačke, može ubrojiti i prenošenje društvenih podjela takođe neprirodnih za naš prostor, poput već pomenute podjele na sefardski FK Sarajevo i aškenaški FK Željezničar što je kopija rivaliteta najvećih klubova Jerusalema: sefardskog Beitara i aškenaškog Hapoela.

Urbicid i Tamni vilajet

Sefardi i Kripto-Sefardi su od upada na Balkan sa Otomanima koji su ih smjestili pod zaštitu vojne karaule (tur. Saray) na padinama Trebevića (po kojoj je njihovo stolno mjesto Sarajevo i dobilo ime), pokazivali izuzetnu mržnju prema starosjedilačkom stanovništvu. Ta mržnja traje i danas, a pored kulturocida i nametanja malograđanštine kao lažne alternative za kulturu, ogleda se još i u izrazitom zapostavljanju svih lokalnih zajednica i sredina koje su tako i danas mahom nerazvijene, osim "njihovog" grada Sarajeva kog zbog toga starosjedilačka većina u ostatku zemlje iz revolta često naziva pogrdnim imenima kao npr. Sefardistan, a za njegove "vlasnike" koristi izraz Sarajlijice i dr. pežorative.

Riječ je o metodološkom tj. sistematskom zapostavljanju praktično cijele zemlje, nauštrb prosperiteta Kripto-jevrejske malograđanske manjine skoncentrisane u Sarajevu, što je - uz strane kolonijalne pljačke Bosne koje je ta elita redovno podržavala svojim uslugama "administracije" (zapravo uhodanog apartheida kroz više generacija) rezultiralo u viševjekovnom ekonomskom pustošenju zemlje koju se i radi toga u literaturi i javnom diskursu često označava kao "Tamni vilajet".

U urbicid se može ubrojiti i sistemsko zapostavljanje srednjovjekovne bosanske arhitekture kao i kulturno-istorijskih spomenika iz Antike, predantike te praistorije. Pored pomenutog zapostavljanja odnosno uništavanja stećaka kao jedinstvenih spomenika svjetske kulturne baštine od kojih su polovina od preko 150.000 uništeni, zanemaruju se ili sistemski oštećuju i uništavaju još i: srednjovjekovna utvrđenja i gradine, ilirska utvrđenja i lučke kapetanije, predantički gradovi poput Daorsona, neolitsko naselje Butmir kraj Sarajeva, nalazište najstarijih brodova na svijetu u Hutovom blatu, itd.

Gušenje otpora

U Bosni, u kojoj Aškenazija i Kripto-Aškenazija u organizovanom smislu više gotovo da i nema (zadnji su se pod pritiskom Kripto-Sefarda "balija" i "četnika" iselili u Izrael 1992), Kripto-Sefardi su od dolaska u XV-XVI v., sabotirali samostalnost Bosne (npr. gušenje Pobune Gradaščevića u krvi od strane Kripto-Sefarda Rizvanbegovića) pa tako i otpor 1990-ih - počevši sa likvidacijom Pozderaca radi sprečavanja samoorganizovanja starosjedilaca, preko sabotaža tokom rata (likvidacije komandanata kako onih odanih nezavisnoj Bosni tako i onih odanih Jugoslaviji tj. Kripto-aškenašlim porodicama Beograda/Zagreba, potom lažni proboji opsade Sarajeva, prodavanje pušaka "svom" narodu za 1000 DEM, itd.). S istim ciljem su sabotirani ne samo ratovi, nego i međusobni sudski procesi za genocid nakon 1995, a koji su procesi svi odreda vođeni tako da propadnu jer bi pobjeda bilo koje strane bila kontraproduktivna za krajnji cilj velikojevrejske elite - bilo aneksiju ili podjelu Bosne u ruke beogradskih i zagrebačkih porodica Kripto-Jevreja. Naime, s obzirom da su Jevreji/Kripto-Jevreji jedina organizovana grupa na Balkanu koja razmišlja geostrateški, ako aneksija Bosne Kripto-sefardskim porodicama Srbije ne bi uspjela, pokušali bi Bosnu podijeliti po principu pola Bosne beogradskim a pola zagrebačkim porodicama ("Srbiji" i "Hrvatskoj"). Otud i Dejtonsko "rješenje" 51%:49% (praktično: fifti-fifti) kao uvertira u tu nesuđenu podjelu koju pokušavaju ostvariti na terenu nesmanjenom žestinom još od masonâ Cvetkovića i Mačeka (a što je započeto kao tendencija sa osnivanjem Kripto-jeverejskih dinastija Obrenović i Karađorđević).

Lukavstva

Susret Slobodana Miloševića i Kripto-sefardskog bankara Davida Rockefellera (prvi s lijeva) u New Yorku 1979, predsjednika tada vodeće Chase Manhattan banke. Na slici su još i Jacob Rothschild (uz Rockefellera najveći investitor u U.S. Federal Reserve tj. Centralnu banku SAD-a), te predsjednica Upravnog odbora Anglo-Jugoslovenske banke u Londonu Borka Vučić koja je sastanak i organizovala. Kao član porodice Mucić (Muzis) - jedne od najbogatijih Kripto-aškenaških porodica Srbije, i porodice Vučić (Wuchs) - jedne od najbogatijih Kripto-aškenaških (trgovačkih) porodica Hercegovine, Borka Vučić je bila ključni pijun velikojevrejske elite u razbijanju Jugoslavije radi kolonizacije, čiji zadatak je bio ugušiti otpor kolonizaciji predstavom o "uvođenju modernog bankarstva i poslovanja". I dok se Kripto-Sefardi Rockefelleri i Aškenazi Rothschildi svakih nekoliko decenija zamijene u ulogama "vodećih globalista" odnosno "vodećih suverenista", njeno porijeklo i uloga u raspadu Jugoslavije u zajedničkom interesu sefardske i aškenaške velikojevrejske svjetske elite, su dokaz da je velikojevrejska elita u praksi ujedinjena ne samo globalno od "pada Berlinskog zida" tj. SSSR-a u režiji Kripto-Sefarda Michaila Sergejewitscha Gorbatschowa (Michał Sergej Gorbaczyński), već i u nastojanju da kolonizuju Balkan. Poginula u saobraćajnoj nesreći pod nerazjašnjenim okolonostima 01.08.2009.

Ali kad im u njihovom globalnom razračunavanju nije uspio ratni Projekat Dayton (aneksija ili podjela Bosne) kog je dizajnirao bostonski Kripto-Sefard arheolog za Rimsku imperiju i Ilirik Bruce Hitchner, Kripto-Jevreji su nakon rata 1992-1995 krenuli u pravno slabljenje Bosne npr. uništenjem Geodetske uprave i Geodetskog zavoda kao pravna priprema za podjelu Bosne između beogradskih i zagrebačkih porodica u uslovima mira. Kripto-aškenaške porodice u Beogradu kontrolišu tamošnje globaliste i one su uticajnije od Kripto-aškenaških porodica u Zagrebu koje tamo drže još samo neke dijelove starih obavještajnih službi i SDP, dok najjaču kontrolu nad Zagrebom danas ima rimski papa (Kripto-Sefard od 1605-danas) odnosno katolička dogma i Kripto-sefardske porodice preko HDZ-a. S druge strane, Kripto-Sefardi u Beogradu su preko obavještajnog sektora i SNS-a, nakon decenije kohabitacije sa "ljevicom" tj. Kripto-Sefardom Ivicom Dačićem, prividno postavili "desnicu" tj. Kripto-aškenašku porodicu Vučić na poziciju apsolutne vlasti te tako uspjeli da iskontrolišu srpski nacionalni pokret ("odozgo"). S druge strane, kako je pomenuto, Kripto-sefardske porodice u Hrvatskoj kontrolišu tamošnji nacionalni pokret preko HDZ-a zajednički sa papom koji je Kripto-Sefard od 1605. Usljed svoje izrazite malobrojnosti, Kripto-Jevreji na Balkanu se služe raznim lukavstvima, pa je npr. dovođenje islamističkih ratnika 1990-ih imalo za cilj stvoriti sliku o Bosni kao opasnosti po Evropu, koju bi onda "Beograd" i "Zagreb" (beogradski Kripto-Sefard Milošević i zagrebački Kripto-Sefard Tuđman) riješili te time "spasili Evropu od te pošasti", međutim sve napore patriota (uključujući one Aškenazija/Kripto-Aškenazija čiji je glavni motiv borba protiv Sefarda/Kripto-Sefarda) da sačuvaju Jugoslaviju koju su Kripto-Sefardi Milošević i Tuđman sabotirali, je progutala premoć koju su na Zapadu u međuvremenu stekli Kripto-Sefardi i jevrejski papa nad SAD (kontrolom Bijele kuće). Istu taktiku su Kripto-Jevreji na Balkanu pokušali i 2019 - dovođenjem "migranata" preko Beograda u pokušaju da identičnim trikom kreiraju opravdanje za eventualnu aneksiju/podjelu Bosne (tj. ako bi im to pošlo za rukom pomoću blefa u nekoj krizi i sl., jer su brojčano preslabi kako su ispostavilo 1995 pa svoje geostrateške ciljeve okrupnjivanja uticaja pokušavaju ostvariti blefom).

Učvršćivanje pozicija korištenjem globalnih kriza

Hitlerov Načelnik Generalštaba, general Adolf Heusinger (treći u lancu komandovanja Hitlerovom armijom), za kojim je Sovjetski Savez nakon rata raspisao potjernicu za ratne zločine, ne samo da nije uhapšen i suđen nego je postao i Načelnik štaba NATO-a (1961-1963). Osim što je NATO sljedbenik nacizma simbolički (logo NATO-a je stilizovani kukasti krst a NATO zvanično "ne zna" porijeklo logoa i kopije govora održanih na ceremoniji proglašenja logoa 9.11.1953 "su nestale"), to je i kadrovski odnosno ideološki isto što i nacistička vojska (Heusinger očito nije bio jedini oficir sposoban za tu funkciju, pa se njegovim postavljenjem šalje poruka o tome šta je ustvari NATO u ideološkom smislu). Istovremeno, NATO je i vojna korporacija - nasljednik zloglasne korporacije za kolonijalnu pljačku East India Co. čije je osnivanje velikojevrejskoj Kripto-Aškenazi eliti (20-ak porodica koje su tada živjele u Londonu) 1600 g. odobrila kraljica Elizabeta I i kojom su te elite onda navukle ogromna napljačkana dobra i bogatstva iz Azije i Afrike u Englesku, što je kapital na kom danas počiva City of London. Naime, nakon što su sami Jevreji protjerani iz Engleske 1290, a potom se preko Kripto-sefardske bankarske dinastije Frescobaldi uz znanje dvora u manjem broju vratili između XIII-XV v., Oliver Cromwell 1655 i formalno dopušta španskim Kripto-Sefardima da se nastane u Londonu da bi Engleskoj otvoreno pomagali u kolonijalizmu. Kad je kolonijalizam postao nepopularan, East India Co. je rasformirana 1874, ali je nakon kratke pauze NATO preuzeo njenu ulogu i nadzire najprljavije operacije te elite u Aziji i drugim dijelovima svijeta, kao što je uzgoj i trgovina opijumom i drugim narkoticima. Velikojevrejska elita je danas najveći investitor u NATO-ve globalne kolonijalne kampanje, kao i nekada u njegovu preteču East India Co.

Kao i prethodna dva takva pokušaja tokom zadnjeg vijeka (a koji su rezultirali u dva svjetska rata), i državna zajednica "Evropska Unija (EU)" je bila zajednički investicioni projekat velikonjemačkih industrijskih sa velikojevrejskim finansijskim elitama (Aškenazija preko City of London tj. Aškenazi porodice Rothschild i Sefarda kao glavnih investitora u Vatikan i SAD preko Federal Reserve banke tj. Kripto-sefardske porodice Rockefeller) koje su pokušale dodatno zaraditi na tako ujedinjenom tržištu. Pošto su I svjetski rat korištenjem brutalne sile i II svjetski rat vođen kombinacijom sile i kvislinga, pokazali da projekat nije moguće ostvariti oružanim putem, 1960-ih se krenulo u dizajniranje "EU" korištenjem isključivo kvislinga počev sa Vatikan II saborom (1962–65) na kom će pape koji su svi Kripto-Sefardi od 1605-danas, Crkvu prilagoditi tom trećem pokušaju istog velikojevrejskog projekta. Sama "EU" je bila uređena na nadsistemskom principu dikatature komesara kog su Aškenazi prethodno testirali na Sovjetskom Savezu, a radi ostvarenja direktne nadvlasti na terenu (zaobilaženjem suverenâ zemalja članica). Ali, iz istorijski opravdanog opreza prema elitama Nijemaca i Jevreja, političke elite zemalja članica su pri pristupanju u članstvo ipak zadržale prava na suverenitet u cijelosti. Razlog neuspjeha "EU" je ležao u otkazivanju podrške Projektu od strane američkih odnosno engleskih protestanata te jačanju stvarnog (protestantskog i islamskog) suverenizma. Povod neuspjeha je bio u propasti Projekta Dayton kao pokušaja re-kolonizacije Balkana čijim su resursima investitori planirali napuniti kasu tj. tim pokrićem u nekretninama garantovati finansijsku stabilnost "EU". Prema gravimetrijskom premjeru Balkana koji je proveo NATO pakt na terenu od 1992-1993 (pod okriljem ratnih dejstava) i inventuri dobara koju su u istom periodu proveli eksperti Univerziteta Fairbanks sa Aljaske (nakon čega im je naređeno da rezultate uklone sa web stranice Univerziteta protiv čega je rukovodstvo Univerziteta javno protestovalo ali je cijelo smijenjeno, što je za SAD rijedak slučaj otvorenog miješanja države u akademiju), vrijednost resursa Balkana je procijenjena na 5 triliona dolara.

Nathan Mayer Rothschild (1777–1836), Aškenazi bankar koji je kreiranjem lažne vijesti (Fake News) da je Napoleon pobijedio Engleze u Bici kod Waterlooa 1815, oborio cijene Londonske berze i za bagatelu pokupovao praktično sve što je bilo vrijedno, time uništivši nebrojene živote i porodice koje su odvedene u bankrot a veliki broj ljudi i u smrt. Njegova porodica je 2020 pokušala istim trikom tj. kreiranjem lažne vijesti o pandemiji pokupovati za bagatelu niz manjih ekonomija svijeta tamo gdje Kripto-jevrejske porodice i Masonerija vrše nadvlast i koje su pod izgovorom pandemije zaveli drakonske mjere, zaustavivši tako privrede tih zemalja. (Uz to su kreirali i teoriju zavjere o Billu Gatesu koji želi zaraditi na vakcinama radi čega je izmislio lažnu pandemiju, a kojom su teorijom zavjere skrenuli pažnju sa motiva samih Rothschilda - koji su od Gatesa između 50-100 puta imućniji i utoliko moćniji i imaju jači motiv.) Slabe ekonomije bi neminovno bankrotirale dok bi jake relativno lako izdržale zastoj a svoje gubitke prouzrokovane zastojem još i nadoknadile kupovinom bankrotiranih ekonomija - u saradnji sa Rothschildima kao i uvijek od vremena Olivera Cromwella (1599–1658), diktatora kratkotrajne Britanske republike koji je Kripto-Jevrejima "velikodušno dopustio povratak u Britaniju". Međutim, Cromwell je bez sumnje i sam bio Kripto-Jevrejin, pošto se o "prvih 40 godina njegovog života ništa ne zna" tj. pojavio se niotkud kao izuzetno bogat a izvor bogatstva nije moguće verifikovati, i sa navodno plemićkim porijeklom od "malo poznate sestre čuvenog kraljevskog ministra Thomasa Cromwella" - koje nije bilo moguće provjeriti - a on sam je bio "jedino od desetero djece koje je preživjelo djetinjstvo". Cromwellova diktatura je bila neuspio pokušaj uvođenja krvave republike, ali su je - iako je Cromwell imao i savršeni profil vatrenog protestantskog vjernika - protestanti ipak ugušili tj. igru prozreli, njega otrovali, a monarhiju obnovili.

Radi održavanja matrice vještačke podjele, Masonerija koristi svjetske krize kad čini neviđene zločine na Balkanu, npr. u II svj. ratu kad su se u zločinima isticali masoni i Kripto-Sefardi Kvaternik (Kwater) i Budak (Buda). S istim ciljem izvedeni su i pokolji u Vukovaru 1992 te Srebrenici 1995 - mjestima izabranim jer su naseljena isključivo starosjediocima. U najkraćem, Masonerija vrši kontrolu terena uz otvorena zlostavljanja stanovništva u ratu, dok u miru to rade skrivenije - putem instrumenata države i represije, kao što su lažno pravosuđe, strogo nadzirani mediji i dr. U zavisnosti od toga jesu li u datom trenutku među globalnim velikojevrejskim i Kripto-jevrejskim elitama moćniji Aškenazi/Kripto-Aškenazi ili Sefardi/Kripto-Sefardi, i Balkan u takvim razdobljima potpadne pod dominantan uticaj prvog ili drugog jevrejskog plemena - koja se onda međusobno raskusuravaju na način da preuzmu cjelokupnu Masoneriju Balkana koja onda za lokalne Kripto-jevrejske porodice kao nadvladare Balkana vrše vlast tj. prilagode stanje na terenu novom međusobnom odnosu tih elita globalno.

Pokušaj zloupotrebe lažne pandemije 2020

Akcija Kripto-sefardskih porodica Balkana koju su pokrenuli 2019/2020 da unište Bosnu aneksijom ili podjelom je izvedena kao brzi odgovor na krizu oko "Corona virusa" koju su londonski Aškenazi željeli iskoristiti preko engleske Masonerije za dovođenje Karađorđevića na vlast u "Jugoslaviji" (Srbija + Bosna), i gdje bi on bio marioneta Kripto-Aškenazima za kontrolu nad Srbijom na način na koji Aškenazi danas kontrolišu Englesku preko City of London i Vlade V. Britanije (tako što su Kripto-Aškenazi dali većinu premijera Britanije od 1901 do danas; pri čemu treba napomenuti da su sami Jevreji protjerani iz Engleske 1290 dok je španskim Kripto-Sefardima dopušten ulazak u XVI v. da bi Engleskoj pomogli u kolonijalizmu ali i do 1850 bilo zakonom zabranjeno da se na bilo koji način bave politikom). Pošto, kao i u svakom partnerstvu, ni u odnosima među jevrejskim plemenima na Balkanu “kese nisu sestre”, sarajevske Kripto-sefardske porodice ne žele da FBiH kopira poteze Vučića (koji nije nikakav ludak kakvim se predstavljao tokom lažne pandemije, i to ponašanje je još jedan blef tj. taktički potez koji služi da se pojača strah od njegovih izrazito malobrojnih Kripto-Jevreja), već preko njega balkanski Kripto-Sefardi nastoje podjelom Bosne između svojih porodica u Beogradu i Zagrebu prigrabiti za sebe najveći dio kolača u dovođenju Karađorđevića (a što svi Kripto-Jevreji Balkana smatraju već gotovom stvari jer su to ”dogovorili papa i Kraljica Elizabeta II”). Kako je već pomenuto, Kripto-sefardske porodice Beograda su već jednom spriječile dovođenje Kripto-aškenaških Karađorđevićâ na vlast, likvidacijom premijera Đinđića 2003. Kripto-sefardske porodice u vlasti i civilnom obavještajnom sektoru kontrolišu srpski nacionalistički pokret otkad su sa te pozicije istisnule Vojislava Šešelja (Weisler Sessel) koji je, iako po ocu Aškenazi Jevrejin, usljed bolesti/godina i kao nemason nepouzdan tj. tek donekle kontrolisan preko obavještajnog sektora. Šešelj je jevrejskog porijekla (moguće sefardskog iz Italije) i po majci Danici Misita (Messite - Kripto-jevrejska porodica iz poljske Galicije kao i očeva porodica Sessel; još i: Misita skr. od Misitano kao po zavičaju uobičajen naziv za Kripto-Sefarde iz južnoitalijanske pokrajine Messina). Njega nisu uspjeli slomiti ni tokom više od decenije bespravnog držanja u Haaškom tribunalu koji su tada preko Vatikana (a papa preko Bijele kuće) kontrolisali sarajevski Kripto-Sefardi (Dodikovo "političko Sarajevo" - pogrdan naziv kao odraz nipodoštavanja njegovih sponzora beogradskih Kripto-Sefarda prema sarajevskim Kripto-Sefardima koji u Bosni i dalje učestvuju u nadvlasti Protektora i Visokog (papinog) predstavnika a što je u okolnostima još i nasrtaja Kripto-Jevreja Beograda i Zagreba, tj. Aškenazija/Kripto-Aškenazija iz Londona, Moskve i Beograda, za Bosnu povoljna okolnost).

Vodeći njemački i svjetski naučnik-ekspert u oblasti mikrobiologije i infektivne epidemiologije, emeritus prof. dr. Sucharit Bhakdi, koji je 2020 kao jedan od najvećih autoriteta za tu oblast, u potpunosti odbacio svaku mogućnost postojanja COVID-19 pandemije i označio sve mjere donesene navodno radi borbe protiv fantomske pandemije "apsurdnim i potpuno nepotrebnim". Čvrst stav prof. dr. Bhakdia je primjer kako ne treba imati straha pred velikojevrejskim elitama i njihovim "mainstream medijima" (velikojevrejskim medijima) ma koliko vam gebelsovski uporno ponavljali da nešto jeste iako sve naučne činjenice govore suprotno. Nauka nije demokratija, i u nauci se ne glasa niti važi princip većine; dovoljno je da jedan jedini naučnik/ca ospori neki stav, pa da taj stav u najmanju ruku ostane bez konsenzusa. Važi i obrnuto: istorijski, sve naučne paradigme (pravce kretanja neke naučne discipline) su mijenjali upravo naučnici/e pojedinci. Iz istog razloga, tj. nepostojanja naučnog konsenzusa usljed protivljenja naučnika-pojedinaca poput vodećeg svjetskog atmosferskog fizičara prof. dr. Richarda Lindzena sa MIT-a, propala je i tvrdnja o "globalnom zatopljavanju". Novembra 2020, Google kao velikojevrejski monopol i vlasnik YouTube-a, zabranio je kanal prof. dr. Bhakdia, što samo potcrtava da je - kao jedan od najuglednijih naučnika-eksperata na svijetu - ipak u pravu, pa on nastavlja sa raskrinkavanjem lažne pandemije i kroz nju propagiranih a nepotrebnih vakcina.

Globalnu krizu 2020 izazvanu navodnom pandemijom kreirala je velikojevrejska bankarska Aškenazi porodica Rothschild, a po matrici koju je u XIX v. razradio Nathan Mayer Rothschild (1777–1836). Naime, on je kreiranjem lažne vijesti (pa prema tome Fake News nije savremeni koncept već stari velikojevrejski trik) da je Napoleon pobijedio Engleze u Bici kod Waterlooa 1815, oborio cijene Londonske berze i za bagatelu pokupovao praktično sve što je bilo vrijedno, uništivši tako nebrojene živote i porodice koje su odvedene u bankrot a veliki broj ljudi i u smrt. Porodica Rothschild je tako 2020 pokušala istim trikom tj. kreiranjem lažne vijesti/pandemije ali ovaj put na globalnom nivou pokupovati za bagatelu niz manjih ekonomija svijeta tamo gdje Kripto-jevrejske porodice i Masonerija vrše nadvlast i koje su pod izgovorom pandemije zaveli drakonske mjere, zaustavivši tako privrede tih zemalja. (Uz to su kreirali i teoriju zavjere o Billu Gatesu koji želi zaraditi na vakcinama radi čega je izmislio lažnu pandemiju, a kojom su teorijom zavjere skrenuli pažnju sa motiva samih Rothschilda - koji su od Gatesa između 50-100 puta imućniji i utoliko moćniji i imaju jači motiv.) Usljed višemjesečnog zastoja, slabe ekonomije bi neminovno bankrotirale dok bi jake ekonomije relativno lako izdržale zastoj, a dijelovi jakih ekonomija svoje gubitke prouzrokovane zastojem još i nadoknadili kupovinom bankrotiranih ekonomija za cent na dolar - sve u saradnji sa Rothschildima kao i uvijek od vremena Olivera Cromwella (1599–1658), diktatora kratkotrajne Britanske republike koji je Kripto-Jevrejima "velikodušno dopustio povratak u Britaniju". Međutim, Cromwell je bez sumnje i sam bio Kripto-Jevrejin, pošto se o "prvih 40 godina njegovog života ništa ne zna" tj. pojavio se niotkud kao izuzetno bogat i poštovan u finansijskim (a time i aristokratskim) krugovima ali čiji izvor bogatstva nije moguće verifikovati, i sa navodno plemićkim porijeklom od "malo poznate sestre čuvenog kraljevskog ministra Thomasa Cromwella" - koje nije bilo moguće provjeriti - a on sam je bio "jedino od desetero djece koje je preživjelo djetinjstvo". Cromwellova diktatura je bila neuspio pokušaj uvođenja krvave republike (kao i uvijek plaćene novcem velikojevrejskih bankara), ali su je - iako je Cromwell imao i savršeni profil vatrenog protestantskog vjernika - protestanti ipak ugušili tj. igru prozreli, njega otrovali, a monarhiju obnovili.

Da je pandemija bila lažna vidjelo se iz ponašanja samih političara i ljekara uključujući one u kriznim štabovima i dr. tijelima za vrijeme trajanja "pandemije", a koji su tokom trajanja tzv. antipandemijskih mjera masovno hvatani u kršenju istih (a koje su sami preporučivali i/ili donosili). Dakle, tokom "Corona krize" (histerije) Aškenazi su pokušali finalizirati Projekat Dayton dovođenjem Karađorđevića, uz aneksiju cijele Bosne beogradskim Kripto-Aškenazi porodicama. Kada su, par sedmica od početka histerije u SAD gdje Aškenazi/Kripto-Aškenazi u odsustvu Masonerije kao faktora vlasti čvrstorukaški kontrolišu još jedino medije (tzv. mainstream; globaliste), Kripto-Sefardi shvatili da je igra Aškenazija vrlo jaka i da bi ih mogla "otpuhati" sa Balkana (do tad su "Corona" virus javno ismijavali kao običnu prehladu, što i jeste slučaj), munjevito su promijenili igru te drakonskim mjerama koje nije primijenila nijedna zemlja - pa ni navodno najpogođenije "virusom" Italija i Španija - pokušali i oni iskoristiti "pandemiju" da uz, dovođenje Karađorđevića, umjesto Aškenazi-aneksije provedu podjelu Bosne u svom interesu - tj. između beogradskih i zagrebačkih Kripto-sefardskih porodica (koje, kako je pomenuto, sarajevske Kripto-Sefarde ne smatraju za ozbiljan geopolitički faktor pošto su, kao i 1990, i danas srateške snage kojima raspolažu sarajevske porodice brojčano opet inferiorne u odnosu na nacionalističke pokrete Beograda i Zagreba kojima raspolažu tamošnji Kripto-Jevreji. Tako su "mjere za borbu protiv Corone", kao nigdje u svijetu, uključivale raspuštanje Narodne skupštine Srbije (izvršna vlast raspustila zakonodavnu) vjerovatno za pripremu prelaska sa narodnog na monarhistički suverenitet kao minimalni zajednički sadržalac trenutnih interesa svih Kripto-jevrejskih porodica Beograda (i "desnica" i "ljevica" i mediji i NVO sektor su svi odreda tj. imperijalno šutjeli o tome), te u vezi s tim i drakonske mjere poput uvođenja policijskog časa (jer su zavjerenici malobrojni), prisilnog "liječenja od Corone" radi lakših likvidacija patriota i viđenijih ljudi koji bi mogli na lokalu organizovati/finansirati oružani otpor, čistke kriminalnog miljea/klanova da se ne bi, kao 1992 u Sarajevu i Beogradu, stavili na čelo patriotskog otpora tj. Kripto-Jevrejima opet pokvarili planove kao i 1990-ih, itd.

U svjetlu nikad prije i nigdje drugdje viđenih ekstremnih mjera (policijski sat, izolacija i samoizolacija, presijecanje svakog ljudskog kontakta očito na otvorenom prostoru nepotrebnim maskama i rukavicama, itd.) a koje je 0,2%-tna Kripto-jevrejska manjina pokušala pod okriljem lažne pandemije 2020 nametnuti Balkanu, kao i s obzirom na njihov vjekovni teror prema 99,8%-tnoj većini starosjedilaca koje sistematski (periodično korištenjem svjetskih kriza i u njihovom okrilju činjenjem teških masovnih zločina) tjeraju uvijek masovno u pogrome i ratni egzil - a između ratova još i sistemski masovno u ekonomski egzil - nije pretjerano zaključiti i da je njihova zloupotreba "pandemije" 2020 sistematskim smanjivanjem kolektivnog imuniteta pred naredne sezonske mutacije virusâ, bila pokušaj genocida nad starosjedilačkom većinom. Naime, slične metode smanjenja kolekivnog imuniteta pa čak i direktnih zaraza azijskih i američkih starosjedilaca organizovano su u prošlosti već provodile kompanije u vlasništvu ili sa najvećim interesom bankarskih porodica Rothschild te prije njih Medici a još prije njih i Frescobaldija (vjerovatno sve jedna te ista porodica a koja, po ugledu na kraljevske loze, svakih nekoliko vijekova promijeni prezime), poput zloglasne East India Company (danas transformirane u NATO pakt).

Da je u slučaju COVID-19 "pandemije" uistinu bila riječ o orkestriranom napadu velikojevrejske elite na kolektivno zdravlje većine čovječanstva, vidi se i iz činjenice da je ta elita tokom decenije 2010-ih) uložila ogroman novac u enormno povećanje broja igranih filmova i TV serija sa tematikom pandemija tj. virusa koji prijete cijeloj ljudskoj vrsti. Time je javnost, naročito zapadna, pažljivo pripremana na lakše prihvatanje takvih scenarija i ako ih kao istinite objave velikojevrejski mediji, a medicinari (naročito "praktičari" tj. nenaučnici kojima virusologija i epidemiologija nisu polje rada) na časnost njihovog poziva uz predodžbu o njima samima kao "očitim" mesijanskim spasiocima čovječanstva. Ovo se desilo nakon što slična takva investicija te elite tokom 1990-ih i 2000-ih u dramske produkcije o kataklizmičkoj sudbini planete Zemlje usljed "globalnih klimatskih promjena" nije uspjela jer na istu nisu nasjeli naučnici iz oblasti geofizike poput prof. dr. Richarda Lindzena sa MIT-a.

Rješenje velikojevrejskog problema

Rješenje problema jevrejske i Kripto-jevrejske nadvlasti u nekom regionu poput Balkana je jednostavno i već oprobano kao efikasno u protestantskim zemljama kao što je Švedska u kojoj je npr. propao pokušaj iz 2020 da se blef-krizom (lažnom pandemijom) a po Grčkom scenariju izvrši pretakanje elektronskog (nepostojećeg tj. lažnog) bogatstva koje je velikojevrejska elita "akumulirala" (ono ne postoji nigdje osim u glavama onih koji im vjeruju da postoji) u - nekretnine na Balkanu i drugdje kao pokriće za velikojevrejsku spekulativnu ekonomiju (tj. planine, šume, rijeke, jezera, ostrva...). Rješenje podrazumijeva protjerivanje Papizma i Masonerije uz represivno sprečavanje Masonerije da efikasno djeluje.

To rješenje je ujedno i najbolje za sprečavanje velikojevrejske elite u nastojanjima da uspostave nadvlast i nad cijelim čovječanstvom. Npr. tokom cijele "pandemije" 2020, praktično svi "mainstream mediji" (u suštini: Trojanski konj kojeg upuštate u vaše domove - iako su to tek privatna preduzeća sa svojim interesom na prvom mjestu) su stavljeni pod staljinističku kontrolu u kojoj su ignorisane tvrdnje vodećih regionalnih i svjetskih eksperata-naučnika poput prof. dr. Veleta Markovskog iz Makedonije i prof. dr. Sucharita Bhakdia iz Njemačke da pandemije uopšte nema te da su mjere borbe protiv navodne pandemije - apsurdne i nepotrebne, a umjesto njihovih se pokušalo podmetnuti "stručna" mišljenja uglavnom masonskih ljekara-fakultetlija. Novembra 2020, Google kao velikojevrejski monopol i vlasnik YouTube-a, zabranio je kanal prof. dr. Bhakdia, što samo potcrtava da je - kao jedan od najuglednijih naučnika-eksperata na svijetu - ipak u pravu, pa on nastavlja sa raskrinkavanjem lažne pandemije i kroz nju propagiranih a nepotrebnih vakcina.

Dešavanja oko "pandemije" iz 2020 su podsjetnik da čovječanstvo u svakom trenutku može skliznuti u ponor ekstremizma - ali samo ako to organizuju velikojevrejska elita i pape. (Npr. kako je pomenuto, arheologija poučava da na Balkanu starosjedilačka plemena nisu međusobno ratovala 10.000 godina - sve dok se nisu pojavili Papizam i Masonstvo da ih "civilizuju" i "oslobode".) Tako za cijelo vrijeme trajanja nečuvene medijske cenzure tokom "Corona" histerije, Internet je, kao u nekom "paralelnom svijetu", ostao potpuno slobodan - ali isključivo zato što je pod kontrolom Američke vojske tj. protestanata (i pomenuta Švedska je snažno protestantska i u miru je vijekovima - ali tek nakon što se otarasila Papizma, a Masoneriji nije nikad ni dopustila da se raspojasa u zločinima kao što to na Balkanu radi već vijekovima).

Naprosto, ne postoji opravdan razlog za strah od Jevrejskih bankara. Tako npr. dok se bogatstvo porodice Rothschild (Medicija današnjice) procjenjuje između 350 milijardi i 2 triliona dolara, najveća koncentracija novca je daleko veća od njihovog bogatstva (pa čak i od bogatstva svih jevrejskih finansijera zajedno) a nije u njihovim rukama kao ni u rukama Kripto-Sefarda Rockefellerovih: npr. samo jedan hedge fond u Atlanti, SAD, zvan Black Rock (u prevodu: Crna stijena), raspolaže sa 7.5 triliona dolara u takođe nepostojećem (elektronskom) novcu, dok je ukupna vrijednost svih takvih finansija na svijetu 2013 iznosila 225 triliona.

Vezani članci

• Kripto-jevreji - apsolutistički vladari Balkana i majstori iluzije (VIDEO)
• This article in English
• Ovaj članak u Facebook formatu
• Starobosanska civilizacija

Za dalje čitanje

• Jew World Order, web portal koji dokumentovano razobličava pokušaje velikojevrejske elite kroz vijekove da - iako su tek manjina i mali beznačajni pustinjski narod - zagospodare svijetom manipuliranjem svijesti nejevrejske većine. U tu svrhu su kreirali i koncept "nacije" (uz organizacije prozaičnih naziva "Liga Nacija" te "Ujedinjene Nacije" potpuno beskorisne za nejevrejsku većinu a koje popunjavaju kriptojevrejima - (lažnim) predstavnicima "nacija" svijeta). Time su, kao mali narod koji se kao takav nikad ni za šta ne bi pitao, a pošto nisu nikad naučili svoje mjesto na svjetskoj sceni, pokušali staviti pod kontrolu prirodan koncept naroda (pri čemu su samo za sebe zadržali koncepte i naroda i nacije i vjere). Npr. često se može čuti ove nelegalne obnašatelje nadvlasti a tirane, kako se pravdaju (kao da je aparthaid manjine nad većinom sasvim normalna stvar pa će većini pravdanjima "pojasniti situaciju"), riječima poput "da su i oni rođeni u toj-i-toj-zemlji pa imaju pravo da njom vladaju". Međutim, ljudi se rode i u avionu ili na brodu, pa ipak ni avion ni brod time ne postanu njihovo vlasništvo. Na Balkanu, uključujući Dizraelijev protektorat BiH, takve su prevare još očitije jer se nelegalna nadvlast vrši u ime naroda - ali kojeg se bjesomučno i vijekovima iz generacije u generaciju pljačka i protjeruje. U miru - besmislenim čestim promjenama režima, te na javnoj sceni lažiranom demokratijom a iza scene po osnovu rasnog zakona "čiste krvi" tj. biološke pripadnosti isključivo jevrejskom narodu i uz ekonomske represalije nad nejevrejskom (uglavnom nezaposlenom i medijski/obrazovno zaglupljivanom) većinom. U ratovima - pokoljima nejevrejske većine npr. u Krajini, Srebrenici, Podrinju, Vukovaru, Kragujevcu, itd. - režiranim zajednički od strane "strašnih službi" a ustvari šake (0,2%) istinskih kriptojevrejskih porodica došlja (tj. ne i ogromne 90%-tne starosjedilačke većine kojoj su u vrijeme Austrougarske okupacije u lažnim Dizraelijevim i Kallayevim popisima nadjenuli lažno jevrejska prezimena)! Kao što su razvili koncept nacije da pokore veće i važnije narode od sebe, istovremeno su kreirali i neprirodan koncept kapitalizma kojeg čovječanstvo većim tokom svog postojanja nije poznavalo i na koji vid legalizovane prevare ("marketing") i eksploatacije, a kao tek lukaviji vid propalog im antičkog koncepta ropstva, nije naviknuto pa protiv kapitalizma još uvijek nije razvilo instinktivne mehanizme odbrane.
  

• Tomić, J. (1884) Jevrejsko pitanje, Srpsko Kolo, 3. izdanje. Besplatna knjiga o, između ostalog, tome kako je zloglasni britanski premijer Benjamin Dizraeli (Lord Beaconsfield) - opisivan od strane savremenika kao "sefardski ekstremista" - zloupotrijebio Berlinski kongres da umjesto interesa Britanije promoviše isključivo jevrejske interese. Tako je, krijući se iza autoriteta britanske Krune, u geostrateškoj šahovskoj partiji na Balkanu omogućio tamošnjim kriptojevrejskim porodicama međunarodnopravno nelegalnu nadvlast koju ova ubačena manjina besramno obnaša i danas dok perfidno (glumeći najgorljivije lidere) pljačka i protjeruje starosjedilačku većinu - u ratovima silom a u miru ekonomskim represalijama, sve po receptu aparthaida u J. Africi i Izraelu.
  

• Mojić, M. (1994) Srpski narod u kandžama jevreja: potresna svedočanstva iz Talmuda i Šulhan-aruha i primena njihova u sadašnjosti, 2. izdanje. (Knjiga pripremljena za štampu 1940, ali je to odloženo usljed početka II svjetskog rata, u kom će autora - jugoslovenskog vojnoobavještajnog majora Mojića - kriptosefardi u redovima Ustaša zvjerski ubiti.) I Jevrejska opština u Beogradu je pred početak rata majora Mojića tužila zbog njegove knjige, ali je u čuvenom Talmudskom procesu tužba odbačena kao neosnovana. Ova besplatna knjiga donosi detaljne prevode sa hebrejskog rijetko prevođenih dijelova jevrejske svete knjige Talmud, u kojima se jevrejima između ostalog propisuje pod prijetnjom smrću i sljedeće:
  
  • "Nejevreji su stvorani da služe Jevreje. Oni moraju orati, kopati, sijati, kositi, vršiti. Jevreji su stvoreni da sve gotovo nađu." (Talmud, Berahot 58a).
    
  • "Zabranjeno je biti milostiv prema Nejevrejima." (Talmud, Ramban).
    
  • "Nejevreju ne treba milost i pomoć ukazivati." (Talmud, Jebamot 12a).
    
  • "Ako jednom Nejevreju prijeti opasnost da se u jednoj rijeci udavi, pa ako se nalazi već i blizu smrti, Jevrej mu ne sme ići u pomoć da ga spase." (Jad Hazakah, Aboda Cara 10a).
    
  • "Bog je stvorio Nejevreje, iako su oni ravni sa životinjama, i dao im je čovječiji oblik, jer ne dolikuje Jevreju da bude služen od stoke. Zato ga služe životinje u čovječijem obliku." (Šulhan aruh, Mudraš talpiot 225).
    
  • "I zato kad jedan nejevrejski sluga ili sluškinja umre, treba ih ožaliti onako, kao kad jedan vo ili magarac crkne." (Talmud, Brohes).
    
  • "Nejevrej je kao jedno pseto. Štaviše, zapisi uče da se pseto ima više poštovati od Nejevreja." (Talmud, Ekesegetrašieksod 22).
    
  • "Nejevrej nema oca, jer je on na đubrištu rođeno pseto." (Talmud, Jebamot).
    
  • "Kuće nejevrejske su kuće životinjske." (Talmud, Leb. tob. 46a).
    
  • "Nejevrejka u bremenitnom stanju ima se smatrati kao bremenita stoka." (Šulhan aruh, Košen ha-mišpat 405).
    
  • "Dijete u utrobi jedne Nejevrejke nije bolje od životinje." (Šulhan aruh, Joreh deah 240)
    
  • "Sve Nejevrejke su kurve." (Talmud, Even hekor).
    
  • "Jevreji moraju naučiti ovih pet stvari: 1. volite jedan drugoga. 2. Volite pljačku. 3. Volite bančenje. 4. Mrzite vaše gospodare. 5. Ne govorite nikada istinu." (Talmud, Pesahim 113a).
    
  • "Prema Nejevrejima dozvoljena je svaka upotreba laži." (Talmud, Berahot).
    
  • "Ne smiješ Jevreju, tvom bratu, učiniti kakvu nepravdu. Nejevreju je dozvoljeno da učiniš sve i svaku nepravdu." (Talmud, Geneba 40a).
    
  • "Dopušteno je pred nejevrejom pretvarati se da te ne ošteti i ne ujede." (Talmud, Lota 41b).
    
  • "Bog je naredio da se Nejevreju novac pozajmi samo uz zelenašku kamatu. Mi mu na taj način ne pomažemo nego štetimo." (Talmud, Sefer Mikvod 73).
    
  • "Jevrej treba svoj imetak pomoću zelenaštva da poveća. On treba pomoću zelenaštva Nejevreje da upropasti." (Talmud, Baba Mecija 70b).
    
  • "Dozvoljeno je nejevrejsku vlast prevariti za carinu. Dozvoljeno je krijumčariti." (Šulhan aruh, Košen ha-mišpat 369).
    
  • "Ako tvoje pretpostavljene Nejevreje pomoću jela ne možeš da pridobiješ, ti ih pridobij pomoću novca." (Talmud, Sanhedrin)
    
  • "Dozvoljeno je grešku jednog Nejevreja iskoristiti. Dozvoljeno mu je dug ne platiti. Dozvoljeno mu je pri računu prevariti." (Šulhan aruh, Košen ha-mišpat 384b).
    
  • "Dozvoljeno je Nejevreja dovesti u zabludu. Dužnost je Nejevreja prevariti. Ko to ne učini dolazi u sumnju da Nejevreja voli, a ko Nejevreja voli taj mrzi Boga." (Talmud, Rasim)
    
  • "Ako bi Jevreji čitave nedjelje lutali okolo i varali Nejevreje, neka se u subotu svi sakupe i ispričaju jedan drugom svoje slavne podvige." (Talmud, Rabi Benc).
    
  • "Nejevrej koji Jevreja ma i za jednu paru prevari ima se streljati." (Talmud, Sanhedrin).
    
  • "Jevreju je dozvoljeno da od Nejevreja zakine nadnicu." (Talmud, Sanhedrin)
    
  • "Imanje Nejevreja je kao bez gospodara. Jevrej ima pravo da to imanje uzme u posjed." (Šulhan aruh, Košen ha-mišpat).
    
  • "Ko Nejevreju vrati nešto (ukrađeno ili opljačkano), tome Bog nikad oprostiti neće." (Talmud, Sanhedrin).
    
  • "Zakon nemoj krasti odnosi se samo na krađu od Jevreja. Krađa na Nejevreja je dozvoljena." (Talmud, Sanhedrin).
    
  • "Opljačkati Nejevreja sasvim je dozvoljeno, a isto tako i nadnicu mu zadržati." (Talmud, Baban 111b).
    
  • "Nejevrejsko djevojče staro 3 godine i 1 dan može se oskrnaviti." (Talmud, Aboda sara 37a).
    
  • "Ako je jedan Jevrej prevario ili pokrao jednog Nejevreja, a pri tom mora da položi zakletvu u prisustvu drugih Jevreja koji to znaju, dozvoljeno je da se krivo zakune." (Šulhan aruh, Joreh deah 239a).
    
  • "Ako je Jevrej jednu Nejevrejku obeščastio i zloupotrijebio, pa ako se pomoću krive zakletve može riješiti kazne, može krivu zakletvu bez predomišljanja da položi." (Šulhan aruh, Joreh deah 232).
    
  • "Dozvoljeno je lijekove na Nejevrejima isprobavati, da bi se ustanovilo da li su lijekovi štetni." (Šulhan aruh, Joreh deah 158a). (Kao što je poznato, tzv. Svjetska zdravstvena organizacija lažnih Ujedinjenih Nacija masovno testira vakcine još od 1950-ih prvo u azijskim, afričkim i slovenskim zemljama uključujući Jugoslaviju.)
    
  • "Stoji napisano: nemoj ubiti. To znači da se ne smije ubiti pripadnik jevrejskog naroda. Nejevreji međutim nisu Izrailjci i zato se oni mogu ubiti." (Talmud, Geneba 57a).
    
  • "Najpošteniji među Nejevrejima imaju se ubiti." (Talmud, S. ben Johar 406).
    
  • "Dozvoljeno je Nejevreju oduzeti tijelo i život." (Talmud, Sefer i Korim).
    
  • "I najbolje među Nejevrejima treba ubiti." (Talmud, Melhita 32b).
    
  • "Koljite Nejevreje kao bestije." (Talmud, Sohar).
    
  • "Kao što je sin od očevog tijela tako je Jevrej od Božijeg tijela, te zato svaki Nejevrej, koji bi se usudio da udari Jevreja mora glavom platiti." (Talmud, San Hedrin 146).
    
  • Svi pomenuti i ostali propisi iz Talmuda važe i danas, pa tako rumunski Jevrej dr. Aaron Briman piše: "Šulhan aruh je kompletni zakonik za sve Jevreje, koji je za njih obavezan i danas. Glavni predmet pri polaganje ispita za rabine je Šulhan aruh, odnosno njegovo tačno poznavanje i znanje; manji izvodi iz Šulhan aruha služe kao školski udžbenici za jevrejsku omladinu, kao neka vrsta hrišćanskog katihizisa...".
    

• Šta su poznati rekli o jevrejima i velikojevrejskom projektu
  

• Detaljan pregled 1030 izbacivanja jevreja iz skoro svih zemalja i teritorija svijeta radi podrivanja društva kakvo čine opet danas
  

9/11/2001 policija u New Yorku je uhapsila grupu agenata MOSSAD-a u blizini kula Blizanki koji su potvrdili da je svrha njihovog dolaska "da snime terorističke napade 9/11". Dakle, cionisti su sve znali unaprijed - baš kao što je vlasnik (a cionistički tajkun Larry Silverstein) stotinama metara udaljene Zgrade br.7 očito demolirane eksplozivom, unaprijed znao pa neposredno prije 9/11 kupio polisu osiguranja na $861 milion za slučaj - terorističkog napada. A ko može znati za nešto takvo osim onog ko je sve to u najvećoj tajnosti i - organizovao? Iz ovog videa, kog orwelovsko globalno "Ministarstvo za istinu" (YouTube/Google - koje Amerikanci pošprdno zovu JewTube/Jewggle) uporno briše sa svojih servera za serviranje mračnog psihološkog ratovanja, jasno je da nije bilo nikakvih aviona:

Release of raw footage broadcasts - ultimate proof #9/11 attacks were an inside job. Original 9/11/2001 "live" (a few seconds delayed for sloppy CGI to be overlaid) vs. raw footage (no CGI). Ministry of Truth (aka Google/YouTube) keeps deleting this video https://www.youtube.com/watch?v=Mwjcj2DUOLc

May 22, 2022

‎

Reference